Lost & Found

| Κεφάλαιο 4 |

Κεφάλαιο 4: Miss Anonymous

Μια ακόμη Δευτέρα ξημέρωσε. Αυτή η Δευτέρα όμως ήταν διαφορετική. Τουλάχιστον για τον Μάνο, ήταν.
Ήταν η μέρα που θα έβαζε σε εφαρμογή το σχέδιό του για να "ανακαλύψει" την κοπέλα του τετραδίου. Οπότε, ξύπνησε με όρεξη και φανταζόταν πώς μπορεί να είναι.

Σίγουρα την είχε δει, αφού ήταν από το σχολείο του, οπότε θα έχει γνωστή φυσιογνωμία. Επηρεασμένος από το σκίτσο, την περίμενε μελαχρινή, με μεσαίου μήκους μαλλιά, αλλά, το κυριότερο, με πολύ εκφραστικά μάτια.

Αυτά τα μάτια είχαν στοιχειώσει το μυαλό του όλες αυτές τις μέρες. Ναι μεν, ήταν ένα απλό σκίτσο, αλλά ήταν το πιο ζωντανό σκίτσο που είχε δει στην ζωή του. Αυτά τα μάτια, μιλούσαν απευθείας στην ψυχή του και του έλεγαν "βοήθησε με ή τουλάχιστον προσπάθησε να με βοηθήσεις, το χρειάζομαι".
Και αυτό θα έκανε. Θα ακολουθούσε την "συμβουλή" των ματιών της και θα βοηθούσε αυτό το κορίτσι όσο περισσότερο μπορούσε και με όλες του τις δυνάμεις. Θα προσπαθούσε να την βγάλει από το σκοτάδι που ζούσε και να την βάλει πάλι στο φωτεινό και όμορφο ταξίδι της ζωής.

Πρώτα, όμως, έπρεπε να την βρει.

Τότε, η τρεις Μοίρες απόλαυσαν την μικρή κοινή τους νίκη και προετοιμάζονταν για την επόμενη. Τα περισσότερα είχαν μπει στην θέση τους. Θα χρειάζονταν λίγη βοήθεια από την Άτροπο, αλλά όλα βάδιζαν, προς το παρόν, βάσει σχεδίου. 

Βέβαια, η πολυπόθητη νίκη του στοιχήματος θα αργούσε πολύ ακόμη.

«Ωπ! Καλώς τα παιδιά! Καλημέρα!», είπε ο Μάνος στους φίλους του, μόλις βγήκε από το σπίτι του, όπου τον περίμεναν για να πάνε όλοι μαζί στο σχολείο. Τον καλημέρισαν κι αυτοί όλοι μαζί με μια νυσταγμένη φωνή. Το πρωινό ξύπνημα δεν ήταν για κανέναν τους ευχάριστο.

«Τι λέει; Η Κλειώ που είναι;» ρώτησε, όταν παρατήρησε την απουσία της ξανθιάς κοπέλας. 

«Δεν θα έρθει σήμερα. Είναι λίγο άρρωστη και ήθελε να ξεκουραστεί» τον ενημέρωσε η Έβελιν, ενώ ο Ορφέας είχε ένα περίλυπο ύφος, για την κατάστασή της.

«Άρα θα είσαι η μόνη κοπέλα εδώ ε;» ρώτησε γελώντας και του έγνεψε θετικά. «Ακόμα δεν ξεπέρασε τον χαμό του φυλαχτού», σκέφτηκε αυτός και συνέχισε «Άντε τυχερούλα! Μια γυναίκα τρεις άντρες!» γέλασε και τσίμπησε λίγο τα πλαϊνά της κοιλιάς της και αυτή τον κοίταξε με δολοφονικό βλέμμα.