ÖLÜM ÇEMBERİ D17

0.2

İyi okumalar.

Düşüncelerini bir kenara bırakıp
kalacağı odanın kapı kulpuna uzanan dedektif ,hatırladığı ayrıntıyla Venessaya döndü.

"Sizden ricam karşı odayı hazırlamanız.
Bu soruşturmada yalnız değilim bir meslektaşım da gelecek." genç kadının bu durumdan rahatsız olması genç dedektifin gözünden kaçmamıştı.

"Tabiki bayan Alessi siz nasıl isterseniz."

"Lütfen ,Alessi demen yeterli." burda neler döndüğünü çözmek istiyorsa her kesle yakın olmak zorundaydı.Bunun farkında olan dedektif oyunu kurallarına göre oynayacaktı.Tabi kendisi için hazırlanan oyunlardan habersiz.

Genç kadının baş selamı verip uzaklaşmasıyla Alessi derin bir nefes almış , kendisini direkt onun için hazırlanmış odasına atmıştı.
Gözleri ilk olarak odayı tarayınca ilk dikkatini çeken şey şuan gözüne inanılmaz bir rahatlıkta görünen tek kişilik yatak ve de yanında bulunan çalışma masasıydı.

Güzel diğe geçirdi içinden en azından rahat çalışa bilecekti.
Gözleri kolundaki saate kaydığında çoktan gece yarısını geçtiğini gördü.
Biraz dinlense iyi olacaktı.
Odasına önceden taşınmış olan gri rengindeki deri valizi açtığında üzerine giyinmek için doğru kıyafetleri çoktan seçmişti.

Yatağa girdiğinde düşündüğü tek şey cinayetlerin işlenme sebebiydi.
Belkide kuruntu yapıyordu sadece kendi zevki için insanları katleden bir ruh hastasıydı.
Yinede emin olmadan haraket edemezdi.
Olayların en kısa zamanda çözülmesi için dua edip kendini uykunun kollarına bıraktı.

*********

Karanlık koridorda yürüyen kişi yüzündeki şeytani gülümsemesiyle yapacaklarını pilanlarken , karşıdan gelenlerle yüzündeki gülümseme adeta dahada büyümüştü.
Karşıdan gelen yeni avı onu eylendirirken bir anlığına göz göze geldiler.
Saniyeler sonra yüzünde gördüğü dehşetle büyük bir kahkaha attı.
Gece daha yeni başlıyordu.

Genç kadın kapısının sert bir şekilde
çalmasıyla uyandı.
Olanlara anlam vermekte zorlanan dedektif uyku mahrumluğuyla ne olduğunu anlamaya çalıştı.
Kapının ısrarla çalınmasına tahammül edemeyen dedektif çoktan kapıya varmış , bir hışımla açmıştı kapıyı.

Karşısında bekleyeceği kişi kesinlikle başhekim değildi.

"Bir sorun mu var? "sorduğu sorunun havada kalması genç kadını sinirlendirsede bir süre hakim olacaktı sinirine.
Başhekimin gözleri korkuyla titriyor , sanki gördüklerini anlatmakta zorluk çekiyordu.
Gözleri hala başhekimde olan dedektif artık daha fazla sabır edemeyeceğini anladı .

"Siz iyi misiniz?"

"Yeni bir cinayet var gelseniz iyi olacak."

Alessi duyduklarıyla iyice gerilmişti.
Daha ilk günden işlenen cinayet karşısındaki katilin boş durmayacağının habercisiydi.

Alt kata indiğinde gördüğü kalabalığa doğru yürüdü.
Dedektifin geldiğini gören çalışanlar ona yer açmış ,adeta suratlarındaki korkuyu , dehşeti gizleyememişlerdi.

Dedektif cesete yaklaştığında gözlerine inanamamıştı.
Karşısında gördüğü bu vahşet akıl alınası bir durum değildi.
Biraz daha yaklaştığında cesetin gözlerinde gördüğü korku onu ürkütmüştü.
Ölmeden önce gördüğü son yüz kiminse gerçekten de korkutmuştu onu.