Yıldız Mahallesi

9.bölüm

(Multimedya:Nazlı Yıldırım♥️)

Herkese merhaba!Yıldız Mahallesinin 9.bölümü ile karşınızdayım.Sonunda 30 oy oldu ve geldim.Bol oy ve yorum istiyorum ama😁İnşallah ki beğenirsiniz:)Bu arada kandiliniz kutlu olsun!

💫İyi Okumalar,aşk-ı okurlarım♥️

🌟🌟🌟
Yorulmalarımız yoranlarımızla güzel,sanki:)

...
Besteden...

"Kızım,inana biliyor musun?!Dün Ömer Asaf beni sevdiğini itiraf etti!Allahım.Rüyada mıyım ben?Lütfen,eğer rüyadaysam,beni uyandırma.Amin."

Dün inanılmaz bir şey olmuştu ve ben hala şoktaydım.Ömer bana aşkını itiraf etmişti.Fakat ben gerizekalı gibi cevap vermeden durmuştum önünde.Daha sonra ise eve gelmiştik...

Şimdi ise bu olanları üç saatdir anlattığım için olaydan bıkmış olan canım arkadaşım Nazlıya her şeyi açıklıyordum.Tabii teknoloji yoluyla.

Telefonun arkasında derin bir şekilde nefes verme sesi gelmişti.Garibim bıkmıştı artık.

"La havle!Lan,anladık orasını,anladık!Aa.Durmadan tekrar ediyor,gelmiş itiraf etmiş!Ee,sonra n'oldu?Üç saatdir beni meşgul ediyorsun,en heyecanlı yerinde de yeniden başa sarıp tekrar ediyorsun.Evladım,sen Acun Ilıcalı değilsin.Kendine gel!"

Kahkaha atıp yanıtlamıştım gerizekalını.Ben kendimi Acun hissediyordum belki?Kim karışa bilirdi ki buna?Bundan sonra artık ben bir Acundum!

"Kız,böğürme domuz gibi!N'oluyor be?Neyse.İşte sonra mal gibi dikildim adamın karşısına,bir şey diyemeden eve geldik.Yani,henüz mutlu son olmadı."

İlk üç saniye ses gelmemişti...Fakat daha sonra.Daha sonrası felaket!

"Allahın belası!Allahın yer üzüne bize ceza vermek için gönderdiği hayvanımsı varlık!Allah belanı versin senin!Üç saatdir bunun için mi oyalıyorsun beni ha?Kapat,gerizekalı,kapat!Tövbe yarabbim!Sen beni neden böyle insan dışı varlıklarla imtahan ediyorsun?Hangi bahtsızını vebalini aldım da böyle yapıyorsun?"

Ardından ise dıt-dıt-dıt-dıt...

Beş dakika ses telleri yırtılacak kadar böğürmüş,daha sonra ise yüzüme kapatmıştı bir tanecik kankam.Biz böyle seviyorduk bir-birimizi,anacığım.

Kendi-kendime kahkaha atıp şarkı söyleyerek odamın kapısını açtım.Salona inince arkamdan elini omzuma atan abimle irkilmiştim.Daha sonra ise pişmiş kelle gibi sırıtıp ona baktım.

"Bu gün nasılsın bakalım,aşık abim?"

Abim kaşlarını çatarak saçımı çekmişti.

Çocuk ruhlu bu adam hala ya.29 yaşı var hala saç çekiyor.Ah,ah.Garibim Nazlı'm.

"Bana bak,küçük cadı.Annemin yanında böyle şeyler söylemiyorsun.Sonra tutturur kim diye,tüm mahalleye yayılır.Eğer ki birinden duyarsam,o zaman Iphone'u unutursun."

Gözlerimi belerterek abimin yanaklarını öptüm şapur-şupur.Allah korusun!Mazallah yeni telefon almaktan vazgeçerdi sonra.

"Canım abim.Yakışıklı abim.Merak etme.Kimsecikler duymaz.Sen yeter ki telefonumu al."

Abim gurulu bakışlarıyla bana bakıp gülümsedi.Başıma öpücük kondurduktan sonra birlikte mutfağa gitdik.

Annem bizi görünce büyük bir gülümse bahşetmişti bize.Ben de abim gibi yanına gidip yanağını öpmüştüm.