Together we are strong (B-Brave Fanfictie)

Hoofdstuk 70. Biggest mistake?

~ Dioni ~

Na school loop ik samen met Emily de school uit.Gaat het wel vraag ik aan haar als ze nog een keer stopt om haar band voor haar knie goed te doen. Ik weet het niet sinds er allemaal dingen bij zijn  gekomen doet alels pijn zegt ze en loopt weer door. Als ik me scooter van het slot heb gehaald stap ik op en Emily volgt. Gaan we naar jou vraag ik aan haar. Ja is goed zegt ze en we rijden naar haar huis. Even later zijn we bij het huis van Emily. Wil je wat drinken vraagt ze als ik op de bank zit. Ja maar moet ik helpen vraag ik aan haar. Nee het lukt wel zegt ze en ik hoor wat dingen opengaan en even later komt Emily naar me toe met twee glazen drinken. Dankje zeg ik en neem een slok van me drinken. Geen dank zegt ze en gaat ook op de bank zitten. Wat is er allemaal met je  vraag ik aan haar. Hoe bedoel je vraagt ze een beetje geschokken. Ik bedoel er helmaal niks mee maar ik wil gewoon weten hoe het met je gaat zeg ik. Ow zo het gaat wel oke met me zegt ze en met jou vraagt ze snel. Ja goed zeg ik. Maar je bent een beetje afwezig de laaste tijd zeg ik. Sorry zegt ze dan gelijk. Nee dat is het niet maar ik vroeg me gewoon af of er iets is waar je mee zit vraag ik aan haar. Beetje veel aan me hoofd met die proefwerken en dan nog twee pony's zegt ze en neemt een slok van haar dinken. Je neemt een beetje te veel hooi op je vork zeg ik. I know maar zo ben ik nu emaal daar kan ik niks aan doen zegt ze met een lach. Die lach die ik al een paar weken zie op haar gezicht maar gewoon niet haar eigen lach is. Zullen we anders wat zingen vraag ik aan haar. Ja wacht zegt ze en haalt haar piano te voor schijn. Wat ga je spelen vraag ik aan haar. Dat zie je zo zegt ze en begint te spelen. Als ik het hoor ken ik gelijk het liedje en begin mee te zingen. Als we uit zijn gezorgen trek ik haar in een omhelzing. Ik hou van je zeg ik dna in haar oor. Ik oor van jou hoor ik haar zacht zeggen. 

~ Lotte ~

Samen met de meiden zijn we weer zoals normaal bij de paarden. Zullen we anders een keer samen gaan buitenrijden vraag ik gelijk. Ja roepen ze allemaal tegelijk en dan lopen we gelijk allemaal naar de pony's. Even later zitten we allemaal ergens met de pony's omdat niet iedereen op de wasplaatsen passen. Waar gaan we rijden vraagt Emily. Maakt niet uit door het dorp ofzo zegt  Ymke en dan haal ik de deken van Willie van zijn rug. Als ik klaar ben met poetsen loop ik een beetje achter omdat Willie ondankt hij ook nog met een deken om staat er niet uit ziet. Hoe was het met Dioni vraag ik aan Emily. Wel goed zegt ze en haalt haar schouders op. Hoezo wel goed vraag ik aan haar. Ik heb het idee dat ik niet eerlijk tegen hem ben zegt ze. Hoezo niet vraag ik. Er is iets gebeurt in het zwembad waar ik het liever niet over wil hebben zegt ze. Ow zeg ik een beetje verbaast en merk dat Ymke er ook niet bij is met haar gedachten. Meiden als er iets is jullie kunnen altijd naar me toe komen zegt ze maar dan loop k naar de zadelkamer. Met me zadel en me rijlaarzen aan loop ik terug naar Willie en hang het zadel over de zadelsteun. Snel loop ik terug naar me kast en haar me beschermers voor buiten die toch al helemaal onder de modder zitten dat het niet zo veel meer uitmaakt. Een tip zegt Ymke dan. Wat vragen we allemaal tegelijk. Pim kan spetteren in de modder zegt ze. Dat is waar zeggen Emily en ik tegenlijk waardoor we in de lach schieten. Ze hebben jullie onder gespetterd eh vraagt Lindsey aan ons. Ja zeggen Emily en ik dan wat minder blij. Maar gaan we vraagt de rest die buiten stond met de paarden. Wacht roepen Emily, Ymke en ik tegelijk. Oke dan gaan we eerst wel naar de bak zegt de rest en zo snel als wij kunnen zadelen we onze paarden op. Als we evne later ook klaar zijn wachten we tot Lindsey en Romy terug zijn en stappen dan ook op. Voorzichtig steken we met de paarden de weg over naar het ruiterpad. Daar gaan we zeg ik en we rijden met zijn alle naast elkaar. Met Romy en Lindsey voorop en daarachter Ymke, Emily en ik. Heerlijk wat een ontspanning zo voor de finale zegt Ymke. Ja zeggen Emily en ik weer tegelijk waardoor we weer in de lach schieten. Jullie hebben echt een lachbui horen we Romy van voren zeggen. Misschien zeggen we alle drie. Naar een tijdje beginnen we te draven maar Pim is het er niet mee eens dat hij achteraan moet en haal Dewie en Lorenz in. Wat is het toch een raar beest zeg ik lachend maar voor Emily en ik het weten zijn we al met Pim mee voor Romy  en Lindsey. 

~ Samuel ~

Als in de studio in loop zijn de rest van de jongens er al behalve Cassius. Waar is Cass vraag ik aan de rest. Geen idee en hij was er niet te vroeg want de meiden zeiden dat hij hier nog niet is geweest zegt Dioni en neemt eens slok van zijn water. Ik ga hem bellen en vragen waar hij uithangt zeg ik en loop de zaal uit en Kaj loopt met mij mee. Als je hier bent om ik zei het toch te zeggen dan kan je weer gaan. Dat ook maar ook nog iets anders zegt hij. Wat vraag ik nieuwschierig. Ik heb gehoord dat hij met andere jongens die hij een keer heeft ontmoet in een cafe nu is gaan stappen zegt Kaj. Ik bel hem gelukkig wordt er opgenomen. Met Cass wordt er aan de ander kant van de lijn gezegd. Met Sam zeg ik. En Kaj roept Kaj achter me. Maar voor we een antwoord krijgen wordt er al weer opgehangen. Ik bel nog een keer maar er wordt niet opgenomen. Waar is hij vraag ik aan Kaj die al terug naar de zaal loopt. Jimmy Woo waar anders zegt hij en loopt de zaal weer in. Ik ga er heen en jij gaat me zeg ik tegen Kaj en loop met me jas de kleedkamer uit. Buiten wacht ik ongeduldig tot Kaj ook komt en loop even later met Kaj naar de scooters. Als we bij Jimmy Woo zijn laat ik me legitimatie zien en gelukkig mogen we zonder problemen gelijk naar binnen. Samen met Kaj loop ik naar binnnen we kijken een beetje rond maar we zien eignelijk alleen een grote mensen massa waar we Cassius nooi in gaan vinden denk ik. Maar las ik met Kaj een beetje aan het rondlopen ben zien we hem nog niet. Zal hij al naar huis zijn gegaan vraag ik aan Kaj. Ik denk het niet we moeten misschien iets beter kijken zegt hij en we lopen in de richting van de bar. Steeds dichter bij de bar weet ik niet wat ik moet gaan verwachten. De mensen rond de bar zijn er niet veel maar als we in de buurt komen stopt Kaj ineens. Gast wat doe je zeg ik een beetje geirrteerd. Maar ls ik zie wat Kaj zeg kan ik me ogen gewoon niet geloven. Wat is er met hem gebeurt denk ik bij mezelf.