20

306 63 24
                                        

"Jeongin bunu bana yapamazsın!"

Evin içine giren önlüklü adamlardan uzaklaşırken bağırıyorum. Jeongin ağlayarak beni sakinleştirmeye çalışıyor.

"Hyunjin sadece bir süre. Lütfen bana güven!"

Başımı iki yana sallarken yaklaşmasınlar diye elime geleni fırlatıyorum. En son seneler önce hissettiğim o saf korkuyu iliklerime kadar hissediyorum ve bunun sorumlusu bu defa benim.

"Beyefendi tamam durun! Size yaklaşmayacağız!"

Birkaç adım gerilemeleri ile bir şeyler atmayı kesiyorum. Vücudum tir tir titrerken Jeongin'e hayal kırıklığı ile bakıyorum.

"Hwang haklıydı! Sen beni öldürmek istiyorsun, siz beni öldürmek istiyorsunuz! Çıkın evimden derhal!"

Avazım çıktığı kadar bağırırken Jeongin önlüklü adamlara bir şey söylüyor ve onları ikna ettiğinde evden çıkıyorlar.
Salonun ortasında öylece duran bedene bağırmaya başlıyorum.

"Git buradan, istemiyorum seni!"

Başını iki yana sallarken sesi çıkmasın diye elini ağzına kapatıyor. Bana doğru yaklaşmaya çalıştığında yerdeki bıçağı alıyorum.

"Çık dedim sana!"

Başını onaylarcasına sallıyor ve yavaş adımlar ile kapıya doğru ilerliyor. Kapıdan çıkmadan önce tekrar bana dönüyor. Gözlerinden akıp giden yaşlara her defasında bir yenisi ekleniyor.

"Lütfen kendine zarar verme, lütfen..."

"Merak etme, senin verdiğin kadar zarar vermem."

Buz gibi sesimle konuştuğumda bedeninin titrediğini görüyorum. Başını sallıyor ve kapıyı kapatıp çıkıyor. Orada öylece tek başıma kalıyorum bir süre.
Öyle boş hissediyorum ki bu boşluğu anlatmak için kullanacağım kelimeler bile dolduramaz bu boşluğu.
Yerdeki dağınıklığa takılmadan yanıma ulaşmaya çalışan Hwang'a dönüyorum sonra.

Evimizi ne hâle getirdiler Hyunjin.

Bu söylediğine istem dışı gülmeye başlıyorum. Sonra o da bana katılıyor ve salonu ikimizin gülüşü dolduruyor. Bir süre sonra kahkahalarım hıçkırıklara dönüştüğünde kendimi kanepeye bırakıyorum. Hwang sessizce yanıma yaklaşıyor ve beni izliyor.

Sana söylemiştim Hyunjin. Beni dinlemedin.

Başımı sallıyorum.

Biz iyi dostlarız, başka birine ihtiyacın yok.

Haklıydın Hwang.

Hadi kapıyı kilitleyelim, perdeleri çekelim.

Başımı sallıyorum ve birlikte dediklerini yapmak için ayaklanıyoruz.

save me from myself | hyuninHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin