Together we are strong (B-Brave Fanfictie)

Hoofdstuk 47. Even moeilijk

~ Samuel ~

Ik wordt wakker met Ymke die een beetje onrustig aan het draaien is in me arme. Gisteren stond Thom weer eens voor haar deur maar deze keer heeft ze hem gewoon genegeert en heeft haar vader met hem gepraat. Ymke is er gewoon klaar mee en ik snap haar wel. Voorzichtig klim ik uit bed maar gelijk wordt Ymke wakker. Gaat het vraag ik. Een beetje zegt ze en doet haar haar achter haar oor. Blijf lekker liggen ben zo terug zeg ik en druk voor ik haar kamer uit loop nog een kus op haar voorhoofd. Wat ga je doen roept ze verbaast naar me. Dat zie je zo nog wel zeg ik en loop zo snel als ik kan naar de keuken. Terwijl ik de spullen zoek laat ik het pannetje voor verwarmen. Als het pannetje warm is laat ik er een ei in en zorg dat hij goed is. Als ik wat spullen zoekt loopt Ymke met een slaap hoofd de keuken in. Wat doe je vraagt ze en moet gapen. Een eitje voor jou bakken zeg ik en draai het eitje in de pan om. Wat lief zegt ze en drukt een kus op me wang. Wil je ook wat vraagt ze met een glas in haar handen. Ja graag zeg ik en ze pakt nog een glas uit een van de kastje. Wat wil je vraagt ze. Doe maar water of iets in de richting zeg ik. Is goed zegt ze en laat twee glazen vol lopen met water. Ik zet het hiet neer zegt ze en gaat op een van de stoelen zitten. Op het bordje dat ik gepakt heb leg ik het eitje en geef het met bestek aan haar. Asjeblieft zeg ik en druk een kus op haar mond. Dankje zegt ze. Tewijl ik nog een eitje voor mezelf maak zegt Ymke geen woord. Is er iets vraag ik. Nee hoor zegt ze en neemt nog een hapje van haar eitje. Jawel ik zie dat er iets is je kan me echt vertrouwen zeg ik en pak haar hand. Ik mis me oude pony zegt ze en er rolt een traan over haar wang. Waar is hij nu vraag ik. Hij is van de zomer ingelapen en begraaft achter de binnenbak zegt ze. Ik veeg haar traan weg en zet het fornuis uit. Dan gaan we daar samen evne naar toe zeg ik en we trekken onze schoenen aan. Voorzichtig lopen we over het pad tussen de paddocks en de binnenbak. Hier ligt hij zegt Ymke dan ineens en we staan voor een heel mooi plekje met een steen en bloemen. Wat mooi is het einige wat ik kan zeggen en trek haar in me arme. 

~ Lotte ~

Ik stap uit me bed en herinner me weer dat het vandaag de dag is dat ik met iemand bij de huisarts moet gaan praten. Op het woord kan ik niet meer komen en met die gedachten zoek ik wat kleren uit me kleren kast. Met een stapeltje kleren loop ik naar de  badkamer en doe daar de joggingsbroek en trui die ik aan heb uit en stap onder de douche. Als ik klaar ben loop naar de spiegel en kam me haar netje door. Omdat ik er wel een beetje netjes uit moet zien doe ik me haar in een vlecht zodat het er niet zo slordig uit ziet. Ik zie dat ik voor het slapen me make up er niet heb afgehaald dus doe ik snel eerst wat nieuwe make up op en haal de restje mascara weg. Zo kan er het mee door denk ik bij mezelf en loop de badkamer uit. Hoe gaat het met je vraagt Emily die op weg is naar beneden. Wel goed denk ik zeg ik een beetje twijfelend en dan gaat de bel. Zo snel als ik kan loop ik van de trap misschien een beetje iets te snel want ik val bijna. Gaat het vraagt Emily achter me. Ja zeg ik en loop naar de deur. Heey zeg ik als ik de deur heb open gedaan en recht in de blauwe ogen van Kaj kijk. Heey zegt hij en drukt een kus op mijn lippen. Zullen we gaan vraagt hij. Ja is goed zeg ik en pak me jas van de kapstok. Moet je niet wat eten vraagt Emily terwijl ik me schoenen aan doe. Hoeft niet hoor ik heb geen honger zeg ik. Ow weet je het zeker vraagt ze nog voor de zekerheid. Ja ik weet het zeker zeg ik en loop naar Kaj. Doei zeg ik nog en trek dan de deur dicht. Samen met Kaj loop ik naar zijn scooter. Ben je er klaar voor vraagt hij. Ja een  beetje zeg ik met een twijfelende stem. Je hoeft het voor niemand te doen eh zegt hij nog. Weet ik maar ik wil het zelf ook zeg ik en hij klimpt op zijn scooter. ik volg hem en klim bij hem achterop. Op ons gemakje rijden we naar de huisarts. Even later komen we daar aan en ik loop alvast naar binnen terwijl Kaj zijn scooter op slot zet. Lotte Tromp zeg ik aan de balie. Ja wacht maar even in de wachtkamer zegt de vrouw achter de balie. Is goed zeg ik en loop door naar de wachtkamer en ga op een stoel zitten. Als Kaj naar super lang wachten eindelijk er aan komt, vraagt een vrouw al wie Lotte is. Ik ben Lotte zeg ik een beetje zwak. Kom maar mee zegt de vrouw en ik volg haar. 

~ Emily ~

Ik eet de laaste hap van me boterham en zet dan me bord in de vaatwasser. Eigenlijk mag ik niet met me rijlaarzen in huis lopen en al helemaal niet met me sporen er aan maar me ouders komen morgen pas weer thuis dus vanmiddag ruim ik het allemaal wel op denk ik bij mezelf. Aangezien Lotte en ik de afgelopen tijd een beetje een bende van hebben gemaakt. Met me sleutels in me handen loop ik naar de gang. Snel haal ik me telefoon nog van boven en loop dan weer naar de  gang. Het is best lekker weer dus besluit ik alleen me vest aan te doen en loop het huis uit. Achter me doe ik de deur op slot. Heey zegt Bas die al buiten op me stond te wachten. Heey zeg ik en we lopen zonder iets te zeggen naar stal. Hoe gaat het met je vraagt hij dan ineens. Prima met jou zeg  ik snel en loop de schuur in. Ook wel goed zegt hij een beetje twijfelend. Dat is mooi zeg ik en loop door naar de zadelkamer terwijl Bas alleen achter blijft bij het washok. Als ik bij me kast staat heb ik moeite mee om me tranen in te houden. Emily de dierenarts is er wordt er van uit de stallen geroepen en ik loop met het halster van Cabai weer naar de stallen. Heey zeg ik snel tegen de dierenarts en loop gelijk door naar de stal van Cabai. Als ik even later met hem op het washok staat gaat de dierenarts eerst naar zijn schaafwond kijken. Het ziet er goed genezen uit ik zal nu naar zijn ander knie kijken zegt hij. Ik merk dat de zenuwen me een beetje te veel worden en loop de schuur uit. Dit is het moment van de waarheid als hij nu niet beter is zal hij de komende maand binnen moeten staan en ik weet dat hij dat haat. Toen hij van mij een dag moest binnen staan heeft hij bijna de staldeur er uit geslagen toen de rest wel buiten stond. Emily kom je weer vraagt Bas en haalt me uit gedachten. Ja zeg ik en maak me een beetje sterk voor Cabai. Emily ik heb net goed gekeken en ik heb goed nieuws ik denk dat je weer kan gaan rijden zijn knie is goed genezen en ik wil hem alleen even zien lopen zegt hij. Met Cabai aan me hand loop ik naar buiten en stap een paar rondjes met hem in de binnenbak. Laat hem ook is draven vraagt hij. Ik ren een stukje met hem en zie dat dierenarts als ik hem aankijk knikken. Cabai is back denk ik bij mezelf en geef Cabai een knuffel.