Yıldız Mahallesi

11.bölüm

(Multimedya:Nazlı Yıldırım🌸)

Herkese merhaba!Nihan ve Yıldız Mahallesinin 11.bölümü sizlerle.Geçen bölümün sınırı aşılmış ve bunun için size çok ama çok teşekkür ederim♥️
10binlik büyük bir aile olduk sizlerle.Hepinizi o kadar çok seviyorum ki.Bir tanelerim,canlarımsınız benim♥️

İnşallah bölümü beğenirsiniz.Oy ve yorumlarınız da bekliyor olacağım♥️

♥️İyi okumalar,okurcanlar♥️

🌟🌟🌟
Yağmur olsan,binlerce damla arasından bulup tutardım seni.Çünkü korkarım;toprak aldığını vermiyor geri.
~Cemal Süreyya

...

"İyi günler,efendim."

Müşterini geçirdikten sonra yeniden camın arkasındaki sandalyaye oturdum.Her zamanki gibi saat 8 den eczanedeydim ve saat şimdi iki idi.Birazdan babam gelecekti ve ben çıkacaktım.

Masanın üzerine koyduğum telefonda beni beklemede olan Yağız Abiyi çok bekletmeden telefonu yeniden kulağıma götürdüm.

"Geldim,Yağız Abi...İtalyada işleriniz nasıl gidiyor?Toparlana bildiniz mi?"

Yağız Abi ve Emre Abi artık iki haftaydı ki,İtalyaya gitmişlerdi.Orada yıllar önce iş kurmuşlardı,bu yüzden orada yaşıyorlardı.Fakat 6 aydan bir Türkiyeye geliyorlar,3 ay burada kalıp gidiyorlardı.

"İyi gidiyor,abiciğim.Sadece işler çok,biliyorsun.Ne kadar internetle yürütsek de,şirkete girdik mi dosyaları getirdiler üstümüze.Boyumuzu aşıyor boyları."

Gülerek yanıtlamıştım onu."Ee,halledersiniz siz ya merak etme...Ben sizi meşgul etmeyeyim.Malum işleriniz çok.Kendinizi çok da yormayın,abi.Emre Abiye de benden selamlar.Onu da arayacağım."

Telefonu kapatırken az önce yaptığım kupadaki kahveyi elime alıp bir yudum aldım.Hastahaneden eve geldiğim günden bir hafta geçmişti.Sadece ateşim çıkmıştı ama evdekiler bunu o kadar büyütmüşlerdi ki...Zar zor bugün işe gele bilmiştim artık.

Bir hafta önce Demir Abiye makyaj yaptıktan sonra uyuya kalmıştım.Uyandığımda ise Beste fotoğrafımızı çekiyordu.

O zaman bir geçen haftaya ışınlanalım.

'Niye sen selena falan mısın?'

İç sesim olan Abuzettine gözlerimi devirdim.Her şeye burnunu sokmasa olmazdı zaten.

'Merci,canım.'

Bir hafta önce...

"Allahım,müthiş kareler aldım.Abim bunu artık çerçiveye asıp duvarına asar her uyandığında görmek için.Ay siz ne tatlısınız ya!Keşke Nazlı'm artık yeng-"

Gözlerim yavaş-yavaş aralandığında Beste gözlerini belertmiş,ellerini ağzına yerleştirmişti.Bir şeyler konuşmuştu fakat uyku mahmurluğuyla hiç bir şey anlayamamıştım.

Ellerimle gözlerimi ovalarken ensemdeki nefes alıp verme sesi ile irkilmiştim.Gözlerimi iyice açarken şu an olduğumuz pozisyona baktım.Demir Abi ve ben!Bu pozisyonda!Allahım.

Sırtım onun göğsüne yaslanmıştı.O da geniş kollarıyla arkadan beni sarıp sarmalamıştı.Başını benim saçlarıma gömmüş,ayaklarımızı da koltuğun önündeki küçük masaya yaslamıştık.