Ya peşinden geldiyse?
Gelmedi. Neden gelsin?
Seni öldürecek aptal. Kimseye güvenme.
Doğru ya.
Perdeleri kapalı evime girdiğim gibi kapıyı kilitliyorum. Özel olarak yaptırdığım diğer kilitleri de kapattıktan sonra elimdeki cüzdana bakıyorum. Ellerim titriyor.
Dolan gözlerimle karanlık odadaki koltuğa ilerliyorum. Net göremediğimden ayağım halıya takılıyor kendimi yerde buluyorum.
Ve bir hıçkırık kopuyor dudaklarımdan.
Canım yanıyor.
Hayır, düştüğüm için değil.
Canımın içi yanıyor.
Saatlerce ağlıyorum.
İlaçlar.
İlaçlar tabii. Saatlerdir oturduğum yerden kalkıp mutfağa ilerliyorum. Birkaç ilacı yuttuktan sonra banyoya ilerliyor adımlarım. Yüzüme birkaç kere su çarpıyorum. Musluğu kapatıp öylece duruyorum başım eğik. Hiçbir şey düşünmüyorum. Öyle boş ki zihnim, içinde kayboluyorum.
Yüzümü kuruladıktan sonra odama geçiyorum. Masamın üzerinde ters çevrilmiş çerçevelere bakıyorum birkaç dakika. Sonra aynadaki yansımamı buluyor gözlerim.
Bugün de ölmedin Hwang Hyunjin.
Ama öleceksin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
save me from myself | hyunin
Fiksi Penggemar"benden geriye bir tek bu içi is karası sayfalar kalacak, onları da yakacaklar. yaksınlar."
