Together we are strong (B-Brave Fanfictie)

Hoofdstuk 23. De wedstrijd?

~ Samuel ~

Als ik me klaar heb gemaakt zie ik dat het pas half 8 is en dat ik maar moet gaan opschieten. Ymke en Emily hebben weer wedstrijd en ik heb belooft om mee te gaan maar ik had niet gedacht dat het zo vroeg was. Als ik me sleutels heb gevonden loop ik de deur uit en maak hem achter me op slot. Het is best koud buiten dus maak ik me jas snel dicht en haal me scooter van het slot. Ik sap op en rij naar het huis van Ymke. Als ik bij het huis van Ymke aankom ziet ze me al en houd de deur voor me open. Heey zeg ik en geef haar een kus. Heey zegt ze en lacht naar me maar dat gaat al snel over in een gaap als ik op binnen kom zie ik dat Lindsey op de bank ligt te slapen, ik weet dat Lorenz vannacht ziek was en als ik goed kijkt liggen Lotte en Romy ook op de bank te slapen. Ja iedereen was hier vannacht en Emily en ik zijn wat eerder gaan slapen zodat we weer vroeg op konden voor de paarden. Zullen we naar Pim gaan vraagt ze. Ja is goed zeg ik en loop met haar naar de paarden. Als we de schuur ingelopen is Emily daar al. Dankjewel dat je Pim al voor me geknot en gevlochten hebt zegt Ymke en geeft Emily een knuffel. Moet je nog ergens mee helpen vraag ik aan Ymke. Ja is goed zegt ze en we lopen naar de zadelkamer. Wil je dit voor me dragen vraagt ze en geeft me een zadel in me hand. Dan neem ik de lossen spullen mee zegt ze en pakt wat spullen uit haar kast. Wat moet je eigenlijk doen vandaag vraag ik aan haar. Ik ga me eerste spring wedstrijd rijden zegt ze en lacht naar me. Ymke horen we iemand uit de schuur roepen. Wat is er vraagt Ymke. Kan jij de trailerbeschermers van Pim meebrengen dan doe ik die voor je om roept Emily. Ja die heb ik al zegt ze en we lopen weer naar Emily. Dankjewel zegt Emily en neemt de trailerbeschermers aan en we lopen door naar de trailer. Als we alle spullen in de trailer hebben gelegd halen de meiden de paarden terwijl ik maar me me telefoon in me hand in de auto zit. dan krijg ik een appje van Dioni. Dioni: Ga jij wel naar de wedstrijd van de meiden? U: Ja ik ga kom jij wel? Dioni: Ik denk het wel misschien kan ik dan nog even met Emily praten.

~ Dioni ~

ik stop me telefoon weg en stap dan maar uit me bed. Gelukkig had Emily al verteld hoe laat ze moest rijden voor we ruzie kregen. Ik pak snel wat kleren en kleed me aan. Ik doe me haren een beetje zodat het maar zit en loop dan naar beneden. Zo te zien zijn me ouders al weg dus pak ik wat brood uit de la. Als ik wat gegeten heb zie ik dat het al half 11 is en dat ik zo maar is moet gaan omdat Emily in Helvoirt moest springen en dat is niet om de hoek. Eigenlijk snap ik aan de ene kant wel dat Emily niks heeft gezegd door het ongeluk van haar maar ik wou gewoon dat ze me had vertrouwd misschien hadden we nu dan geen ruzie gehad, gisteren was ze ook even afgeleid tijden het zingen gelukkig verbeterde zich zelf snel. Ik ruim me bord op en pak snel me sleutels.  Met me sleutels loop ik naar de voordeur. Omdat het best koud is pak ik nog snel me jas en loop dan naar buiten. Als ik de voordeur op slot had gedaan loop ik naar me scooter. Even later rij ik naar Helvoirt. Naar een uur ongeveer ben ik er eindelijk en zie ik Samuel. Zo snel als ik kan loop ik naar Samuel toe. Heey zeg ik. Heey zegt hij. Waar zijn de meiden vraag ik. Die zijn bij de paarden zegt hij. Wat doe jij hier dan vraag ik. Ik ging wat te eten halen ik snap namelijk helemaal niks van waar hun over aan het praten zijn zegt hij lachend. Dat is waar zeg ik lachend en we lopen naar een kraampje waar ze eten verkopen. 4 broodjes zeg Sam dan. Met wat er op vraagt de man achter het kraampje. Met kaas en ook nog 4 cola zegt Sam snel. Dat wordt dan 11,50 euro zegt de man. Hier zegt Sam en geeft een briefje van 10 en een twee euro munt. En dat maakt 12 zegt de man achter de kraam en geeft Sam een muntje. Even later krijgen we ook onze broodjes en lopen we terug naar waar de meiden zijn. Dioni zegt Emily verbaast als ze me ziet en laat haar borstel vallen. Snel bukt ze en pakt haar borstel op en loopt weg. Ook leuk om jou weer te zien denk ik maar het enige wat ik wil is haar helpen omdat ik weet dat ze met iets ziet maar door deze ruzie kan dat niet .

~ Emily ~

Nog steeds verbaast sta ik in het busje van de vader van Ymke. Wat moet ik nu Dioni is hier en ik schiet nu al in de stress. Ik pak uit me bak me beschermers en me springschoenen. Ik neem een hap adem en loop weer naar Cabai. Als ik weer bij Cabai ben doe ik zijn peesbeschermers om en daarna voor de springschoenen. Nog voel ik me niet op mijn gemak dus loop snel terug naar de bus om de volgende spullen te pakken terwijl ik de ogen van Dioni in me rug voel branden. Waarom is hij nu toch gekomen ik wil altijd met hem praten maar nu even niet denk ik bij mezelf en pak me dekje, zadel en martingaal en loop weer terug naar Cabai. Ik leg het dekje op zijn rug en zijn zadel. Als ik alles vast heb gemaakt loop ik terug naar het busje en doe mijn trainingsbroek uit waar mijn witte rijbroek onder zit. Als ik me wedstrijdkleren aan heb pak ik me laarzen en doe ze aan. Om nog wat tijd te rekken sta ik even met me sporen te klote. Als ik emaal toch moet loop ik met me hoofdstel naar Cabai. Als ik het hoofdstel om heb zeg ik snel zeggen de rest dat ik naar de instap bak ben. Is goed zegt Ymke en zegt Pim weer in de trailer omdat ze pak in het einde van de middag moet rijden en ik over een half uur. Als ik bij de instapbak ben singel ik Cabai aan en stap op. Ik heb het idee dat hij zich niet normaal gedraagt maar dat zou wel anders worden als ik even aan het rijden ben. Ik spoor Cabai aan en Britt komt naast me lopen terwijl ik aan het instappen ben. Wat is er je bent echt heel gestrest en dit komt niet door de wedstrijd dat maak je me echt niet wijs zegt ze. Dat weet ik het komt door Dioni zeg ik een beetje terug houden. Ik wist het zegt ze en kijk even in de richtig van Dioni. Als het niet gaat moet je het zeggen eh zegt ze. Het gaat zeg ik en geef Cabai een klopje. Dan is het goed maar ga maar goed inrijden zegt ze en gaat bij de jongens staan. Ik spoor Cabai aan en hij begin te draven. Als ik wat warm heb gedraafd stuur ik hem naar een hindernis die hij netje neemt. Als ik een paar keer heb geoefend zie ik dat het al half 2 is en stuur ik Cabai naar de ingang en uitgang van de instapbak. Even later ben ik bij de ring waar ik alvast in mag. Dan begin een liedje waardoor ik nog meer aan alles met Dioni moet denken en dat moment kijk ik hem recht in zijn ogen aan. Snel kijkt ik weg en dan groet ik naar de jury. Even later klinkt de bel en mag ik beginnen. Ik draaf rustig aan en stuur hem naar de eerste hindernis. Ik voel dat Cabai ook gespannen is maar hij neemt rustig de eerste hindernis en ik hou hem in. Als ik heb ook netjes over de tweede hindernis heb gekregen zie ik Dioni weer en schiet de stress me weer te binnen. Bij de 3de hindernis struikelt Cabai maar springt toch. Bij zijn landing vallen we. Ik kan er nog net onderuit komen. Cabai roep ik en er stroomt een traan over me wang.