The truth behind your eyes

7: pizza!

Pov. Harry
Zachtjes huil ik in mijn kussen zodat niemand me hoort. Waarom moet alles zo slecht lopen... ik hoor de deur na een tijd open en veeg mijn tranen weg.

'Hey harry.' Ik hoor de stem van iemand die ik nog niet vaak heb gehoord. Ik kijk op en zie een jongen met zwart haar naar me toe lopen. 'Ik ben Zayn, weet niet of je mijn naam nog kende of al gehoord hebt zelfs.' Zegt hij met een vriendelijke glimlach. 'Trek je niets aan van Louis en Liam, wij doen ons best je toch een beetje te beschermen. Wij zijn niet akkoord met wat ze doen maar we kunnen niet anders dan bij hen zijn en ze zijn onze beste vrienden. Op een dag ga je alles begrijpen, echt waar. Voor nu gaat het zo een tijdje blijven.' Ik luister aandachtig naar Zayn.

'Maar aangezien het je verjaardag is en Liam niet thuis is, mag je de rest van de dag en morgen doorbrengen met ons, buiten deze kamer!' Met grote ogen kijk ik hem aan en hij glimlacht waardoor ik weet dat hij geen grap maakt. 'M-maar Louis e-en Liam gaan me p-pijn doen.' Zeg ik zachtjes.

'Nee dat gaan ze niet doen. Liam komt het niet te weten en Louis die gaat zo goed als akkoord.'

'Ik wil niet in zijn buurt zijn.'

'Dat weet ik harry, hij blijft op zijn kamer vanwege jou hij weet hoe bang je van hem bent nu.'

Ik knik en Niall steekt zijn hand uit die ik aanneem. 'Kom we gaan er toch iets leuks van maken.' Hij trekt me mee naar de living die ik nu pas te zien krijg. Ik kijk naar de mooie meubels en laat me neerzakken op de zachte bank.

'Wat eet je graag? Dan maak ik dat klaar vandaag!' 'Euhm ik weet niet, kies maar wat.' Ik glimlach een beetje en Niall denkt een tijdje na. 'Of we bestellen Pizza? Want ik ben namelijk niet de beste kok.' Ik grinnik even en stem kn met pizza. 'Voor iedereen goed?' Ik knik meteen en voel me eindelijk wat meer gerust bij deze twee jongens. Ze zijn het tegenover gestelde van Liam en Louis...

'We kunnen gamen?' Stelt Niall voor en ik knik net zoals Zayn. Zo spelen we een tijdje FIFA op de PlayStation die gedeeld word door alle vier de jongens. We horen voetstappen en draaien ons om. We zien Louis achter ons staan en zijn blik ontmoet de mijne.

Ongemakkelijk en bang klem ik de controler stevig in mijn handen. 'Let niet op mij, doe gerust verder. Ik ben weer weg zometeen.'

'Je kan ook meedoen?' Iedereen, inclusief Louis kijkt me verbaasd aan. Ik weet ook niet wat me bezielde want ergens ben ik bang voor hem. Maar ergens voel ik medelijden. 'Nee hoor.' Hij loopt de keuken in en het is stil. Even later komt hij terug met een flesje water. 'Speel gerust verder, ben al weg!' Zegt hij nu geïrriteerd. 'Louis.' Zegt Zayn en wanneer hij Louis' aandacht heeft gaat hij verder.

'Kom erbij zitten. Harry is er duidelijk oké mee anders vroeg hij het niet.' Meteen knik en en probeer de angst van me af te zetten. Louis' ogen vallen op de tv en staart er even naar.

'Net zoals vroeger. Alleen met Harry er nu bij. We willen de oude Louis terug.'

Oké nu ben je me kwijt, zayn. Denk ik in mijn hoofd en fronsend kijk ik van Zayn naar niall en dan naar Louis. Louis merkt het op en kucht even. 'Nee het is oké.' Met die woorden beent hij de kamer uit.

Ondertussen is het half zeven en Niall stelt voor om al pizza's te bestellen.

'Het is bijna zeven uur, zullen we al bestellen?' Ik knik en Niall vraagt wat ik en Zayn willen. 'Doe maar wat' Niall doet een suggestie en die kies ik maar. 'Nog even aan Louis vragen wat hij wilt!'

Even later komt Niall terug en zegt: 'ik ga het even doorbellen en Louis eet niet mee.'

'Waarom niet?' Niall haalt zijn schouders met een trieste blik op. 'Je weet wel waarom he?' Vraag ik wanneer Niall en zijn enkele blikken uitwisselen.

'Harry laat het alsjeblieft. Sorry maar het zijn niet jou zaken.' Met een kleine glimlach verdwijnt Niall de keuken in om te bellen.

Na een half uur is de pizza gearriveerd en zitten we aan tafel te eten in stilte. 'Dankje voor vandaag.' Zeg ik zacht en ze glimlachen beiden. 'We zouden dit vaker willen doen maar je weet wel, met Liam gaat dat niet.' Ik knik en knabbel verder aan mijn pizzapunt.

'Ik zit vol.' Zeg ik zachtjes en kijk naar de twee laatste stukken. 'Zou Louis echt niet wat willen?' Zeg ik wijzend naar de overgebleven stukken.

Niall kijkt van de pizza naar mij en zegt: 'ik weet niet. Misschien eet hij wel door jou?' Zayn wisselt enkele blikken met Niall terwijl ze beiden even droevig kijken. 'Is er wat aan de hand?' Ze schudden hun hoofden. 'Breng jij het dan wel, Harry? Hij luistert hopelijk wel naar jou.'

'Ik weet niet waarover jullie het hebben.'

'Dat kunnen wij je niet vertellen, alleen Louis als hij daar klaar voor zou zijn. Wees niet bang voor hem, oke?'

Ik knik en besluit gewoon naar hem toe te gaan. Met de laatste stukken op een bord, en met een klein hartje, loop ik met trillende benen naar zijn kamer. Ik klop zachtjes op zijn door en krijg meteen een 'rot op, Niall of Zayn!' Te horen.

Ik besluit toch de deur te openen en zeg 'het is harry.' Meteen gaat hij rechtop zitten en zijn ogen ontmoeten de mijne. Meteen wend ik mijn blik af en zeg al stotterend: 'er is wat over m-misschien wel j-jij het w-wel?'

'Euhm ja dat is lief van je, zet maar neer.' Hij wijst naar het kleine tafeltje naast zijn bed waar ik het neerzet. Ik wil me weer omdraaien maar hij neemt mijn goede pols. Met grote ogen kijk ik naar hem en meteen laat hij me los. 'Harry het spijt me! Ik wil je geen pijn doen, blijf gewoon even.' Ik twijfelen even en kijk in Louis' betraande ogen. Ik knik en zet me neer op het bed. Het is even stil dus schraap ik mijn keel.

'Eet je niet wat?'

Ik ga proberen elke dag een hoofdstuk online te zetten! :)

Als je het een leuk hoofdstuk vond, kan je even stemmen zodat ik weet of dit boek wel goed is ;)