Together we are strong (B-Brave Fanfictie)

Hoofdstuk 63. Emotional?

~ Cassius ~

Met de rest zitten we in de auto. De meiden zeggen eigenlijk niet zo veel maar dat komt ook omdat ze nog niet weten wat ze moeten doen nu Daan in het ziekenhuis ligt en ze niet weten wanneer hij er uit mag. Heey hoor ik dan ineens iemand naast me zeggen. Heey zeg ik maar als ik me draai kijk ik recht in de ogen van Romy. Hoe gaat het met je vraagt ze. Ja gaat wel zeg ik en wil eigenlijk weg maar dat gaat moeilijk. Gelukkig zegt de vader van Ymke net dat we er zijn dus gooi ik snel de deur open en loop snel het gebouw in naar de wc's. Wat heb jij hoor ik iemand dan achter me vragen als ik wat water in me gezicht gooi. Wat bedoel je vraag ik. Ik bedoel dat je gisteren niet bij de repetitie was maar aan het feesten zeg Sam dan. Sorry Sam ik moest even er tussen uit zeg ik. Dat kan wel zijn maar waarom doe je dan of je zowat van de aardbodem bent verdwenen vraagt hij dan. Ja oke ik heb me telefoon niet opgenomen maar dat gaat ook een beetje moeilijk zeg ik en wil weglopen terug naar de rest. Sorry Cass maar ik wil alleen maar helpen maar als je me niet laat helpen dan kan ik ook niks voor je doen is het laast wat ik Sam hoor zeggen. Ik snap niet dat een meisje gewoon zo blijft twijfelen over wat ze wilt oke ik snap als haar ouders het niet willen maar dan had ze er gewoon niet voor moeten gaan in het begin zeg ik dan. Hoe bedoel je vraagt Sam dan verbaast. Dat Romy er 100 procent voor moet gaan en anders gewoon niet zeg ik en klink nu een beetje geirriteerd. Cass je moet haar laten over een paar jaar zit ze ook nog eens in Afrika ik weet niet of dat voor jullie gaat werken zegt hij. Hoe weet jij dat ze naar Afrika gaat. Dat heeft ze verteld toen ik nog iets met haar had en blij was ik er ook niet meer hoor zegt hij. Zullen we maar naar de rest gaan vraag ik. Ja is goed zegt Sam en we lopen zonder nog een woord te wisselen terug naar de rest. Ik zie nog de vraagende blik van Romy maar negeer die. 

~ Ymke ~

Samen met de meiden lopen we naar de styling en moeten weer aandoen wat ze voor ons hebben uitgekozen. Soms zitten er wel dingen tussen die ik leuk vind maar meestal niet echt denk ik bij mezelf. Dit hebben ze voor jou zegt Emily en geeft me dezelfde rok als zij heeft maar dan met een ander hemdje. Vind je het wel leuk vraagt ze als ze me geicht ziet. Ik vind het beetje kort maar we kunnen er niet echt iets aan doen zeg ik en haal me schouders op. Ik ga het omkleedhokje in naast Emily. Ben je klaar vraagt ze. Ja zeg ik en loop tegelijk met haar uit het hokje. Meiden horen we Mara van de styling zeggen. Ja vragen Emily en ik tegelijk. Ik heb jullie schoenen gevonden zegt ze en duwt bij ons beide een zwart paar hogen hakken in onze handen. Ik weet dat ik klein ben en maar 1,61 maar dan hoef je me nog niet op hakken van tien centimeter te laten lopen zegt Emily een  beetje geirriteerd. Maar het lijkt of Mara dat niet heel veel kan boeien. Ik doe net of ik er niet ben en doe maar mijn hakken aan. Kom Em het is maar voor twee nummers je bent er zo klaar mee zeg ik en kijk haar lief aan. Voor jou dan maar niet hoor haar zegt ze een beetje geirriteerd en doet de hakken dan toch maar aan. Samen met haar lopen we naar Dioni en Sam. Heey zeggen we en hopen dat hun reactie niet heel kwetsend zal zijn. Wat vind je vraag ik voorzichig aan Sam. Je bent bijna groter zegt hij kwetsend. Sorry het had niet veel gescheld of we hadden de schoenen niet aangehoeven zeg ik en schiet in de lach. Wat is er gebeurt vraagt Sam dan. Vraag maar gaan die daar zeg ik en wijs naar Emily. Nou ik wil met me knie voor een lied op hakken lopen dus ik zei van dat ik klein ben oke maar dan hoef je me nog niet hakken van tien centimeter aan te doen. Maar het leek haar niet veel te interseren zegt ze. Wat ben je ook een dinge eh zegt Dioni tegen haar. Maar jullie moeten toch ook een liedje dansen vraagt hij. Ja eigenlijk wel maar we mogen dan sneakers aan dus ja veel nut heeft het niet zeg ik. Het staat je leuk dus maakt het niet uit zegt hij en druk een kus op me lippen. Komen de tortelduifjes ook mee vragen Dioni en Emily lachend. Samen met Sam loop ik achter Dioni en Emily naar achter waar de show zo gaat beginnen. Gaat het vraag ik aan Emily. Hoezo zou het niet gaan, dit optreden gaat bepalen of we door gaan naar de finale dan ben ik niet zenuwachtig denk je vraag ze en zet een lach op. Komt goed zeg ik en trek haar in een omhelzing. 

~ Emily ~ 

Hier zijn de meiden van Starlight met "Love my like you do". horen we de presentator zeggen. Het eerste stukje begint Romy. Dan neemt Lindsey het van haar over. Het refrein zingen Ymke en ik samen terwijl we elkaar nog aankijken. Dan komt Lotte .Als Lotte klaar is kom ik. Het stukje wat ik zing ligt best moeilijk maar ik heb het idee dat het best goed gaat. Dan komt Ymke met een lange uithaal. Dan samen het refrein met Lotte soms de tweede stem. Uit me ooghoek zie ik Dioni kijken. " What are you waiting for" zing ik dan. Een van de moeilijkste stukjes wordt gezongen door Ymke wat ze best goed doet aangezien we allemaal heel veel zenuwen hebben. " What are you waiting for"zing ik dan nog een keer. Als het liedje is afgelopen moeten we normaal naar achter maar deze keer mogen we even blijven omdat Gordon nog wat wou vertellen. Nou meiden jullie hebben het niet makkelijk gehad zegt hij. Gisteren was Daan er natuurlijk niet maar daar had hij een goede rede voor, hij is aangereden. De meiden hadden een hele goede band met hem en kan het goed met hem vinden. Daarnaast zou ik alle roddels uit de wereld helpen over dat Emily niet kan dansen. Dat zullen jullie zo wel zien maar ze heeft een tijdje terug wat meegemaakt en daarom liep ze een tijdje op krukken en veder kan ik daar niet veel over vertellen ik denk dat Emily dat beter kan. Maar het zijn alle vijf prachtige meiden met heel veel talent en ze kunnen er ook niks aan doen dat soms iets niet goed gaat zegt hij. Als ik naar de rest van de meiden kijk ben ik neit de enige die aan het huilen is door de mooie woorden Gordon. Ik hoop echt dat ik met deze meiden door kan naar de finale zegt hij en dan morgen we het podium verlaten. Als we achter zijn trekt Dioni me in een omhelzing en veegt me tranen weg. Wat hij zei wat allemaal waar zegt hij en druk een kus op me voorhoofd. Kom zegt hij en loopt met mij mee naar het restaurant. Ik weet dat je het niet makkelijk hebt gehad e afgelopen tijd met je knie, het ongeluk, Bas, Cabai en dat je moest kiezen of je door wou gaan hier of een heel nieuw leven wou gaan opbouwen in Argentinie maar het maakt niet uit wat je ooit doet het is altijd het goede is het einge wat hij zegt voor ik nog een keer breek.