The truth behind your eyes

15) knuffels

Pov. Harry
'Ik weet dat je bang bent, kan ik je helpen? Iets doen dat je niet meer bang bent?'

'Liam knuffelde me altijd.' Hoor ik zachtjes en ik glimlach. Ik open mijn armen waar hij meteen inkruipt. 'Dankje.'

'Zal ik het licht uitdoen?' Louis knikt en ik knip het licht uit door het kleine knopje naast bed. Ik sluit mijn armen om de oudere jongen en glimlach. Zijn hand licht op mijn borstkas en tekent figuurtjes door mijn shirt. Ik grinnik wanneer het kietel en weet dat Louis aan het glimlachen is.

'Sluit je ogen maar en probeer te slapen. Ik blijf wakker tot je slaapt.'

'Waarom zou je dat doen?' Vraagt hij en ik voel zijn hand op mijn borstkast liggen. 'Gewoon. Ik wil zeker zijn dat je slaapt zonder nachtmerries.' Ik hoor hem grinniken en zeg: 'en je bent zelfs mooi als je slaapt.' Wat Louis niet ziet is de manier waarop ik hem aankijk.. het is even stil.

'Kan ik ook van jou zeggen.' Mompelt hij en legt zijn hoofd verlegen op mijn borstkast. Ik glimlach even en strijk door zijn haar heen. 'Denk je echt dat ik mooi ben?' Vraagt hij na een korte stilte en meteen geef ik antwoord. 'Ja.'

'Dankje, hazz.' En dan weet ik dat die simpele ja, hem blij heeft gemaakt.

De volgende ochtend word ik wakker met Louis nog steeds in mijn armen, alleen is hij al wakker en kijkt naar me. Zodra hij merkt dat ik wakker ben wend hij zijn blik af.

'Hoe laat is het?' Vraag ik met een ochtendstem.

'Tien uur.' Zegt Louis zachtjes en ik knik. 'Heb je nu goed geslapen?' Nu is het zijn beurt om te knikken. 'Nog eens bedankt.' 'Graag gedaan.' We staan uiteindelijk op om te gaan ontbijten.

'Harry! Lou!' Niall knuffelt Louis en opent zijn armen ook voor mij. Ik knuffel een beetje ongemakkelijk terug wat Louis blijkbaar opmerkt. 'Niall, misschien nog niet de moment.'

'Sorry.' Ik glimlach even naar Niall wanneer hij zich verontschuldigt. 'Zodra Liam thuis is gaat alles weer zoals voorheen.' Zegt Zayn met een kleine zucht. 'Louis en harry, zouden jullie pannenkoeken willen bakken? Ik wil pannenkoeken als ontbijt!'

'Kan jij dat niet.' Vraagt Louis maar niall schud zijn hoofd. 'Komop Lou, je vond dat altijd leuk!'

Louis kijkt naar mij en ik haal mijn schouders op. 'Oke we doen het.'

Pov. Louis
Wanneer Niall voorbij mij loopt fluistert hij 'geniet nog even van de tijd die je met hem hebt.' Ik kijk dankbaar naar hem.

Wanneer alle ingrediënten klaar staan beginnen we met het voorbereiden. Ik lach wanneer Harry onder de bloem hangt doordat hij de zak te snel opentrok. Opeens voel ik een hand zacht over mijn wang gaan en nu pas merk ik dat hij bloem op mijn wang heeft gesmeerd.

We lachen allebei hard en besluiten maar verder te doen. Ik ga op het aanrecht zitten wanneer harry de pannenkoeken bakt.

'Je kan dat goed.' Zeg ik bewonderd. Hij lach kort en ik zie een kleine blos op zijn wangen.

Wanneer alle pannenkoeken gebakken zijn nemen we plaats aan tafel om er allemaal een te eten. Harry legt een pannenkoek op mijn bord en ik kijk even moeilijk. Deze keer zit hij naast me en ik zie dat hij naar me kijkt. Ik gooi wat suiker over mijn pannenkoek en neem een klein hapje.

Ik voel Harry's hand op mijn bovenbeen wat me moed geeft om door te eten. Uiteindelijk heb ik alles naar binnen gewerkt en heb zelfs zin in een tweede. 'Nog eentje?' Ik knik en eet net iets meer dan de helft op.

'Ik kan niet meer, ik zit vol. Maar ze waren heel lekker!'

'Geeft niet Lou.' Ik glimlach naar Niall en zie dag Zayn ook trots kijkt.

Zonder we het doorhebben staat Liam in de keuken. Niemand van ons hoorde de deur of zijn auto.

Zayn verslikt zich bijna in zijn pannenkoek en Harry zit er gespannen bij. Niemand zegt iets terwijl Liam alleen maar boos naar Harry kijkt.

'Liam, pannenkoekje hebben?' Vraagt Niall zacht maar zwijgt als Liam hem een blik gunt.