Polis (BxB)

12) AİLE

Ağlamaktan helak olmuş kardeşime bakıp iç çektim. Ne olduğunu anlatmıyordu. Ben de ne olduğunu sormuyordum.

Oturduğum yerden kalkıp mutfağa gittim. Ağlamaktan boğazının  kuruduğuna emindim bu yüzden Ayaz'a vermek için bir bardak su aldım ve tekrar salona geçtim.

Bardağı ona uzatınca aldı ve yavaş yavaş suyu içti. Bardaktaki su bitince önündeki sehpaya bardağı bıraktı. Bakışları benim yüzümü bulunca hafif tebessüm eder gibi oldu. Acı dolu bir tebessümdü bu.

Şimdi daha sakindi, ağlamıyordu. Neden bu kadar ağladığını merak ediyordum. Ama onun bana kendini açmasını beklediğim için soramıyordum ne oldu diye.

Sessiz geçen 5 dakikanın ardından kendini hazır hissetmiş olmalı ki konuşmaya başladı.

"Babam beni evden kovdu."

Şaşırmıştım. En sevdiği oğlunu evden kovmasını beklemiyordum. Ne yaşanmıştı acaba?

"B-Beni bir erkeği öperken gördü."

Sanki düşüncelerimi okuyabiliyormuş gibi ne düşünürsem ona cevap niteliğinde bir şeyler söylüyordu.

Kardeşimin bir erkeği öpmesini garipsemiyordum. İstediğini yapabilirdi. Benim merak ettiğim babamın bunu nasıl gördüğüydü.

"Babam nasıl gördü bunu? Çevrede kimse olmadığına emin olmadan niye öpersin ki birini?"

"Ben... Bilmiyorum... Öptüğüm kişi bana sürekli benim erkeklerden hoşlandığımı söylüyordu. Her ne kadar inkar etsem bile farkındaydım. Hiçbir kıza karşı çekim hissetmiyordum. Denemek istedim. Bir erkekle sıçtığımın ilişkisini denemek istedim."

Bir nefes alıp konuşmaya devam etti.

"Karşımdaki kişi bana çok güzel bir şeymişim gibi bakıyordu. Bakışlarıyla beni etkisi altına aldı. Çok göze batan bir yerde değildik. Sokakta kimse yoktu. Onu duvara doğru ittim ve öpmeye başladım. Bana karşılık veriyordu. Çok iyiydi... Zevk almıştım... O an onu öpmek dışında hiçbir şeyle ilgilenmedim. Ayrıldığımızda ikimizde gülüyorduk. Her şey bir rüya gibiydi."

Elleriyle dudaklarını sildi. Çok agresifti bunu yaparken. Sanki o öpücüğü unutmak istiyor gibiydi. Dudağını öyle sert siliyordu ki kanayacak diye korkuyordum. Onun dudaklarına korkuyla baktığımı görünce buna bir son verdi ve konuşmaya devam etti.

"Eve gitmek için ondan ayrıldım. Tam köşeyi dönecektim ki karşı kaldırımdan bir ses yükseldi. Babam bana sesleniyordu. Öyle sert söylüyordu ki ismimi ödüm kopmuştu. Mert'e baktım. Bana korkuyla baktı sonra da koşarak oradan uzaklaştı zaten. Babamın yanına gittim. Bana hiç elini kaldırmadı. Vurmadı, dövmedi. Ama o kadar sert bakıyordu ve öyle sert konuşuyordu ki... Dövse daha az acırdı canım. Eve git eşyalarını topla dedi. Sonra da git nerede kalırsan kal dedi. Eve gitmedim direkt senin yanına geldim."

"İyi yapmışsın kuzum iyi yapmışsın. Boşver o salak adamı düşünüp kendini üzme artık. Hem küçükken hep benimle ayrı eve çıkmak istediğini söylüyordun. İyi oldu işte artık beraber yaşarız burada."

"Sen evden ayrılırken bu kadar farkında değildim. Ama babamın böyle davranması çok acıtıyormuş. Sana söylediği şeyleri tam hatırlamıyorum bile... Senin için çok zor olmuş olmalı keşke sana destek olabilseydim."

"Ya salak ağlatacaksın beni de. Ben evden ayrıldığımda sen 14 yaşındaydın. Hiçbir şeyin farkında olmaman sence de çok normal değil mi? Hem şimdi buradasın, beraberiz. Bu yeter de artar. Boş ver eski günleri. Önündeki güzel günlere bak."

"İyi ki varsın abi."

"Sen de iyi varsın kuzuuumm."

Yanına oturup kendime doğru çektim onu. Sıkı sıkı sarıldım. Zamanında ailemin bana yapmadığını ona yaptım. Ona destek oldum.

"O kimdi?"

"Kim?"

"Ben geldiğimde senin evinden biri çıktı ya kimdi o?"

"Yeni avım."

"Avın mı?"

"Hee. Çok aşık oldum abim. Zoru oynuyor ama ağıma düşecek yakında, hissediyorum."

"Sen de bir değişiksin. Aşık olduğun kişiden av diye bahsedilir mi? Yanlış anladım ilk başta."

"Sus sen çok biliyon."