Together we are strong (B-Brave Fanfictie)

Hoofdstuk 68. Bezorgd?

~ Kaj ~

Samen met Sam loop ik door de stad wat rond te lopen. Sam vraaag ik dan naar een tijdje. Ja zegt hij. Vind je ook niet dat Cassius de afgelopen tijd zich heel raar gedraagt vraag ik dan. Ja maar het is Cassius hij kan echt wel voor zich zelf zorgen zegt hij en dan lopen we een restaurant binnen waaar ik gisteren ook met Cassius was. Hier was ik gisteren zeg ik dan opeens. Ja dat kan maar ik niet zegt Sam en laat mij achter bij de tafel waar we waren gaan zitten. Even later komt Sam terug met de drankjes en schuift een van de appelsappen naar me toe. Dankje zeg ik en neem een slok. Maar wat was er giseren dan met Cassius vraagt hij dan. Nou eerst wou hij hier bier gaan drinken maar daar had ik geen zin in want was iets van half twalf dus hadden we wat anders. Even later stopt hij zijn telefoon weg en loopt naar de bar en komt terug met een glas bier zeg ik. Dat is raar en klinkt niet zoals Cassius zegt Sam. Nee zo zag het er ook niet uit maar het lijkt wel of er iets veranderd is sins hij naar Jimmy Woo is gegaan een paar dagen geleden zeg ik. Dat kan dat hij anders vrienden heeft gemaakt zegt Sam. Sam besef je wel dat hij misschien hiermee in de problemen kan komen zeg ik. Dat snap ik maar we houden hem gewoon in de gaten en zaterdag zitten we in Frankrijk dus wat kan er gebeuren in die vier dagen zegt hij. Ik denk dat er heel veel kan gebeuren zeg ik en neem nog een slok van me drinken en merk nu pas dat bijna idereen naar ons kijkt .Sorry zeg ik dan maar snel en haal me telefoon uit me zak. U: Heey Em, hoe ist? Maar als ik dan zie dat ze al niet meer online is geweest sins half tien stop ik me telefoon weer weg. Over vier dagen zitten we in Frankrijk dit kan toch nooit goed gaan denk ik bij mezelf. Zaterdag is er ook iets gebeurt wat gewoon niet de bedoeling was. Waarom hebben wij toch telkens problemen als we iets doen denk ik bij mezelf. Eh ben je er weer bij zegt Sam dan. Sorry zeg ik. Ga je mee dat vraag ik je al een voor de derde keer zegt hij. We leggen wat geld neer en verlaten dan het restaurant. 

~ Ymke  ~

Samen met Emily en Lindsey lopen we naar Biologie. Goed geleerd vraag ik aan Emily. Nee ik heb concentratie van een mug dus het is me echt niet geluk ik dacht misshien kan ik beter thuis blijven en dan heel de week leren dan kan ik het misschien wel halen zegt ze. Als het niet gaat moet je gewoon gaan eh zegt Lindsey. Het gaat zegt ze en loopt met een lach het lokaal in. Weet je dat zeker vraag ik nog aan haar als ze nog steeds in het boek aan het bladeren in de hoop dat de stof in haar hoofd gaat. Ik ga hier mee stoppen ik weet als ik voor een toes ga lere ndat ik alleen maar meer stress krijg en ik dingen ga vergeten zegt ze en leg haar boek weer weg. Terwijl ik nog de stof aan het doornemen ben zie ik dat Lindsey en Emily met een pen aan het overgooien zijn. soms eh denk ik bij mezelf en dan komt er ineens een pen tegen me arm. Emily leer vangen roep ik dan iets te hard waardoor heel de klas ons aankijkt. Snel richt ik me weer op me boek. Als ik de stof ken wil de meneer net beginnen dus leg ik maar snel me boek weer weg. Hier zijn jullie proefwerken de tijd gaat nu in zegt hij en ik draai snel me blaadje om en begin met de eerste vraag. Wat is Fenotype staat er dan. Simpel denk ik bij mezelf en begin te schrijven. Bij de stambomen klap ik even dicht en zit de hele tijd naar de klok te kijken en zie dat Emily naast me heel de tijd haar bladje blijft bladeren en soms wat dingen invuld. Even later weet ik eindelijk wat ik moet opschrijven en vul snel de laaste vraag ik. Ben je klaar vraagt de docent aan mij als ik het proefwerk op de hoek van me bank heb gelegd. Ja zeg ik en haal uit me zak me telefoon en zie dat ik was gemisten appjes heb van Sam maar dat laat ik voor nu. Hij wil me helpen met alle maar ik moet zelf over Nana heen komen denk ik bij mezelf. Lukt het vraag ik heel zacht aan Emily. Het gaat zegt ze en zie dat ze eigenlijk met haar pen zit te spelen. Je hebt nog maar tien minuten zeg ik dan tegen haar. Ow shit zegt ze en merk dat ze eigenlijk was afgeleid en niet zo zeer dat het moeilijk is. Dan voel ik dat me telefoon in me zak aan het trillen i en als ik kijkt wie het is staat er dat me moeder em al een paar keer heeft proberen te bellen maar het telefoontje van het ziekenhuis is. Wat zouden ze te melden hebben vraag ik mezelf af. 

~ Romy ~

Na de laast les loop ik samen met Lotte naar de fietsen en rijden we rnaar de studio. Als we bij de kleedkamer zijn, zijn we wat eerder als de rest zodat we nog op ons gemakje kunnen opkleden. Me spijkerbroek wissel ik voor me jogingsbroek en doe dan maar gelijk me anders schoene weer aan. Als t shirt doe ik een los truitje aan. Zo kan het wel mee door denk ik bij mezelf en doe terwijl ik de zaal in loopt me haar in en staart. Nog is het heel leeg om hier zo binnen te komen zonder dat we Daan tegen komen. We weten nu eindelijk wat er met hem is. Hij is aangereden en ligt nu in coma in het ziekenhuis met een gebroken ribbenkast, arm en been dus de kans dat hij ons nog kan helpen bij de finale is er niet een dus we hebben gezegd dat we het zelf gaan doen misschien niet slim maar we hebben de auditite ook zelf gedaan denk ik bij mezelf. Dan wordt ik uit gedachten gehaald door de rest van de meiden die druk in gesprek de zaal in lopen. Zullen we maar gelijk beginnen vraag ik. Ja zegt de rest en dan loop ik naar de  boks en zet het liedje op zodat we eerst onze stemmen kunne opwarm doen we oefeneningen voor onze stembanden en voor de spieren. Het ziet er misschien niet zo normaal uit maar het gaat teminsten goed en we hebben nog nergens last van gehad alelen dat die van mij overbelast was. als we klaar zijn beginnen we het eerst liedje door te nemen en daarna de stukje voor het duwet dat we ergens deze week met de jongens gaan oefenen maar vandaag oefend er iemand anders na ons en daarna pas de jongens dus vinden we dat niet heel handig. Zullen we er maar mee stoppen voor vandaag aangezien het al laat is vrag ik aan de rest. Ja misschien is een keertje goede rust voor ons goed zegt Emily en die loopt al met Ymke de zaal uit. Samen met de rest van de meiden volg ik en doe me spullen in me tas en neem snel afscheid van de meiden. Daarna loop ik naar me fiets en rij ik weer naar huis. Ik trap een beetej door zodat me vader niet weer achterdochtig wordt wat de laast tijd al om de kleinste dingetjes is.