The Unwanted Marriage (COMPLETED)

Chapter 22

HINDI siya pumunta ngayon sa HQ dahil medyo nagsasawa na rin siya. Masyado na siyang nauumay sa pagmumukha ng Yuan Wong na 'yun.

So she decided to do her job on the HQ of them police. Matapos niyang mag-report sa bagong Captain nila na si Chief  Bacon ay kaagad siyang pumunta sa kanyang cubicle area at doon naupo.

Ipinikit niya saglit ang kanyang mga mata dahil nakaramdam siya ng kontig antok.

After they made love yesterday ay kaagad siyang nakatulog buong magdamag. Ni hindi na  nga siya sumama upang sunduin ang mga bata.

At alas sais   siya ng umaga kanina  bumangon lang dahil nakaramdam siya ng sobrang gutom.

Ewan pero masyado na siyang matakaw ngayon sa pagkain at lagi na rin siyang inaantok, just like now.

Napabalikwas siya ng bangon ng makaramdam siya na may tumitingin sa kanya kaya kaagad niyang nilipot ang kanyang paningin.

And there, her eyes captured Brylle who were staring at her pero kaagad din itong umiwas ng tingin ng magtama ang kanilang mga mata.

Kaya napailing na lamang siya habang may inaayos na mga papeles.

Ngunit nagulat na lamang siya sa muling pagsulpot ni Brylle sa kanyang harapan dahilan upang mabitawan niya ang hawak niyang ballpen.

Hindi niya alam ngunit medyo nakaramdam siya ng kaba. "Y-yes?  D-do you need anything?" Nauutal niyang tanong rito.

Kaimbyerna! Para na siyang timang ngayon dahil parang naduduwag na siya!

Umiling ito habang napapa-pikit. "Nothing. I just want to ask if, may lead na ba kayo sa gustong pumatay sa'yo at sa asawa mo" anito.

Tss. Nothing tapos magtatanong. Ulul na 'tong isang 'to?

"A-ahh, wala pa nga 'eh. Masyado siyang matalino at mukhang pina-iikot-ikot niya lang kami ni Yuan sa mga palad niya, that's why we need to consider my case as a confidential one, kung ano mang result na makukuha namin will only stays at us" wait! Did she just give too much info o ano?!

Tumango naman ito. "Ah okay. May maitutulong pa ba ako?" Oo! Ang huwag mangialam!

Umiling siya. "No thanks. We can manage. Although he stopped on giving us death threats pero he never stops on following me---us, at mukhang galamay niya ang lahat ng kilos namin, kaya hindi talaga namin siya mahuli-huli" argh! Valerie  your fucking mouth!

"I see. He must be so very clever" hindi niya  alam ngunit, nahihimigan niya ang pagiging sarkastiko nito sa kanya.

"Yeah, that's what I thought so too." Tanging naisagot na  lamang niya.

"Do you have time later? Can we go out for dinner?" He asked her.

Kaagad siyang umiling. "Sorry, but I haven't. Masyado na kasi akong busy kaka-tutok sa kasong ito, so I'm lacking out of time with my family, so I really need to be with them later. Sorry" she said.

Dismayado naman itong tumango-tango. "If ever you have time, can we go out for dinner? Yung tayong dalawa lang. I have to tell you something, can we?" He asked her again.

Napabuntog-hininga na lamang siya at tsaka tumango. "Sure. No problem! See you next time!" Tumango lang ito sa kanya at iniwan ulit siya sa cubicle niya.

"Bakit pa namin kailangang mag-dinner? Kung pwede niya namang sabihin nalang ng deretso sa'kin. Tsk, wierdo!" Bulong pa niya sa sarili at tinapos na ang kanyang ginagawa.

Pagkatapos niyang mag-trabaho ay pagod siyang sumandal sa kanyang upuan. One thing that she observed at her body was being so very tardy sometimes. Mabilis na siyang makaramdam ng pagod.