The Unwanted Marriage (COMPLETED)

Chapter 12

A SMALL DIM OF LIGHT was seen by Valerie's closed eyes, at naging hudyat iyon upang dahan-dahan niyang imulat ang kanyang mga mata.

Isang puting kisame ang kanyang nakita at ang mga mahinang boses na nanggagaling sa kanyang paligid. Hindi pa rin malinaw ang kanyang pandinig ngunit kahit papaano ay unti-unti na iyong bumabalik sa normal.

At doon niya namataan ang kanyang asawang may bahid ng pag-aalala sa mukha, at ang dalawang mga  bata.

She yawn. "Ilang oras ba akong tulog?" Mahinang tanong niya.

Yes, she completely remember what happened.

"Hindi lang oras, my Vally, kundi tatlong araw magmula nung matapos ang operasyon mo!" Ani ng asawa dahilan upang mangunot ang nuo niya.

"Operation?!"

"Yes, you taked an operation, nagkaroon ka kasi ng minor head injury dahil sa  pagkakabagsak ng vase sa bahay diyan sa ulo mo, you're bleed a lot kaya 'yun Isaac and I decided to give you  an undergo surgery..." he replied again to her.

Napa-buntog hininga siya. "Kailan daw ako makakauwi?!"

"Well, according to Isaac as soon as you recover to the surgery that you taked, but no more stress Valerie, he said you collapsed due to stress plus nabagsakan ka pa ng vase, that's what he said to me"

"Clarizza, Samuel, did the both of you---"

Samuel nod. "Yes mommy, sinamahan kami ni daddy doon sa funeral ni papa kahapon, sayang hindi ka nakasama, pero pupunta naman po tayo doon di'ba?!" Samuel said while showing his puppy eyes.

She chuckle. "Okay then, but let me rest first okay?!" She said as she placed a kiss on Samuel's forehead.

"Mommy, you feeling alright naman di'ba?!" Clarizza said.

She nod. "Yes I am baby!"

Ngumiti ito kapagkuwan ay niyakap siya na ikinatawa niya. The dor opens and yaya Nena showed up with a wide smile on her lips.

"Mabuti naman at gising ka na Valerie!" Masayang ani ng matanda.

"Oo nga po eh!"

"Oh siya, kakain na muna  kami ng mga bata doon sa cafeteria" saad ng ginang sa kanya.

She smiled. "Sige po, Samuel, Clarizza sumama na muna kayo kay Yaya Ñena niyo"

Tumango naman ang dalawa at nagpaalam na sa kanilang dalawa ni Shawn bago ito tuluyang lumabas ng kanyang kwarto.

"Kumusta ang pakiramdam mo?" It was Shawn who asked.

Ngumiti siya ng tipid. "Okay naman, medyo kumikirot lang yung ulo ko, pero kaya ko na naman" sagot niya sa asawa.

Tumango-tango naman ito. "Mabuti naman kung ganun...nga pala, here!" May iniabot ito sa kanyang brown envelope.

Kaya kunot nuo niyang tiningnan kung ano iyon ngunit kapagkuwan ay tinanggap niya rin iyon at binuksan.

Nang tingnan niya kung ano iyon, it was a adaptation papers for Samuel and Clarizza. Kung siya  lang ay hindi niya aampunin ang dalawang bata, she has her reason why.

Tama na yung may kikilalanin itong mga magulang at aalagan, susupurtahan, iparamdam na hindi sila nag-iisa at may nagmamahal sa kanila.

Ibinalik niya ang papel na 'yun sa envelope at ibinalik kay Shawn. "We're not adapting Samuel and Clarizza, Shawn" mahinahon niyang saad.

Kumunot naman ang nuo nito. "But I thought they will be---"

"Oo, we will treat them as our own, ipaparamdam natin sa kanila na parang hindi sila nawalan, pero hindi sinabing baguhin na'tin ang apelyido nila"