Sabrina.
She froze when she felt my arms enveloped her. I suddenly felt the familiar warmth and I am loving this feeling. Humiwalay ako sa yakap at inalalayan siya paupo. Nagtataka man sa kinikilos ko ay hindi siya nagsalita at hinayaan lang ako sa ginagawa ko. Hinawakan ko ang dalawang kamay niya at tumingin sa mga mata niya. I can see her eyes full of love and sincerity.
"I know I did a lot of awful things to you. I don't know what really happened but I want to love you again. I will make everything right this time." I bit my lower lip dahil nararamdaman ko na ang ang pagbabadyang pagtulo ng mga luha ko pero nagulat ako nang sunod-sunod na tumulo ang mga luha ni Zeea kaya nagpanic ako bigla.
"Did I say anything wrong? Please don't cry." Sabi ko pero umiling siya habang pinupunasan ko ang mga luha niya. "Aaminin ko nang ikaw ang ina ng dinadala ko. Mahal kita Sabrina at patawad kung mas pinili kong maglihim sayo pero hindi ko alam paano sisimulang sabihin sayo ang lahat lahat lalo na at binura ako ng memorya mo." Hindi ko na napigilan ang pagtulo ng mga luha ko. Ramdam na ramdam ko ang sakit na nararamdaman niya ngayon at ang tanga-tanga ko dahil hinahayaan ko siyang masaktan ng ganito.
"Hindi ko kasi kayang tanggalin sa mukha mo yung saya nung nalaman mong bumalik na si Alilei para kunin ka ulit. Gustong-gusto kong magalit pero anong laban ko? Hindi mo ako naaalala at sigurado akong hindi ka maniniwala." Humikbi siya kaya napailing ako at pinunasan ko nag mga luha niya. I leaned in to kiss her forehead and she stared at me with her teary eyes.
Now I am sure that she is really mine and the baby is mine too. Damn my self for forgetting someone very special to me and to think that she's carrying our child surely stressed her out. I hugged her and she hugged me back pero naputol ang moment namin dahil namin ang mga kaibigan naman na humahagikhik kaya humiwalay na kami sa yakap. Tumingin ako kay Hera at tumango siya sa akin kaya napangiti ako. Nag-thunbs up naman si Kyla kaya mas napangiti ako at inakbayan si Zeea.
"What's your plan now?" Biglang tanong ni Reene kaya napatingin ako kay Zeea. She would be the one to decide on what will our plan be. I trust her instincts.
"Gaya parin ng dati pero mags-stay lang ako sa Pangasinan ng isang linggo pagkatapos ay babalik din ako dito." Sabi niya kaya kumunot ang noo ko bigla.
"You'll leave me here?" I bit my lower lip and look away when she focused her gaze at me.
"You have work Sabrina at kailangan ko munang kausapin si mama tungkol sa nga nangyayari ngayon. Isang linggo lang pangako." She said and held my hand so I sighed. How can I say no?
"Fine but you'll be living with me when you get home." I said with finality and I suddenly remembered her bestfriend but before I say anything she already interrupted us.
"I can handle myself besides hindi naman ako mawawala. Masyado na rin akong maraming absences sa school kaya kailangan ko nang bumalik." Nakangiting sabi niya pero nilapitan siya ni Zeea at Jade kaya napangiti bigla si Reene. Somehow their friendship is really amusing.
"I'm sorry if we're being too much." Jade said with her apologetic look including Zeea but Reene just chuckled and hugged them both.
"Walang problema basta kayong dalawa. Hindi naman ako aalis ng bansa para kayong timang!" Natatawang sabi niya kaya napangiti na ang mga kaibigan niya. Napatingin kami bigla ni Hera kay Kyla na nakatitig na pala kay Reene.
"Why don't you just live with me?" Biglang suggestion ni Kyla pero inirapan lang siya ni Reene. "Ayokong makaistorbo sayo at isa pa kaya ko na nga ang sarili ko." Sabi niya pero hinawakan siya ni Jade at Zeea sa magkabilang braso niya kaya kumunot ang noo niya.
"Mapapanatag kami kapag sumama ka kay Kyla." Zeea said and pouted and I smiled. She looks so cute and adorable right now.
"Ugh! Fine!" Pagsuko ni Reene at nag-apir pa sina Jade at Zeea. "Umayos ka Kyla ha! Tandaan mo hindi ka pa sinasagot ng bestfriend namin!" Pagbabanta ni Jade kaya natawa si Kyla at nilapitan si Reene.
