Together we are strong (B-Brave Fanfictie)

Hoofdstuk 42. Back in het ziekenhuis?

~ Samuel ~

Samen met Ymke loop ik door de stad. Wat zullen we gaan doen vraag ik. Naar een restaurantje vraagt ze. Ja is goed zeg ik en we lopen door de stad en zoeken een restaurantje. Even later hadden we een restaurantje gevonden lopen we naar binnen. Als we binnenkomen is er gelukkig nog een tafeltje vrij snel lopen we naar het tafeltje voor iemand anders er aan kunnen gaan zitten. Wat wilt u drinken vraagt de ober. Doe maar appelsap zeg ik en de ober kijkt naar Ymke. Cola zegt ze en dan loopt de ober weer weg. Dus zeg ik dan naar een tijdje. Ja wat is er vraagt Ymke. Je bent zo stil de laaste tijd wat is er aan de hand vraag ik een beetje voorzichtig. Geen idee het is allemaal zo zwaar, X-Factor, school en twee eigen paarden zegt ze. Dat maakt allemaal niet uit het is iets anders zeg ik. Hoe weet je dat vraagt ze verbaast. Ik zie het aan je, je bent stil je gedraagt je anders zeg ik. Ow oke ik ben heel erg moe en alles met school ik heb moeite met sommige vakken zegt ze dan ineens. En met de uitslag van het ziekenhuis zegt ze. Wat is er met de uitslag van het ziekenhuis vraag ik verbaast maar op dat moment komt de ober de drankjes brengen en is Ymke  voor ze iets wil zeggen. Voor wie is de appelsap vraagt de man. Voor mij zeg ik  en neem van hem de appelsap aan. Dankje zeg ik en Ymke neemt de cola van me aan. Maar wat is er vraag ik aan haar. Ze weten niet zeker of er iets zegt ze dan. Hoezo vraag ik verbaast. Ze willen nog een onderzoek doen omdat ze niet zeker waren zegt ze dan ineens en ik schirk me kapot. Wat vraag ik verbaast. Ze moeten nog een test doen om het zeker te weten zegt ze dan. Wat vraag ik. Of ik nog gezond ben zegt ze dan en neemt een slok van haar cola. Hoezo weten ze dat niet vraag ik. De test klopte niet weet ik veel ik heb een nieuwe afspraak gemaakt zegt ze dan. Ow moet ik dan weer mee vraag ik en neem een slok van me appelsap. Als je wilt het hoeft niet zegt ze. Ik ga mee ik wil er voor je zijn zeg ik en druk een kus op haar lippen. 

~ Lindsey ~

Samen met Emily loop ik door de stad. Als we een winkel binnen willen lopen komen er wat mensen naar ons toe. Mogen we met jullie op de foto vragen ze. Ja hoor zeggen we en maken met de meiden een foto. Daarna lopen we de h&m in een kijken wat rond. Is dit wat vraag ik aan Emily. Het is een beetje anders maar wel leuk zegt ze. Zullen we naar de pashokjes gaan vraag ik. ja is goed zegt ze we lopen met de kleren die we hebben uitgezocht naar de pashokjes. Bij de hokjes krijgen we een kaart met hoeveel kleding stukken we hebben en zoeken dan alle twee een hokje. Het is maar goed dat we niet met de jongens naar de stad zijn gegaan anders waren die weer aan het zeuren zeg ik lachend. Dat is waar zegt Emily en loopt ook haar pashokje uit. Wou dat jurkje staat je echt heel mooi zeg ik gelijk. Emily heeft een knalroze jurk aan met een zwarte panty. Dankje zegt ze gelijk en kijkt dan zelf ook in de spiegel en dan nog even naar mij. Wat vind je van dit vraag ik aan haar. Leuk moet je doen zegt ze en loop dan weer het hokje in. Als we afgerekend hebben lopen we de winkel uit waar we Ymke en Sam tegemoet lopen. Heey zeggen we vrolijk. Heey zeggen ze wat minder vrolijk. Ook door de stad aan het zwerven vraag ik. Ja zegt Ymke lachend maar Sam kan er niet echt om lachen. Zou we wat zijn hoor ik Emily zacht fluisteren. Geen idee zeg ik. Maar wij gaan weer veder zeggen ze dan. Ow zeggen we en nemsen afscheid en lopen dan ook weer veder. Wat zou er met Sam zijn vraag ik. Geen idee misschien iets gebeurt tussen die twee zegt ze. We horen we van Ymke als er iets is zeg ik dan. Dat is waar zegt ze en we lopen nog veder door de stad. Wacht zegt Emily als we naar de fietsen willen lopen. Wat is er vraag ik. Ik moet nog naar de schoenenwinkel zegt ze. Waarom vraag ik een beetje verbaast. Ik ga me schoenenverslaving vervolgen zegt ze met een big smile en we lopen naar de schoenenwinkel. Wat heb jij met schoenen vraag ik lachend. Alles ze zijn mijn kindjes ik hou van schoenen zegt ze. Je begint te veel op Dioni te lijken zegt ze lachend. Jij op Jai zegt ze lachend. Ow zeg ik maar dan merk ik weer dat ik Jai heel veel mis. Waarom heb ik hem nu zo gekwest denk ik bij mezelf en bij die gedachten voel ik me ook zo dom. 

~ Dioni ~

Samen met Emily loop ik het ziekenhuis in. Moet dit vraag ik. Wat vraagt ze. Je was toch voor de laaste keer geweest vraag ik. Ja maar ik heb heel veel last van hoofdpijn zeg ik dus het leek me handig als ik nog een keer naar het ziekenhuis te gaan zegt ze. Ow zo zeg ik een beetje verbaast dan. Als we even in de wachtkamer zitten dan komt gelijk een man op ons af. Even later zitten we in de spreekkamer bij de meneer. Wat is er vraagt hij aan Emily. Ik heb de laaste tijd de hele tijd last van hoofdpijn zegt ze. Ow maar ik wil ook nog even bij je bloedafnemen zeg zegt hij. Ik zie dat Emily bleek wordt. Ik ben wat dingen halen en dan nemen we wat bloed af dan kan jij met je vriend in de wachtkamer wachten en hij kijkt nog even naar mij en dan gaan we het gelijk onderzoeken. Gaat het vraag ik aan Emily. Ja een beejte zegt ze maar ziet heel bleek. Ik ben bang zegt ze dan. Het komt wel goed ik ben bij je zeg ik en pak haar hand. Even later zit ik al met Emily die een beetje misselijk is van het bloed afnemen en zit met een glas ranja in de wachtkamer. Voorzichtig pak ik haar hand om haar gerust te stellen. Gaat het wel vraag ik nog een keer. Ja het gaat maar ik ben heel erg misselijk zegt ze en merk dat ze even zwak wordt en bijna flauw valt. Snel duw ik het bekertje tegen haar lippen en gelijk wordt Emily weer een beetje bij. Gaat het vraag ik aan haar. Ja ik ben een beetje zwak ben zegt ze. Het komt allemaal goed zeg ik en druk een kus op haar voorhoofd. Denk je vraagt ze en klinkt niet echt overtuigend. Ja zeg ik en glimlach naar haar. Even later kom de dokter weer naar ons toe. Ik heb de uitslag komt u mee vraagt hij. Ja zeggen we en lopen weer achter hem aan naar zijn kamertje. Als we weer zitten krijgt Emily nog een glas met ranja omdat ze weer wilt wegzakken. De uitslag is...