ÖLÜM ÇEMBERİ D17

1.9

  İyi okumalar...

  
    "Kardeşim"

  Dudaklarından çıkan fısıltı Lucası da endişelendirmişti.
  Genç adam olanları idrak etmekte zorlanıyordu.
    Aslında şimdi daha iyi anlıyordu sevdiği kadın hakkında hiç bir şey bilmediğini.
     Karşısında titreyen kıza bakıp sıkıca sarmaladı onu.
     Yaşadıklarının ağırlığı bir kor gibi yakıyordu yüreğini.
    Alessi genç adamdan uzaklaşıp kapıya yöneldi.
   Lucas ilk önce afallasa da hemen geçmişti önüne.

  "Alessi mantıklı düşünemiyorsun.
    İlk önce oturup konuşalım."

  Lucasın konuşmasıyla alessi kafasını olumsuzca salladı.
  Artık konuşmak istemiyordu.
  Sadece sımsıkı sarılmak istiyordu kardeşine.
 
   "Anlamıyormusun artık çok geç.
  Ben bir günümün bile sevdiklerimden ayrı geçmesini istemiyorum.
   Onu görmem lazım."

   Alessinin çaresiz sesi Lucası üzmüştü.
  İlk zamanlarda olan cesur ,yıkılmaz kızı geri istiyordu. Ama ne olursa olsun yanında olacaktı.

  "Tamam seni Brianın yanına ben götürücem.
  Sonrada dönerim odaya."
  
  Alessi itiraz etmeden kabul etmişti bu teklifi. Düşünmeden edemiyordu , nasıl söyleyecekti gerçekleri. Nasıl anlatacaktı sevdiği kadının ölmediğini.
  Ablasının hala yaşadığını.
  Aklındakı onca soruyla sonunda gelmişti aşinası olduğu odanın önüne.

  Lucas bir kez daha sarıldı sevdiği kadına. Sanki güç vermek istiyordu.
  Elinden başka bir şey gelmiyordu çünki.

   "Sakın üzme kendini. Her şey düzelicek. Bu lanet yerden çıktığımızda çok mutlu olucaz."

   Alesside onaylamıştı Lucası.
  Oda istiyordu bu lanet yapıdan kurtulmayı.
Derin nefes alıp elindeki kart yardımıyla odaya girdi.
        
    Kardeşi yatakta uzanmış , masum bir şekilde uyuyordu. Bu zamana kadar nasıl farketmemişti babasına benzediğini.  Onun gibi esmer ve yapılıydı.
   
  Oturduğu sandalyede rahatsızca kıpırdandı. Nasıl söyliycekti.
  Nerden başlaması gerekti. Kendindenmi yoksa Dianadanmı.
  Kafasındaki sorularla uğraşırken farkında değildi karşısındaki adamın onu izlediğinin.
   Brian duyduğu seslerden rahatsız olup uyanmıştı. Ama nedense açmak istemiyordu gözlerini.
  En sonunda merakına yenik düşüp açmıştı gözlerini.

  Ama karşısında dedektifi görmeği beklemiyordu.
Üstelik o yıkılmaz ,soğuk , cesur kadın gitmiş , yerine bir enkaz gelmişti sanki.

  Genç kadının gözleri onunla buluştuğunda irkilmişti. Bu kadın neden özlemle bakıyordu ona bir türlü anlamamıştı.

   "Doktor bu saatte beni özlemeniz gözlerimi yaşarttı."

  Alessinin yüzünde buruk bir tebessüm oluştu. Seninle ne güzel abla kardeş olurduk diğe geçirdi içinden.

   Kafasını olumluca salladı dedektif.

  "Evet seni çok özledim Brian."
Alessinin dudaklarından çıkan isim Lucasta büyük bir acı yaratmıştı.
   Demek öğrenmişti gerçek ismini.
Alayla gülümsedi.

  "Sırf ismimi söylemek içinmi geldiniz dedektif ?"

  Brianın sorusu alessiyi gülümsetti.

"Hayır artık gerçek anlamda konuşalım diğe geldim.
  Söylesene Brian Dianayı özlüyormusun ?"

  Alessinin söyledikleri Brianı sinirlendirmişti.
Bir hışımla ayağa kalkmış , alessiyide kaldırmıştı.

  "Git burdan daha fazla konuşmadan git !"

   Alessi anlamıştı Brianı nasıl kızdırdığını.
  Hiç bir şey düşünmeden sarılmıştı genç adama.
Brianın öfkesi şimdi şaşkınlığa dönüşmüştü.
   Uzun zamandır ilkdefa iyi hissettirmişti sarılma duygusu.
  Alessi geri çekilip içtenlikle gülümsedi.

  "Özür dilerim seni üzmek istemedim.
Ama seninle konuşmam gereken önemli şeyler var."
   Elinde tuttuğu dosyayı Briana uzattı.
Brian dosyayı incelediğinde kaşlarını çattı.

  "Anlamadım ne var burda ?"
Alessi kimliğini çıkartıp Briana verdi.
Genç adam önce anlamasa da kısaca göz attı kimliğe.
  Okuduğu bilgilerle öylece kaldı bir süre. Kafasını ağırca kaldırıp bir süre şaşkınca baktı Alessiye.

"Ee sarılmıycakmısın Ablana kardeşim ?"

  Genç adam hala kendine gelememişti.
Onun bu aptal durumuna göz deviren alessi gülümsedi.
 
  "Ama siz ölmüştünüz " Brianın fısıltıyla söyledikleri üzmüştü alessiyi.
Bu kadar zor şeyler yaşarken olamamıştı kardeşinin yanında.
En çokta bu üzüyordu Alessiyi.
 
  "Ben seni biraz yalnız brakayım.
Dinlen sen."
  Sesinede yansımıştı çaresizlik.
Arkasını gitmek için dönen alessi , Brianın ona sarılmasıyla donup kalmıştı.
  Beklemiyordu genç adamın bu kadar çabuk toparlanmasını.

  "Sizi daha yeni bulmuşken brakacağımı zannetmeyin ablacım."

  Brianın yarı hüzün , yarı alay kokan sesi alessiyi gülümsetmişti.
Uzun uzun dertleşen ikili sonunda sarılarak uyumuştu.

  Lucas daha fazla sabredemediği için odanın önüne gelmiş ,bir türlü girememişti içeriye.
   Sonunda cesaretini toplayıp odaya girdiğinde gördüğü görüntü tarifsiz duygular yaratmıştı içinde.
  Bir taraftan huzurla uyuyan sevgilisi onu mutlu ederken , diğer taraftan kıskançlığı ortaya çıkmıştı.
Kendi bile farketmeden kıskanıyordu alessiyi.
  Bir tek kendisine sarılmasını istiyordu.

  Düşüncelerinden yeni kurtulmuşken , ona bakan bir çift gözle irkilmişti.

Brian karşısında gördüğü erkekle kaşlarını çatmıştı.
Daha önce görmediği bu adam neden odasındaydı.
Ablasının uyanmasıyla onu izledi.
Alessi ilk önce kardeşine sonrada baktığı yöne bakmıştı.
Ama lucası görmeği beklemiyordu.
   
   "Lucas?"

"Seni merak ettim. Oyüzden geldim."

Alessi gülümsemişti Lucasa.
Daha fazla duramazdı burda. Bir an önce çözmeliydi olayları.

"Brian şu an gidiyorum ama gece sana güzel bir süprizim olacak."

  Alessi odadan çıkınca Brian düşüncelere dalmıştı.
  Yeni bir cesetse sallanıyordu koca demirlerin ahenginde.

  Yeni bölüm nasıldı ?

Abla kardeş buluşması nasıl oldu ?

Brian kurtulucakmı ?

  Diana ne olucak ?

Alessi ne süprizyapacak ?