Polis (BxB)

25) TAKİP

Miraç beyin kapısının önünde bekliyordum. Yaklaşık beş dakikadır.

Şirkete geldikten sonra yapmam gereken işleri hızlıca halletmiştim. Normalde 7-8 saat boyunca yaptığım işi bugün yaklaşık 2.5 saatte bitirmiştim. Polis civanım ile buluşacağım içindi bunlar hep.

İşlerimi halledince Denizle biraz konuşmuştum. Erkeklerden hoşlandığımı zaten biliyordu. Bu yüzden ona Faruk'u anlatmakta zorlanmamıştım.

İsmini veya ne iş yaptığını söylememiştim. Çünkü başka birisi duyarsa Faruk severek yaptığı mesleğini kaybederdi. Konuştuğumuz odada sadece Deniz ve ben olsam bile söylememiştim. Atalarımız boşuna yerin kulağı var dememişlerdir herhalde.

Bana gaz verip tüm işimi bitirmemde yardımcı olmuştu. Daha sonra Miraç beyle konuşmam için yüreklendirmişti. Ben de büyük bir cesaretle müdürün odasına gelmiştim.

Kapının önüne gelince cesaretim uçup gitmişti gerçi. Bu yüzden beş dakikadır kapıyla bakışıyordum.

Bu katta çalışanlar bana garip garip bakmaya devam ediyordu. Üzerimdeki gözlerden rahatsız olurken derin bir nefes aldım ve elimi kaldırıp yumruk yaptım.

Yavaşça kapıyı tıklattım. Miraç beyin bunu duyduğundan emin değildim. Zira ben bile zor duymuştum. İçeriden "Geeel!" diye seslenen Miraç beyi duyunca kapıyı açtım ardından kendime doğru asılıp kapanmasını sağladım.

"Miraç bey sizinle bir şey konuşmak istiyordum."

"Seni dinliyorum Aras."

"Ben bugün yapmam gereken bütün işleri hallettim. Acaba şirketten erken ayrılabilir miyim?"

"Normalde söylene söylene 7 saatte bitirdiğiniz işi ne oldu da bu kadar erken bitirdiniz?"

"Dışarıda bir işim var Miraç bey. Acil olmasa inanın böyle bir şey yapmazdım."

"Bir yakının mı hastanede?"

"Hayır Miraç bey."

"O zaman kız arkadaşınla mı bulaşacaksın?'

"Öyle de denebilir. Ama tam olarak öyle bir şey değil Miraç bey."

"Kız arkadaşınla buluşmanın acil bir durum olduğunu düşünmüyorum Aras. Benimde hayatımda birisi var ve onu işimden ayrı tutuyorum. Tahminimce 25 yaşındasınız ve bence artık iş ve eş kavramını ayırabiliyor olmanız gerekiyor."

"Bakın Miraç bey, bu bizim ilk buluşmamız olacak. Bunu az önce de dile getirdim normalde böyle bir şey istemezdim. Ama bugün o buluşmaya gitmem gerekiyor."

"Pekala sana bir seferlik izin veriyorum. Bunu da ilk buluşmanız olduğu için yapıyorum. Bir daha bu tarz bir istekle karşıma gelirsen annen bile hastanede olsa izin vermem haberin olsun."

"Bir daha böyle bir şey olmayacağına emin olabilirsiniz."

Başını sallayıp "Kesin öyledir." der gibi baktı suratıma. Bana inanmadığı belliydi ama umurumda değildi bu. Birazdan polis civanım ile buluşmaya gidecektim. Kimse benim moralimizi bozamazdı. Babam bile.

Odadan çıkıp uzun koridorda seke seke ilerlemeye başladım. Yine tüm gözler üzerimdeydi. Yüzümdeki koca gülümsemeye bakıyordu herkes. Hiçbiri mutlu değildi Miraç beyle çalışmaktan. Sanırım beni kıskanmışlardı.

"Şunun yüzündeki gülümsemeye bak. Ah ah zamanında aklım olacaktı da model olacaktım. Şirkette hiçbir iş yaptıkları bile yok."

Duyduklarımla olduğum yerde kaldım. Bunu söyleyen kıza doğru döndüm. Vücudunu inceledim. Hah model olacakmış.