Wild Romance Series 3: Fornax Reeze Maddox

Chapter 3:

FORNAX paced back and forth, his mind preoccupied, eventually releasing a deep sigh as he wandered aimlessly around his office. As fatigue set in, he settled into his swivel chair, idly toying with the pen resting atop the papers on his desk.

At nang maalala na naman niya ay marahan niyang sinabunutan ang sariling buhok.

What a fool I am! He exclaimed silently in his thoughts.

Hindi niya alam kung ano ba ang nakain niya kung bakit nanlambot na lamang ang kanyang buong sistema nang makita niyang umiyak si Amira kagabi dahil nagkaroon ito ng bangungot.

The sight of her tears instantly weakened him.

Kaya ang naging resulta sa lakad nila kagabi ay wala man lang nagsalita sa kanilang dalawa hanggang sa makabalik sila sa hacienda ng mga Franco.

Last night, they secured a reservation with the most renowned wedding designer in the Philippines. Kahit matagumpay naman ang lakad nila kagabi, naghari pa rin sa kanilang dalawa ang pagkailang noong gabing iyon.

"Boss, there's an urgent meeting..." Pumasok sa opisina niya ang isang lalaki, ito ay ang kanyang secretary.

He let out a sigh, saying, "I'm not in the right mood to attend."

"But boss—"

"Leave my presence," he said through gritted teeth.

"Pero boss—"

Unable to contain his anger any longer, he shouted, "Shut up and get out!" Nakita niyang napalunok ang lalaki at yumuko bilang pasensiya bago umalis ng kanyang opisina.

Encountering Amira over the past few days disrupted his sense of tranquility. Hindi niya alam kung ano ba ang kamalasan na dala ng babaeng iyon kung bakit siya nagkakaganito.

Therefore, he decided to close his eyes and rest for a while. Last night, he couldn't get a good night's sleep because Amira was on his mind.

Kapipikit pa lamang ng kanyang mata ay may narinig siyang kaluskos at may nagbukas ng pintuan ng kanyang opisina.

He groaned, exclaiming, I can't even get any sleep here!

"Di ba sabi ko sayo hindi ako pupunta sa meeting!?" Sigaw niya. Wala siyang narinig na sagot kaya naman dumilat siya at magagalit pa sana subalit kaagad niyang nakita ang kulay kagubatan nitong mga mata. "Oh, it's you. Anong ginagawa mo rito?"

It was Cree, Amira's son, who said, "Dada Lo, take me here..."Tuluyan na itong pumasok sa opisina niya, naglilibot at pinagmamasdan ang bawat sulok rito. "You appear as though you haven't slept for days, blue-eyed man."

"Allow me to rest, green. I'm not in the mood to argue with you..."Sabi ni Fornax. Kaya muli niyang ipinikit ang kanyang mga mata. Pero kahit nakapikit ay nararamdaman niyang nakatingin sa kanya ang paslit. "Quit staring at me..."

"Are you certain I'm staring at you? Your eyes are closed, blue-eyed creature." Sagot naman nito na mas lalong kinainis ni Fornax. Kung sino man ang ama ng batang ito, paniguradong sa kanya nagmana si Cree. "Sumama talaga ako rito dahil gusto kitang makausap."

That prompted Fornax to open his eyes once more. Hindi niya alam kung matatawa ba siya sa pinagsasabi ng batang ito o hahanga.

"At tungkol saan naman ang pag-uusapan natin?" He asked.

Nakita niya itong nagkibit balikat bago sumagot. "Oh, it's just about mom."

"Tungkol ba ito sa pagpapakasal niya sakin?" Tanong niya. Alam naman ni Fornax na kahit hindi nito sabibin ay ayaw ng bata sa kanya. "Takot ka bang maging tatay mo ako?"