Chapter 4

179 39 6
                                    

Taeyong එදා උදේට කන්න යද්දී තාත්තා ඒ වෙද්දී කෑම කන ගමන් හිටියේ.තාත්තා එක්ක එකට කන්න කැමති නැති නිසාම Taeyong ගිහින් මේසෙන් පාන් පෙති දෙකක් අරන් ඇවිත් එහාට වෙන්න පුටුවකට වාඩිවෙලා කෑවා.
Taeyong,තමුන්ට තාමත් මාත් එක්ක එක මේසේ වාඩිගෙන කන්න බැරිද?තව කොච්චර කාලයක් මේක කරන්න බලාපොරොත්තු වෙනවද?තාත්තා Taeyongගෙන් ඇහුවා.තාත්තට Taeyongගෙන් උත්තරයක් හම්බෙනවා වෙනුවට Taeyongගෙන් ප්‍රශ්නයක් ඉදිරිපත් වුනා.කෝ මගේ බයික් එකේ යතුර?

ඒක මතක් කරපු එක හොඳයි මට.ඔයා බයික් එකක් පැදන් යන්න ඕනි නෑ ඔයාව දැන් දිගටම driver කෙනෙක් ඉස්කෝලේ එක්කන් යයි.
Taeyong මේ අහන්න.මට ටිකක් කතා කරන්න ඕනි.Mr.lee කන එක පැත්තකට කරලා පුටුවෙන් නැගිටලා Taeyong ගාවට ආවා.මාව එපා වුනාට කමක් නෑ මිනිහෝ තමන්ව විනාශ කරගන්න එපා.Mr.Lee ,Taeyongගේ උරහිසට අත තියලා කිව්වා.Mr.Leeගේ වචන වල තිබුනේ ලොකු වේදනාවක්.තමුන් කොහොම හිටපු ලමයෙක්ද.අපි තමුන් ගැන කොච්චර බලාපොරොත්තු තියාගත්තද .අම්මා ගැන හිතලවත් ආයි පරණ තත්වෙට එනවා.Mr.Lee අන්තිම වාක්‍ය කියනවත් එක්කම Taeyong තමන්ගේ උරහිසින් Mr.Leeගේ අත අයින් කරා.මාව දැන් විනාශ වෙන එක කාටවත් නවත්තන්න බෑ.ඒක මන් කැමැත්තෙන්මයි කරන්නේ.අනික ඔයා අම්මා  ගැන කතා කරන්න එපා.මොකද ඔයාට ඒක අයිතියක් නෑ.Taeyong එහෙම කියලා වාඩිවෙලා හිටපු තැනින් නැගිට්ටා. ආ තව දෙයක්.මට driver කෙනෙක් ඕනි නෑ.මගේ බයික් එකේ යතුර විතරක් තියන්න.නැත්තම් මන් පාරෙ බස් එකේ යනවා.

Taeyong ඉස්කෝලෙට යන්න ලෑස්ති වෙලා පහලට එද්දී Taeyongගේ තාත්තා බයික් එකේ යතුර තියලා තිබ්බා.

Taeyong ඉස්කෝලෙට යද්දී ගෑනු ලමයි ගොඩක්  කාගෙද වටේ වටවෙලා හිටියා.ඒ වෙන කවුරුත් නෙමෙයි football team එකේ captain JRවටේ.

ඒ වෙන කවුරුත් නෙමෙයි football team එකේ captain JRවටේ

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Lean on meWhere stories live. Discover now