Together we are strong (B-Brave Fanfictie)

Hoofdstuk 5. Opgekropte gevoelens?

~ Kaj ~

Kaj je hebt wat vraagt Lotte boos en smijt een kussen naar me. Lotte het spijt me echt heel erg zeg ik met een trillende stem. Als het je spijt waarom heb je het dan gedaan roept ze boos en loopt weg. Ik pak haar hand maar ze trekt hem terug. Lotte het spijt me roep ik. Dat is nu een beetje te laat zegt ze. Dat weet ik en ik weet dat het heel dom van me was en je verdient beter zeg ik. Kaj ik had dit echt niet van je verwacht roept ze en rent haar huis is. Lotte roep ik naar haar en ren achter haar aan. Maar als ik buiten kom zie ik haar al niet meer en kan ik ook niet zien waar ze heen is gegaan. Lotte roep ik uit de deur opening. Dan loop ik naar buiten en pak ik me telefoon. Ik probeer Lotte te bellen maar ze drukt me weg. Waarom moest ik nu ook weer zo stom zijn denk ik bij mezelf en schop tegen de deur aan. Dan loop ik naar me scooter omdat ik denk dat Lotte naar Wilano is gegaan omdat ze daar altijd naar toe gaat al ze niet prettig voelt. Ik hoop dat ze het me ooit kan vergeven denk ik bij mezelf en rij met me scooter naar de stal waar Wilano staat. Over 3 dagen gaat ze op bootcamp en dan zie ik haar ook het hele weekend niet. Als ik bij de stal aankom zie ik de fiets van Lotte niet en ik heb haar niet tegen gekomen onderweg. Ik loop door naar de schuur waar ik de andere meiden tref. Heey Kaj wat doe jij hier vraagt Emily. Emily kan ik even praten vraag ik. Ja natuurlijk zegt ze en we lopen naar buiten om samen te kunnen praten. Is er wat met Lotte vraag ik. Ja of nee ik heb geen idee zeg ik. Wat is er gebeurt Kaj vraagt ze. Uhhm zeg ik. Kaj je kunt me alles vertellen zegt ze. Oke ik vertel het je zeg ik en zucht diep. Ik ben vreemd gegaan en dat heb ik haar verteld zeg ik. Dat was niet je slimste actie zegt ze. Nee daar ben ik ook achter gekomen zeg ik. Maar ik zal wel een poging doen om met haar te kunnen praten als ze naar me wilt luisteren zegt ze. Denk je dat ze dan wel met me wilt praten. Ik kan het altijd proberen ik vraag de rest van de meiden ook wel om hulp zegt ze. Dankje je bent een schat zeg ik en geef haar een knuffel.

~ Ymke ~

Vandaag gaan Emily en ik voor het eerst naar de ponyclub met Pim en Cabai maar we hebben echt geen idee wat we er van moeten denken. We moeten iedere dinsdag en donderdag. Help je even mee met de trailer vraagt Emily. Ja is goed en ik loop met Emily naar de achterkant van de auto. Naar veel moeite gedaan te hebben zit de trailer vast dus halen we onze zadels. Welk zadel neem je mee vraag ik aan Emily. Geen idee ik denk mijn dressuur zadel omdat ik weet niet wat ze willen gaan doen zegt ze. Ik neem dan ook me dressuurzadel mee zeg ik en haal me zadel uit de kast. Met Emily lopen we naar de trailer en gooien het in het stukje voor de spullen. Emily en ik lopen nog een paar keer op en neer voor de laatste spullen. Me vader vraagt of we de paarden er in willen zetten zodat we goed op tijd zijn. Met Emily haal ik de paarden uit de stal en zetten ze in de trailer. Pim wil er prima maar met Cabai hadden we een beetje moeite. Als ze uiteindelijk in de trailer staan rijd me vader naar een stal in de buurt waar de ponyclub is. Samen met Emily halen we de paarden weer uit de trailer en zetten de paarden daar vast. Als we aan het poetsen zijn hoor ik Emily vloeken. Wat is er vraag ik. Ja Cabai heeft een deken op en hij is nog heel er aan het verharen zegt ze met een diepe zucht en haalt haar spullen uit de trailer. Als we de pony's hebben opgezadeld lopen we naar de bak. De vrouw die ons les ging geven hete Lieke en heeft toen ze klein was ook wel paard gereden maar is later gestopt. Als we aan het einde van de training waren mochten we nog even zonder zadel rijden dus haalde we de zadels er af en gaven we aan mijn vader. Als we van de pony's klimmen zitten heel onze broeken onder de haren. Meiden komen jullie dan gaan we naar huis vraagt me vader. Ja we komen zeggen we tegelijk. We lopen met de pony's naar me vader en leggen snel hun dekens op en besluiten om dan maar naar huis te gaan. Met de pony's weer in de trailer rijden we terug naar mijn huis.

~ Dioni ~

Na het eten rij ik naar Emily toe. Omdat we elkaar dit weekend ook al niet gaan zien heb ik besloten om haar vandaag nog even op te zoeken. Als ik bij haar ben, bel ik aan. De vader van Emily doet open. Heey Dioni kom binnen jij komt zeker voor Emily zegt hij. Ja is ze thuis vraag ik Ja ze op haar kamer huiswerk aan het maken, na het eten was ze gelijk naar boven gegaan zegt hij. Dat is niks voor Emily denk ik bij mezelf. Ik ga door naar Emily zeg ik tegen haar vader en loop de trap op. Als ik voor de kamer van Emily sta klop ik op haar deur. Binnen wordt er geroepen. Als ik in haar kamer komt, vind ik Emily op de vensterbank. Wat is er vraag ik. Niks zegt ze maar er rolt een traan over haar wang. Wat is er allemaal gebeurt vraag ik nog een keer. Daar wil ik jou niet meer lastig vallen zegt ze. Je valt me er niet meer lastig ik wil er voor je zijn zegt ze. Ja maar ik kan niet blij zijn als ik jou zo zie zeg ik. Dioni er is te veel gebeurt ik trek het allemaal niet meer zegt ze. Wat trek je allemaal niet meer vraag ik. Alles ik heb allemaal dingen mee gemaakt wat ik nooit zal vergeten zegt ze. Emily ik wil graag dat je verteld wat er is vraag ik. Oke ik vertel het wel zegt ze maar ze is nu een beetje geïrriteerd. Ik kan er niet omheen alles met Bas het komt weer naar boven ik heb een deuk in me vertrouwen zegt ze en er loopt een traan over haar wang. Kom hier zeg ik en geef haar een knuffel. Emily ik ben je vader naar het vliegveld brengen kom je even gedag zeggen roept de moeder van Emily van beneden. Ja ik komt zegt Emily en veegt snel haar tranen weg en dan lopen we samen naar beneden. Als we afscheid hebben genomen van de vader van Emily die voor zijn werk een paar dagen weg moet zitten we weer op de kamer van Emily. De rest van het huis is stil. Als we op het bed van Emily zitten neem ik haar in me arme. Wil je hier blijven vanavond anders ben ik alleen vraagt ze. Ik laat jou nooit meer alleen zeg ik en geef haar een kus.