Together we are strong (B-Brave Fanfictie)

Hoofdstuk 33. Liefde en haat?

~ Emily ~

Ik zie Dioni met iemand anders zoenen. Zo snel als ik kan draai ik me om en ren naar de wc's. Hoe kon hij denk ik bij mezelf en schiet de wc's in. Ik ben zo boos op hem. Ik snap dat hij eerst boos was om het Bas gedoe maar dan hoeft hij dit toch niet te doen denk ik bij mezelf. Dan wordt er op de deur geklopt. Bezet snif ik een beetje. Em zit je hier vraagt Ymke dan aan de andere kant van de deur. Uhm ja zeg ik dan maar. Wat is er allemaal gebeurt vraagt ze. Ik weet het niet snif ik dan. Als je er uit komt kan je me vertellen wat er is zegt ze. Ik besluit om maar met haar te gaan praten en haal de deur van het slot. Wat zie je er uit zegt ze en geeft me een knuffel. Als in de spiegel kijk is van het huilen heel me mascara uitgelopen en me ogen zijn rood. Hoe kon hij is het enige wat ik kan uitbrengen. Ik weet het niet zegt ze. Hier zegt ze er nog bij en geeft me een zakdoekje. Als ik uit de wc kom is het eerste wat ik zie is Kaj die tegen Dioni staat te schreeuwen. Wat is er gebeurt vraag ik verbaast. Kaj is boos zegt Ymke dan. Ik snap dat hij boos is maar hij geeft Dioni een hele preek zeg ik. Kom op Em dat heeft hij wel een beetje verdient zegt ze. Ik snap wat Ymke zegt maar is het allemaal niet te veel denk ik bij mezelf. Gaat het wel met je vraagt Romy. Prima zeg ik en dan komen Lindsey en Lotte ook aangelopen. Het gaat prima zeg in nog een keer en besluit om dan maar er een beetje wat van te maken. Nadat in nog een shotje op hem, ook al is het misschien niet goed voor me kan mij boeien. Weet je zeker dat je niet naar huis wilt vraagt Ymke dan naar een tijdje. Zeker zeg ik dan. Wat heb ik gemist vraagt Kaj. Heey Kajtje zeg ik een beetje lachend. Heey zegt hij. Maar hoe is met jou vraagt hij. Prima maar Kaj kunnen we even praten vraag ik. Wat is er vraagt hij als we alleen staan. Ik weet niet of ik hier mee door wil zeg ik. Waarmee vraagt hij. Alles al die energie die verloren gaat met de ruzie's die ik met Dioni voer. Ik snap het maar je moet echt me hem praten, jullie horen hij elkaar zegt hij. Kaj ik weet het niet zeg ik. Doe het dan voor mij ofzo zegt hij. Ik weet het niet. Kaj is wel een beetje als een grote broer voor mij na alles wat me mee hebben gemaakt maar of ik nu weer energie in alles met Dioni wil steken.

* Volgende dag ( Valentijnsdag) *

~ Cassius ~

Ik kijk of alles voor het huis van Romy  klaar ligt. Zo te zien ligt alles er dus loop ik naar de voordeur. Als ik aangebeld heb wordt er gelijk door Romy open gedaan. Heey zeg ik. Wat doe je hier vraagt ze gelijk. Ik wil je iets vertellen zeg ik en stap op zij. Heb je een picknick geregeld vraagt ze verbaast. Zelf gemaakt nou ja met hulp van me moeder zeg ik lachend. Wat lief zegt ze. Zijn je ouders thuis vraag ik. Nee die zijn uiteten voor Valentijnsdag zegt ze. Kom mee vraag ik en pak haar hand. Even later zitten we op het kleed. Waar heb ik dit aan verdiend vraagt ze verbaast. Omdat je zo lief en mooi bent zeg ik. Maar na alles wat ik je aan heb gedaan vraagt ze. Je kan er ook niks aan doen dat je ouders zo zijn zeg ik om haar gerust te stellen. Voorzichtig pak ik haar hand, ze kijkt er even na maar laat niet los. Romy vraag ik naar een tijdje. Ja wat is er vraagt ze. Wil je mijn meisje weer zijn vraag ik. Cass je weet me ouders enzo zegt ze. Maar dan zien we elkaar om alles heen zodat je ouders niks door hebben zeg ik gelijk. Weet je zeker dag je zo'n relatie wilt vraagt ze. Zo lang jij maar gelukkig bent vind ik alles goed zeg ik met een glimlach. Dan wil ik graag je meisje zijn zegt ze. Ik geef haar een knuffel. Zullen we dan maar iets aan eten vraag ik. Ja zegt ze en werpt me nog een glimlach toe. Hier zeg ik en geef haar een broodje. Dankjewel zegt ze en neemt dankbaar een hap. Geen dank zeg ik en lach naar haar. Als we wat gegeten en gedronken hebben, ik moet zo denk ik gaan anders komen me ouders er achter zegt ze. Jammer zeg ik en geef haar nog een kus. Ik spreek je nog wel roept ze en rent naar de voordeur. Ik ben al lang blij dat ze me een kans wilt geven denk ik bij mezelf en begin de spullen op te ruimen. Even later heb in alles opgeruimd en zie dan een auto aan komt rijden. Dat zullen de ouders van Romy wel zijn denk ik bij mezelf en schuil snel achter een struikje. Als de ouders van Romy in het huis zijn loop ik naar me scooter en rij naar huis.

~ Lotte ~

Ik wordt door gezang wakker uit me nachtmerrie. Als ik benden kom is Emily aan het zingen. Heey zeg ik met een slaaphoofd. Goedemorgen wil je ook een ei vraagt ze. Is goed zeg ik en ga aan de keukentafel zitten. Even later legt Emily een beetje verminkt eitje op me bord. Je kan wel goed koken zeg ik lachend. Ja dat vind ik nu ook zegt ze lachend en komt met een bord naast me zitten. Gaat het een beetje met je vraag ik. Nou op wat hoofdpijn na op zich prima zegt ze. Em ik weet dat je liegt, je bent er kapot van wat Dioni je heeft aangedaan geef het nu toe zeg ik. Oke oke je hebt gelijk ik vind niet leuk maar ik zou toch mee moeten leven hij heeft nu eemaal gedaan ik kan niet terug draaien zegt ze. Dat is waar zeg ik en neem een hap van me ei. Me telefoon begint te trillen en ik open app.

Mama❤️: Lot waarom kom je niet meer thuis, we missen je?
U: Vraag maar aan papa.

Ik wil niet meer naar huis ze zoeken het maar uit denk ik bij mezelf en heb geen honger meer. Sorry Em maar ik heb geen honger meer zeg ik. Maakt niet uit ik ruim het wel op zegt ze. Oke zeg ik en loop naar boven. Met wat kleren loop ik naar de badkamer en spring onder een warme douch. Als ik onder de douch ben geweest kleed ik me aan en laag een borstel door me natte haar vallen. Snel doe ik nog wat make up op en loop dan naar beneden. Als ik beneden kom heb in weer een appje van me moeder maar ik negeer heb vanaf nu gewoon denk ik bij mezelf. Dan open ik twitter en me ogen vallen op een tweet van Kaj. Vandaag een meisje vertellen dat ze speciaal is. Is hij gewoon nu al over me heen. Er stroomt een traan over me wang en dan wordt er aangebeld. Ik veeg snel me traan weg en slof dan naar de voordeur. Als de deur van het slot is maak ik hem open. Kaj zeg ik verbaast.