Together we are strong (B-Brave Fanfictie)

Hoofdstuk 62. Zware dag

~ Lotte ~

Samen met Romy loop ik naar de volgende les. Hoe laat moeten we nu repeteren vraag ik aan haar voor iets van de derde keer. Dat heb je vijf minuten geleden ook al gevraagt zeg ze een beete geirriteerd. Nou sorry hoor ik ben een beetje vergeetachtig zeg ik. Maar het is om half  vijf zegt ze dan uiteindelijk. Dankje zeg ik en ga zitten. Met een diepe zucht haal ik uit me tas de boeken voor Wiskunde. Heb jij het huiswerk gemaakt vraag ik aan haar. Ja zegt ze en slaat haar boeken open. Jij niet dan vraagt ze. Geen idee ik was een  beetje druk in gesprek met me moeder gisteren dat ik heb ben vergeten zeg ik als ik me boek open heb geslagen en zie dat ik het niet af heb. Mevrouw Tromp je huis werk niet gemaakt vraagt onze docent. Nee sorry ik was druk zeg ik en kijk dat ik nog meer als drie bladzijdes voor morgen moet  gaan maken. Als ik aan de eerste som wil beginnen weet ik al weer waarom ik het niet af heb omdat ik het gewoon niet snapte denk ik bij mezelf. Lukt het vraagt Romy  naast me. Ja het lukt zeg ik en buig me weer over me boek. Als ik aan het einde van de les misschien drie sommen veder ben gaat de bel. Ik heb het al zo druk maar als we alleen maar huiswerk bij blijft komen dan ga ik het dus nooit met de tijd redden zeg ik een beetje girriteerd. Kom op morgen is X-Factor weer we gaan er gewoon tegen aan zegt Romy en loop met haar naar de aula. Kaj nog gesproken vraagt ze dan ineens. Nee eigenlijk niet en ook niet gezien naar de repetitie's soms lijkt het gewoon of hun van de aardbodem zijn verdwenen zeg ik. Ik heb ook niks van Cassius gehoord zegt ze. Echt niet en normaal wel zeg ik verast. Weet je we gaan ons nu gewoon bezig houden met School, haffies, X-Factor en ons verheugen op de vakantie die er geplant staat zegt ze. Afgesproken vraagt ze. Ja zeg ik en vlieg haar om haar nek. Zullen we dan maar weer naar de volgend les gaan angezien de bel net is gegaan zegt Romy lachend. Dat is misschien wel een goed idee anders wordt Mevrouw Appels chaggerijnig zeg ik en loop lachend met Romy naar de klas. 

~ Lindsey ~

Met de rest van de meiden zitten we in de repetitie zaal te wachten tot Daan eindelijk komt. Was het niet half zes inplaats van half vijf vraag ik aan Emily. Nee ik heb het berichtje nu twintig keer aan je laten zien zegt ze en loopt naar Ymke toe. Kom zeg ik en zet de muziek aan. Terwijl we moeten wachten op Daan beginnen we alvast op te warmen. De tijd die we hier hebben kunnen we beter goed benutten zegt Lotte en doen de oefeningen die we elke dag doen. De dans dan maar doornemen vraag ik. Ja zeggen de rest van de meiden en lopen Emily en Ymke naar de boks om het goede liedje te zoeken. 5,6,7,8. We doen de eerst vier stappen en gaan daarna veder. Niet dat het een moeilijk dansje is maar me voet doet nog stees heel veel pijn. Met een steek in me voet loop ik naar de bank. Wat is er vraagt Romy dan aan mij. Me voet doet pijn ik heb hem opgezwikt denk ik verzin ik dan snel. Blijf hier Ymke en ik gaan ijs halen zegt Emily en weg zijn ze voor ik ze tegen kan houden. Even later als Daan er nog stees niet is en ik me eigenlijk best wel veel zorgen begin  te maken komen Emily en Ymke weer naar binnen. Hier zegt Ymke en legt de icepack op me voet. Dankje zeg ik en lach even naar de meiden. We kennen de dans alllemaal goed maar blijf jij dan even zitten om te rusten en niet eigenwijs doen zegt Emily. Ja ja zeg ik en pak uit me tas me telefoon. Wat gemist vraagt Lotte. Nee maar gaan jullie nu maar oefen het is morgen al eh zeg ik en op dat moment begint de muziek al. Terwijl ik soms een beetje kijk naar wat de meiden aan het doen zijn lees ik op twitter wat meledingen die ik heb gehad. Sommige geef ik een antwoord omdat ik hier niks anders kan doen als kijken of op me telefoon zitten. Dan krijg ik een appje van Jai. Jai: Heey hoe laat morgen? U: Naar X-Factor? Jai: Ja. Ymke roep ik naar de meiden. Ja vraagt Ymke gelijk en komt naar me toe. Hoe laat komt jou vader ons morgen ophalen vraag ik aan haar. Om vier uur dacht ik want julie zijn de laaste zegt ze. Ow oke zeg ik. U: Om vier uur haalt hij ons op. Is goed is het laaste wat hij zegt en merk dat het dan wel gaat met me voet. Meiden zegt dan een onbekende man die de zaal in komt gelopen. Wat is er vragen we allemaal tegelijk. Daan heeft een ongeluk gehad en ligt nu in het ziekenhuis zegt hij. Wat roepen we allemaal tegelijk. Dat kan niet roepen we nog erbij. Het is echt meiden ik weet niet wat X-Factor voor jullie gaat doen maar ik hoop voor jullie dat alles goed komt is het laaste wat hij zegt voot hij de zaal verlaat. Dan laat hij ons daar achter met een verbaast gezicht.  

~ Romy ~

Als we het nieuws hebben gekregen moeten we eigenlijk doorgaan maar we zijn allemaal een beetje aangeslagen en gaan eerst even zitten. Van de man hebben we ook nog wat te drinken gekrgen en mochten daarna zelf kijken wat we gingen doen. Gaat het vraag ik aan de meiden. Maar van niemand krijg ik een antwoord. Dan hangt er geen prettige stilte in de zaal. Zullen we de dans nog een keer doen zodat hij morgen perfect is voor Daan zegt Lindsey dan. Ja zeggen de rest van de meiden en eigenlijk weet ik niet wat ik moet zeggen en loop maar een beetje achter de rest aan. Maar zodra de muziek begin volgen we de beat en heb ik weer concentratie. Als we klaar zijn besluiten we om maar naar huis te gaan omdat andere mensen nu in de zaal willen. Terwijl we de jongen passeren zie ik Cassius er niet tussen zit. Waar is Cass vraag ik aan Sam. Geen idee we hebben niks van hem gehoord en we waren bij hem thuis maar daar is niemand zegt hij en dan loop ik verbaast veder. Even later als ik thuis ben zet ik met moeite me fiets in de schuur en loop dan het huis in. Als ik het huis in loop ik er gelukkig niemand meer benden en loop ik snel de trap op. Emaal op me kamer gekomen kleed ik me op en loop snel naar de  badkamer waar ik me tanden poets. Als ik in bed lig kan ik nog steeds niet bevatten dat hij is aangereden en Cassius misschien wel een repetitie mist. Wat gebeurt er allemaal vraag ik mezelf af maar natuurlijk krijg ik geen antwoord. En waar kom jij vandaan vraagt me vader. Repetitie zeg ik. Dat is wel heel laat he en dit is niet de eerst keer zegt hij. Oke pap ik weet het je bent er niet blij mee maar het liep uit no big deal zeg ik en ga in me bed liggen. Nog een keer zo laat thuis of ik breng je en haal je zeg hij en loop dan me kamer uit. Dat er ook nog een bij denk ik bij mezelf en probeer me te concenteren op morgen.