Arkamda biri var.
Adımlarım kalbimin atışından daha hızlı.
Zihnimde yankılananlar ise ara vermiyor.
Arkamdan adım sesleri mi geliyor yoksa?
Bakıyorum.
Kimse yok.
Saklanıyor. Kaç!
Koşmaya başlıyorum. Kendi ayak seslerim başkasından geliyor sanıyorum. Korku iliklerime ulaşıyor. Tir tir titriyorum.
Öldürecekler, beni öldürecekler.
Titrek ellerimle kapıyı açmaya çalışıyorum. Anahtarı yerine oturtamıyorum bir türlü. Korku bedenimde, korku her yerde. Korku tam yanı başımda bir beden halinde.
Yumruklarım kapıya vurmaya başlıyor.
Öleceğim.
Alnımdan süzülen ter gözümü yakıyor. Ardıma bakmaya korkuyorum. Korku bedenime sımsıkı sarılıyor.
Kapıyı açıyorum.
İçeri giriyorum.
Perdeler kapalı içeri fazla ışık girmiyor. Sessiz odayı derin soluklarım dolduruyor. Dizlerim daha fazla taşıyamıyor bedenimi, kendimi yere atıyorum. Kalbim sanki fırlayıp gidecek.
Geliyordu. Bu sefer çok yakındı.
Başımı ellerimin arasına alıyorum. İleri geri sallanıyor bedenim. Ne yaptığımın farkında değilim, boğuluyorum.
Bir belki de iki saat boyunca olduğum yerde kalıyorum öylece.
Bakışlarım ölü bir bedenin bakışları kadar boş, odada geziniyor.
Ayaklanıyorum, masada duran birkaç ilacı içiyorum.
Adımlarım banyoya ilerliyor. Aynanın önünde karşımdaki yabancıya bakıyorum.
Bugün de ölmedin Hwang Hyunjin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
save me from myself | hyunin
Fanfiction"benden geriye bir tek bu içi is karası sayfalar kalacak, onları da yakacaklar. yaksınlar."
