"Ne zamandır onu görüyorsun?"
Sorduğu soruya yüzümü buruşturuyorum.
Beni gördüğün için mutlu olmalısın seni salak. Herkese nasip olmuyor benim gibi bir yakışıklıyı görmek.
Keşke o herkes gibi şanslı olsaydım Hwang!
Sesini duymak yetmiyormuş gibi bir de seni görmeye başladım.
"Aslında ilk defa dün gördüm. Bu zamana kadar sadece duyuyordum."
Başını sallayıp ve bakışlarını sürekli oynayıp durduğu parmaklarına çeviriyor Jeongin.
"Burada mı şu an?"
Tekrar gözlerini bana çeviriyor sorarken.
Başımı onaylar şekilde sallıyorum. Yanıbaşında oturan Hwang sırıtıyor.
"Nasıl görünüyor?"
Gözlerimi Hwang'a çevirdiğimde mavi gözleri sanki daha da açık bir renge dönüyor. Yüzündeki sırıtış hâlâ yerinde duruyor hatta daha da genişliyor.
"Benim ikizim gibi."
Senden daha yakışıklı olduğumu söyle!
Kes çeneni.
Söyle, söyle, söööylee!
Derin bir nefes veriyorum sinirle ve gülme isteğimi bastıramıyorum. Jeongin endişeli gözleriyle beni incelerken kahkaha atıyorum. Delirmiş gibi gülüyorum.
Pardon.
Zaten bir deliyim.
"Hyunjin?"
Jeongin seslenince gülüşüm yavaş yavaş duruyor ve iç çekişlere dönüşüyor. Gözlerimin dolmasıyla etrafı bulanık görmeye başlıyorum.
Bu Jeongin denen insan evladı geldiğinden beri duygusal bir ibne oldun iyice.
Neden hâlâ burada? Gitsin, gitsin, giiitsiiin.
Başımı iki yana sallıyorum.
"Sana ne söylüyor?"
Jeongin merakla soruyor.
"Gitmeni istiyor."
Jeongin'in dudaklarından sesli bir 'hah' dökülüyor. Ayaklandığında gerçekten gidecek mi diye endişeyle onu izliyorum.
Tam aksine oturduğum koltuğun bir diğer ucuna aramızda mesafe bırakarak oturuyor. Koltuğun üzerinde duran elime yaklaşıyor eli. Ben korkmayayım diye temkinli hareket ediyor. Serçe parmağı benimki ile temas ettiğinde biraz irkiliyorum ama bu küçük temas bir süre sonra öyle güzel hissettiriyor ki.
Uzun bir süre sonra ilk defa yalnız olmadığımı hissediyorum.
Yüzüne o bayıldığım gülümsemesini yerleştirdiğinde ne kadar güzel diye düşünüyorum.
"Sen izin verdiğin sürece daima senin yanında olacağım Hyunjin. O gidecek, ben seninle olacağım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
save me from myself | hyunin
Fiksi Penggemar"benden geriye bir tek bu içi is karası sayfalar kalacak, onları da yakacaklar. yaksınlar."
