....
5 yıl önce...
"Kızım,senin bu saatte buralarda ne işin var?!Ya ben olmasaydım?!Kim kurtaracaktı seni?"
Genç kız kaşlarını çatarak kaşı patlamış genç adama baktı."Ben kendimi koruya bilirim!Boş yere kavga ettin,Abi.Bak dudağın da patladı."
Genç...
Herkese merhaba,canlarım!'Kimler gelmiş,kimler?' dediğinizi duyuyorum,fakat inanın o kadar yoğun oluyorum ki bazen oturduğum yerde bile uyuyorum.Hem sınavlar,hem dersler,biraz da sağlık problemi dedikçe biraz daha gecikti bölüm.Ama zaten hep anlayışlı oluyorsunuz,bu konulara karşı.Bu yüzden hepinize minnettarım,can içlerim.Çook ama çook teşekkür ederim hepinize.Seviliyorsunuz ve bunu da biliyorsunuz...😍
Geçen bölüm,bildiğimiz üzere Nazlıkuşumuz uyandı,fakat yine drama queen Nihan her şeyi berbat etti.Lütfen bana bir alkış...👏
Ay,ben gerçekten dram yazmayı sevmiyordum ya.Ne oldu bana acaba?Her neyse,nerede kalmıştık?Ha,Doktorun söylediğine göre Nazlıcığımın anne olma ihtimali oldukça düşük maalesef.Hatta biz ona imkansız diyelim...Bölüm başı bir sorayım size.Acaba,okurkuşlarım Demir çocuğunun olmayacağını bile bile yine de Nazlıyı sevmeye devam eder mi?Çok saçma bir soru ama yine de soruyorum sjsjsjsj
Bu sefer de güya fazla tutmadan sizleri yeni bölümümüze uğurlayacağım diyeceğim,ama...İthafları unuttuk gı!
🌟🌟🌟 Cam kırıkları gibidir bazen kelimeler; ağzına dolar insanın. Sussan acıtır,konuşsan kanatır... ~Oğuz Atay
... Eskisi gibi Nazlıdan...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yağmur damlaları...Nasıl da süzülüyordu bulutların arasından ahenkle.Bir birlerine dokunmadan,karışmadan.Sakince...
Yağmuru sevmezdim...Belki de,o gece olmasaydı,küçüklüğümdeki gibi geceleri yağmurda babamla ıslanmayı,yağmurun altında saklambaç oynamayı hala çok sevecektim.Fakat,hayat hiç bir zaman istediğimiz gibi olmamıştı...Ve asla da olmayacaktı.
Öğlendi...Belki de bu yüzdendi rahat rahat oturup yağmuru izlemeğimin sebebi.Ya da,artık yaptığım şeylerden haberim yoktu.Bihaberdim...Yaşananların hepsi omuzlarıma yüklenmişti çünkü.Kaldıramıyordum o ağır yükleri.Ben artık dayanamıyordum,boğuluyordum, ölüyordum.Lakin yine sessizce...
"Yavrum.Bak,en sevdiğin yemekten yaptım sana.Zeytinyağlı sarma...Allahını seversen,bir lokma bir şey koy ağzına artık,Nazlı.2 haftadır hastahaneden çıktığından beri ne doğru dürüst bir şey yiyorsun,ne bir şey konuşuyorsun...Endişleniyoruz,kızım..."
