Yıldız Mahallesi

Tanıtım

...

"Hala uyumadın mı, Demir Abi?"

Demir burukça gülümsedi güzeline. Nasıl derdi 'seni düşünmekten gözüme uyku girmiyor' diye.

"Yok,civciv. Uyku'm gelmedi..."

Nazlı başını sallarken bakışlarını aydan çekip Demire yöneltmişti. Gözlerindeki burukluğu, acıyı görebiliyordu. Fakat anlamlandıramıyordu.

"Abi, sen iyi misin? Neden gözlerinde acı var senin? Yoksa...Birini mi seviyorsun?Kim ki o? Neden biz tanımıyoruz onu?Üzgünlüğünün sebebi o değil mi?Yoksa, hala ona açılamadın mı?"

Demir yutkunarak gözlerini kaçırdı. 'İyi değilim' diyemedi. 'Birine deli gibi aşığım ve o sensin' diyemedi.' Bu üzgünlüğün sebebi sensin ve yıllardır sana açılamadım' diyemedi. Lanet olsun ki, diyemedi!

"Sen düşünme bunları. Belli ki, su içmeye gelmişsin. Hadi, git uyu, civcivim."

Nazlı'sı dudaklarını dişleyerek ona bakıyordu. O dudaklara bakmamak için içinde öyle bir savaş vermişti ki, Demir...

"Tamam, ama sen de çok bekleme, Demir Abi. Git, açıl kıza. Seviyorum, sana aşığım de. Ne kadar böyle içine ata ata yaşayacaksın? Hem, bir de bakmışsın,başkasına yâr olmuş. Hayatını kendine zulüm etme, Abi...İyi geceler..."

Demir zoraki bir şekilde başını sallarken Nazlı gitmişti.

Genç adam acıyla dişlerini sıkarak başını tekrar aya çevirdi. Allahım,nasıl bir acıydı böyle? Yakıp kavuruyordu Demiri. Her gün öldürüyordu onu.

Sevdiği kadın ona sevdiğine açılmasını tavsiye ediyordu. O kızın kendi olduğunu bilmiyordu halbuki.

Son cümleleri aklına gelince Demir dişlerini sıkarak duvara yumruk attı. Ya gerçek olursa, sevdiğinin dedikleri?Gerçekten başkasına yâr olursa güzeli, ne yapardı?

Demir bir yumruk daha çaktı duvara. Her nefes aldığında bir yumruk daha. Hayır!Olmazdı. İzin vermezdi Demir. Başkasına yâr olmasına izin vermezdi, veremezdi. Yaşayamazdı ki aksi halde.

Ama civcivi başkasıyla mutlu olacaktısa,olsundu. Yeter ki mutlu olsundu. Gerisi önemli değildi ki...

Çaresiz adımlarla sandalyeye oturdu Demir. Parmak boğumları patlamıştı. Kan ellerinden öylesine süzülüyordu ki. Artık nasıl vurmuştusa duvara.

Başını arkaya yasladı Demir. Gözlerini kapatarak yine düşünceleri ile baş başa kaldı. Fakat o an aklından tek bir şey geçmişti Demirin. Acı acı gülümseyerek fısıldamıştı aynı anda.

"Bu kadar mı imkansızdık be, güzelim?Bu kadar mı..."
...