2.1

91 62 15
                                    

    İyi okumalar..

  Alessi genç kadının çaresiz çıkan sesine odaklanmıştı.
  Çok zordu yaşadıkları. En büyük hayali doktor olup ,insanlara yardım etmekken , meslektaşlarının canavara dönüşmesi onu çok üzmüştü.
  Diana derin nefes alıp devam etti anlatmaya.

  "Ben kendi isteğimle bu hastanede kalmaya devam ettim.
Şimdi diyeceksin ki bu kadar şey yaşamışken neden hala burda kalmak istedin.
   Evet burda kalmak bana çok kötü şeyler hatırlatsa da ,kalbim onun hala buralarda bir yerde olduğunu haykırıyor.
  Neden bilmiyorum ama  bir gün bulucaz birbirimizi biliyorum."

Alessi yüzüne kocaman bir gülümseme yerleştirip konuştu.

"Sana bir süprizim var gece .
Sakın uyuma çok mutlu olacaksın."

  Diana ufak bir tebessümle onaylamıştı Alessiyi.
Alessi saatin geç olduğunu farkedip ayaklandı.
 
  "Ben artık gideyim..
Zaten birazdan gelicem."

  Diana da onaylayınca alessi çıkmıştı odadan.
Artık zamanı gelmişti. Bu gün büyük gündü.

  Alessi Brianın odasına gelince gülümsedi.
Kardeşi tıpkı Diana gibi dışarıyı seyrediyordu.
   Yavaşca yaklaşıp arkadan sarıldı kardeşine.
  Brianın da yüzünde bir gülümseme oluştu.
Kallarını açıp daha sıkı sarıldı ablasına.

  "Hazırmısın süpriz için?"

Brian gülümseyerek onayladı alessiyi.

"Evet görelim bakalım süprizini."

  Alessi brianın elini tutup odanın çıkışına doğru ilerledi.
   Brian duraksadı bu durum karşısında .
  Hazır olup olmadığını bilmiyordu.
Ayrıca yasaktı dışarı çıkması.

"Alessi çıkma iznim yok biliyorsun."

  Alessi yüzüne sıcak bir tebessüm yerleştirip konuştu.
 
  "Brian ben baş hekimle konuştum ve imzaladım dosyayı.
Artık burada hasta olarak tutulmuyorsun."

  Brian şaşkınlığı üzerinden atınca sıkıca sarıldı alessiye.
  Artık güvene bileceği biri olduğu için mutluydu brian.
Geçtikleri dar kolidor geriyordu brianı.
Her karışında anısı vardı bu yapının.
Alessi de farkındaydı  brianın tedirginliğinin.
  Ama elinden bir şey gelmiyordu.
Zamanla alışacaktı bu duruma.

  Alessi diananın odasının önünde durunca gerildi.
  Karşıdan gelen lucası gördüğünde zamanlamasına hayret etti.
 
  "Brian bir dakka burda bekle lucasta yanında.
  Şimdi çağırıcam seni."
Brian onaylayınca odaya girdi.
Diana yatağında oturmuş dalgınca elindeki kitaba bakıyordu.
Alessi gülümseyip diananın önünde durdu.
  Diana otuz iki diş sırıtan alessiye anlamsızca baktı.

  "Sana verdiğim sözü hatırlıyormusun diana?"
Diana alessinin söylediklerini düşündü.
Sadece bir söz vermişti ona.
Hatırladığı sözle gözleri kocaman açıldı.
Olabilirmiydi , brian bulunmuş ola bilirmiydi.

  Alessi temkinli adımlarla kapıya yürüdü. Kapıyı sonuna kadar açınca brian alessinin arkasında duran dianayı gördü.
İlk önce gördüğü görüntünün hayal olduğunu düşündü. Biraz daha yaklaşdı sevdiği kadına. Karşısında ona özlemle bakan kadın ne kadar da değişmişti.
  Gözlerindeki sıcaklık gitmişti.
  Bakışları bile değişmişti.
Genç adam  ölmeği diledi.
  Onu bu şekilde görmekten se ölmek daha az acıtırdı.
   Alessi karşısında duran ikiliye uzunca baktı.
İkisinin de gözlerindeki özlem bariz ortadaydı.
  Diana inanamıyordu karşısında ki görüntüye.  Sevdiği adam , kokusuna bile özlem duyduğu adam tam karşısında duruyordu.
Brian daha fazla beklemeden sımsıkı sarıldı genç kadına. Bir daha asla bırakmayacak gibi. Kokusunu derice soludu.
  Dianada sarılmıştı sevdiği adama.
Belkide hayatında ilk kez bu kadar mutlu oluyordu.
  
  "Artık konuşma zamanı gençler."

  Her kes alessinin sesiyle ona dönmüştü.
  Alessi anlatacaklarını kafasında toparlayıp  konuşmaya  başladı.

  "Öncelikle her şeyin açığa çıkması için geçmişteki düğümleri çözmemiz gerek. Bunun için de önce konuşup her şeyi anlatmalıyız.
  Bu yüzden ilk ben başlamak istedim.
  Şimdi sırayla unuttuğumuz en küçük ayrıntıyı bile anlatacağız.
  Anlaşılmayan birşey ?"

  Her kes kafasını sallarken alessi derin nefes alıp kaldığı yerden devam etti konuşmasına.

  "Öncelikle diana sana bir şey söylemem gerek.
  Ben brianın ablasıyım."

Diana duyduklarına ne tepki vereceğini bilemeden bekledi bir süre.
  Alessi brianın ablasımıydı yani?

"Peki neden daha önce anlatmadın.
  Benim ne halde olduğumu biliyordun üstelik."

  Alessi de istememişti böyle olsun ama oda yeni öğrenmişti olanları.

  "Diana bende bilmiyordum olanları.
Daha dün öğrendim.
  Ve inan bana daha önce bilsem ilk işim sizi kavuşturmak olurdu."

  Diana gülümsemişti alessinin samimi çıkan sesine.

  "Şimdi daha önemli konuya geçelim.
Diana senin kardeşin varmı ?"

  Diana sorduğum soruyla şaşırmıştı.
  Ama neden sorduğumu anlamaya çalışır gibi bir ifade vardı yüzünde.
Tam emin olmasa da bir şeyler oturmuştu alessinin kafasında.
Sadece emin olmak istiyordu.
Ama düşündükleri  gerçekse  diana çok üzülecekti.

  "Var tabi ama sormandaki maksatı anlamadım alessi."

  Alessi derin bir nefes aldı .
Şimdi anlatmazsa olaylar kötü yere gidecekti.
Ama dianadan yardım istemek ne kadar doğru bilmiyordu.
  Diananın hala ona baktığını görünce cevap vermediğini hatırladı.

  " peki ismi  Venessa mı ?"

 
   Nasıl bir bölümdü ?

  Siz ce venessa aslında kim ?

  Yeni bir sırmı çözülüyor?

  Diana ne cevap vericek ?

Yorumlarınızı bekliyorum..

 

 
 

 

 ÖLÜM ÇEMBERİ D17Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin