Together we are strong (B-Brave Fanfictie)

Hoofdstuk 18. Zijn er meer geheimen?

~ Ymke ~

Als ik wakker wordt zie ik dat ik in de armen van Sam lig. Hij reageerde gisteren zo begripvol maar vandaag moet ik weer naar school. Toen ik had verteld dat ik Leukemie had gehad was hij verrast dat ik er zo goed bovenop was gekomen en zo veel van het leven geniet maar ik was heel blij dat hij naar me verhaal luisterende maar ik weet dat ik het nog tegen de meiden moet gaan vertellen. Hopelijk reageren ze net zo als Sam. Voorzichtig bevrijd ik me uit de greep van Sam. Als ik los ben stap ik snel uit bed en hoop dat hij niet wakker wordt. Snel pak ik wat kleren en loop nar de badkamer. Als ik onder en warme douch ben geweest kleed ik me snel aan en kam me haren. Als ik klaar ben loop ik weer naar me kamer waar ondertussen Sam ook wakker is geworden. Lekker geslapen vraag ik aan hem. Heerlijk met jou in me arme zegt hij met een glimlach en geeft me een kus. Moet je zo naar school vraagt hij. Ja ik vertek om kwart voor acht. Je mag ook wel hier blijven dan geef ik je een sleutel dan kan je blijven liggen zeg ik. Mag dat vraagt hij. Als je wilt dan haal ik even een sleutel voor je zeg ik en loop naar beneden. Bij de extra sleutels pak ik snel een sleutel en hang er iets aan en loop weer naar boven. Alsjeblieft zeg ik en geef Sam de sleutel. Dankjewel zegt hij en geeft me een knuffel. Snel doe ik nog me make up op en dan ben ik tevreden. Sam blijft nog even liggen en dan zie ik dat het al kwart over zeven is dus loop ik maar naar beneden om wat te eten. Er ligt een briefje dat de rest al weg is omdat me broertje een week vrij is is hij weg me me ouders en ze vlogen al om half 5. Als ik snel een boterham heb gegeten pak ik me tas en roep snel naar Sam dat ik weg ben. Met me schooltas loop ik naar me fiets en zie dat Emily er al staat. Heey zeg ik en geef haar een knuffel. Heey zegt ze blij. Zullen we maar gaan vraag ik. Ja is goed zegt ze en we fietsen naar school. Emaal op school is alleen Dioni er al. We zwaaien snel en rijden dan door naar de fietsenstalling. 

~ Dioni ~

Doordat het laatste uur uitvalt zijn we tegelijk klaar met de meiden. Buiten wacht ik tot Emily naar buiten komt . Heey zeg ik als Emily naar buiten gelopen komt. Heey zegt ze en geeft me een knuffel. Zullen we naar jou huis gaan vraag ik. Ja is goed zegt ze en we lopen naar de fietsenstalling. Bij de fietsenstalling pakt Emily haar fiets in ik mijn scooter. Als we bij het huis van Emily zijn maakt ze de deur open. Hoe kan het hier zo netjes zijn terwijl jij al een paar dagen alleen bent vraag ik. Gewoon geen rommel maken ik ben Jai niet zegt ze lachend. Dat is waar zeg ik lachend. Als we op de bank zitten zeggen we niks. Wat ben je stil zeg ik en begin haar te kietelen. Dion je weet dat ik daar niet tegen kan zegt ze met tranen in haar ogen van het lachend. Praat je dan weer vraag ik lachend. Ja zegt ze en geeft me een kus. Waar had ik die aan te danken vraag ik. Omdat je zo lief voor me bent zegt ze. Wil je mogen mee naar de liveshows vraagt ze. Ik dacht dat je het nooit zou vragen zeg ik lachend en geef haar een knuffel. Weet je waar ik al weken op oefen vraagt ze. Nee laat het is zien of horen vraag ik. Dit zegt ze en haalt een piano te voorschijn. Speel je vraag ik verbaast. Ja zegt ze met een glimlach. Laat horen wat je geoefend hebt vraag ik nieuwschierig. Ze slaat de eerste noot aan en begint te zingen. Het klink prachtig ik wist niet dat ze speelde. Waarom heb je niet verteld dat je speelt vraag ik verbaast. Omdat het een verassing was zegt ze. Wat is dat nu lief zeg ik en geef haar een kus. We moeten echt vaker samen gaan zingen zeg ik naar een tijdje. Vind je vraagt ze verbaast. Natuurlijk zeg ik en kijk in haar ogen. Dioni ik moet je iets vertellen zegt ze. Wat is er vraag ik verbaast. Het is niet makkelijk maar het is ook niet allemaal zeker dus wordt alsjeblieft niet boos zegt ze. Ik beloof dat ik niet boos wordt zeg ik en pak haar hand om haar gerust te stellen. 

~ Cassius  ~

Ik bel aan en Romy doet open. Heey zeg ik en geef haar een knuffel. Heey zegt ze. Waar zijn je ouders eigenlijk heen vraag ik als we op de bank zitten. Ze zijn uiteten en ze zouden pas over twee uur thuis komen dus ik verwacht ze ook niet eerder zegt ze. Oke zeg ik. Maar wil je wat te drinken vraagt ze. Appelsap zeg ik met een big smile. Dat had ik kunnen weten zegt ze lachend en loopt naar de keuken. Even later komt ze terug met wat te drinken, een zak chips en een film. Welke film gaan we kijken vraag ik nieuwschierig. We gaan De hundergams kijken zegt ze met een big smile en loopt naar de tv. Even later heeft komt ze naast me op de bank zitten en staat de film aan. Tijdens de film zijn we eigenlijk meer in gesprek dan dat we aan het kijken zijn. Hoe lang nog tot je ouders thuis komen vraag ik. Nog een uur zegt ze. Waarom mogen ze me eigenlijk niet zien vraag ik verbaast. Omdat ze vinden dat ik door jongens slechte punten ga halen weet ik veel zegt ze en pakt een handje met chips. Maar was dat dan vraag ik verbaast. Ja toen ik met Sam had toe was ik niet veel thuis en was ik meer met Sam bezig al met school zegt ze maar er stroomt een traan over haar wang. Wat is er vraag ik verbaast. Ik moest er even aan denken hoe het einde van Sam en mij er is gekomen en alle ruzie's die we hebben gehad het was niet de leukste relatie die ik heb gehad in ieder geval zegt ze en veegt haar traan weg. Die pijn zal ik je nooit laten voelen zeg ik en geef haar een kus op haar voorhoofd. Zeker vraagt ze met nog een traan over haar wang. Ja dat weet ik zeker zeg ik en veeg haar traan weg. Dankjewel je bent zo lief voor me ik wou dat me ouders dat zagen wat een jongen me zo veel gelukkiger kan maken zegt ze en geeft me een kus op me wang. Waarom zijn je ouders er dan zo op tegen vraag ik. Omdat ze niet willen dat een jongen me gebruikt of dat ik er domme dingen door ga doe of me punten omlaag gaan en dat laatste vooral niet maar sinds ik met jou heb en ze van niks weten gaan mijn punten alleen maar omhoog misschien moet ik vaker me ouders niks vertellen zegt ze. Dat lijkt me ook niet handig want ze komen er toch op een manier achter dat je toen gelogen hebt zeg ik. Dat kan maar ik wil ook gewoon doen wat ik zelf wil zonder dat me ouders er boos, verdrietig of gekwetst van raken zegt ze. Dat snap ik maar het is niet altijd het beste om te doen zeg ik om haar te helpen. Dat snap ik maar dan horen we ineens dat de voordeur open gaat.