The truth behind your eyes

23) weer een nachtmerrie

Pov. Harry
'Ga maar slapen.' Zeg ik terwijl ik over Louis' natte wangen wrijf. 'Ik ben bij je en Liam gaat snel weer thuis zijn!' Ik druk een kus op zijn wang en hij glimlacht een beetje. 'Ik hou van je, hazz. Ik zou niet weten wat ik zonder je moet.'

'Ik blijf bij je, dat weet je toch?' Hij knikt en drukt een kus op mijn lippen. 'Slaapwel.' Zegt hij al slaperig en ik zeg ook welterusten maar hij lijkt al diep te slapen.

Later die nacht word ik wakker van wat gewoel. Ik zei door het straaltje maanlicht dat naar binnen schijnt, zweet over Louis' voorhoofd lopen. Hij mompelt wat dat ik eerst niet kan verstaan maar hij mompelt het opnieuw, wat luider deze keer. 'Blijf van me af! Ik wil het niet!' Hij huilt ondertussen en ik schud hem wakker. Ik doe het licht aan en neem hem in mijn armen. 'Lou, word wakker alsjeblieft. Het is maar een nachtmerrie, ik ben bij je!'

Hij opent zijn ogen maar gaat ver bij me vandaan zitten, bijna op het randje van het bed. 'Lou?' Hij trekt zijn knieën op en huilt zachtjes. Ik steek mijn hand uit maar al snel zegt hij: 'raak me niet aan!' Ik hoor geklop en de deur gaat open. 'Alles oké?' Vraagt Zayn samen met Niall die de kamer inloopt. 'Nachtmerrie' zeg ik alleen en ze knielen neer bij Louis. 'Waarover?' Vraagt Zayn zacht en Louis slikt. 'Hij raakte me weer aan, Zayn... ik ben zo bang voor de dromen!' Snikt hij weer. Zayn knuffelt hem en ik voel me wel wat gekwets omdat ik hem niet mogt aanraken.

'Mag ik je ook knuffelen, lou?' Hij knikt en kruipt daarna in mijn armen, al huilend. 'Sorry hazz, ik wou niet zo reageren maar...'

'Het is al goed.' Kap ik hem af. Nog steeds zijn Niall en Zayn bij ons en Zayn schraapt zijn keel. 'Louis heeft het moeilijk om zich te laten aanraken na zo'n droom, weet je? Voel je niet gekwets, Harry.' Ik knik en knuffel hem dicht tegen me aan. 'Ga slapen, lou. Morgen komt Liam ook naar huis. De dromen blijven wel weg, en je hebt Harry.' Louis knikt en ze verlaten de kamer.

'Haz-' 'het is echt oké Louis, geen zorgen. Ik begrijp je reactie lieverd. Ga nu maar slapen het is half drie.' Hij glimlacht dankbaar en sluit zijn ogen. Wanneer ik zeker ben dat hij slaapt, sluit ik mijn ogen ook en laat de slaap me overnemen.

Wanneer ik om negen uur mijn ogen weer open, ligt Louis nog vredig tegen me aan te slapen. Ik streel met mijn vingers over de zachte huid van zijn arm en even later beweegt hij en mompelt wat. 'Hazz.' Zegt hij schor en kijkt me glimlachend aan. 'Hey boo.' Zegt ik zachtjes en hij glimlacht nog breder. 'goed geslapen?' Hij knikt kort en rekt zich uit. 'Gaat wel. En jij?' Ik knik en kijk hem een hele tijd gewoon aan. 'Neem een foto, die gaat langer mee.' Zegt hij lachend.

'Ik heb geen telefoon, weet je nog?' Zijn ogen vinden de mijne en hij knikt. 'Euhm ja die wilde je zo nodig kapot gooien.' Ik rol kort met mijn ogen en ga op mijn rug liggen.

'Ben je nu boos?' Ik schud meteen mijn hoofd en dwaal af, mijn gedachten weer bij mijn moeder. Er is geen dag voorbij gegaan dat ik niet aan haar dacht...

Ik was dit boek vergeten te updaten dus hiervoor mijn excuses! Ik werk heel veel aan nieuwe boeken en dat is toch wel deels de reden🙈

Ook heb ik nog niet de tijd gehad om aan dit boek verder te werken... morgen word ik namelijk voor de tweede keer in 3 maand tijd geopereerd aan mijn knie omdat er iets mis zou zijn😕

Hier zit ik erg mee in mijn hoofd waardoor ik niet echt kan schrijven wegens te weinig inspiratie...

Ik ga proberen de draad weer op te pakken met schrijven en proberen enkele leuke hoofdstukjes te maken xx