ÖLÜM ÇEMBERİ D17

2.0

İyi okumalar...

Alessi ilk kez bu kadar mutlu hissediyordu. Ailesinden birini bulmak onun için tarif olunmaz bir mutluluktu.
Kafasını çevirip onunla yürüyen düşünceli adama baktı. Bu gün biraz durgundu sanki.

"Lucas neyin var ?Çok dalgınsın."
Genç kadının konuşmasıyla Lucas toparlamıştı kendini.
Yüzüne kocaman bir gülümseme yerleştirip konuştu.

"Galiba seni paylaşmak birazcık kıskanmama neden oldu. "

Alessi duyduğu cümleyle kahkaha attı. Bu gün ne çok gülmüştü.
Karşıdan gelen baş hekimi gördüğünde yüzünü buruşturdu.

"Bayan watson bu gün çok sinirliydiniz. Şimdi iyimisiniz ?"
Alessi bu adamı öldürmeden konuya girmeye karar verdi.

" İyiyim sizinle konuşmak istediğim bir konu vardı.
Brianın artık taburcu olması gerek .
Onun hiç bir şeyinin olmadığını ikimiz de biliyoruz."

Alessinin söyledikleri baş hekimi şaşırtmıştı. Neden bu kadar önemsiyordu ki bu adamı.

"Peki bayan Vatson bu kararı tam olarak hastanın nesi olarak veriyorsunuz ?"
Alessi yüzüne sinir bozucu bir gülümseme yerleştirip konuştu.

"Ablası olarak veriyorum."

Baş hekim ilk önce şaka olduğunu düşünse de , karşısında ciddi bir ifadeyle duran kadına bakıp öylece kaldı. Konuşmak için ağzını açtığında alessi onu durdurdu.

"Bakın Brian benim kardeşim.
Ve onun üzerinde yasal söz hakkım var. Ve ben de bu karara saygı duymanızı rica ediyorum."

Alessinin kararlı çıkan sesi baş hekimin pes etmesine neden olmuştu.
Ne kadar kabul etmek istemese de oda biliyordu Brianın hasta olmadığını.
Sadece onaylamakla yetinmişti alessiyi.
Yanlarından ayrılan baş hekimle ikisi. de derin bir nefes almıştı.

"Briana bahs ettiğin süpriz bumuydu?"

"Hayır sadece artık hasta muamelesi görsün istemiyorum.
O benim kardeşim.
Belki bu güne kadar yanında olamadım ama bundan sonra hep arkasındayım."

Lucasta gülümsemişti alessinin sözlerine.
Oda istiyordu masum insanların hep mutlu olmasını.

Alessi lucasa dönüp rica eder gibi konuştu.
Çünki bu hastanede güvendiği tek kişiydi.

"Lucas ben bu akşam bir pilan hazırladım yardım edermisin ?"

Lucas yalancı sinirle çattı kaşlarını .
Sevdiği kadının yanında olmak elbet mutlu ederdi onu.

"Bunu sormadığını farz ediyorum.
Her zaman senin yanındayım.
Ve ne zaman ihtiyacın olsa söylemen yeterli."

Alessi konuşmak için soluklandığında duyduğu çığlıkla kaşlarını çattı .
Bir birlerine bakan ikili vakit kaybetmeden sese doğru koştular.
Sesin olduğu odaya geldiklerinde ilk önce genç çalışanı gördüler.

Mavi gözlerini açmış , titrek bir şekilde önüne bakıyordu. Korkudan sararmış yüzü ,her an bayılacak gibi titreyen bacakları kötü bir şeyler gördüğünün habercisiydi.

Alessi genç kadının baktığı yere baktığında gördüğü manzara miyde bulandırıcıydı.

Karşısında bir ceset vardı ama cesetin işi şeyi eksikti.

Kolları !

Alessi daha fazla izlemeden saklamıştı yüzünü. Zira biraz daha baksa kusacaktı.
Lucassa bu kadar ileriye kimin gide bileceğini düşünüyordu.
Ama bu kadar cani birini tahmin edemiyordu.
Alessi cesete yaklaşıp kısa bir inceleme yaptı.

Bütün cesetlerin üzerinde olduğu gibi bu cesetin de üzerinde D17 yazılmıştı.
Cesetin bazı yerlerinde hırpalanma izleri vardı.
Buda demek oluyorki katille mücadele etmiş.
Alessi uzun bir süre düşündü bu adamda suçlu ola bilirmiydi.
Oda hastalara işgence edenlerden biri ola bilirmiydi.
Otopsi için gelen görevliler ceseti götürürken , alessi de Diananın odasına yürüdü.
Yarım kalan konuşmanın zamanıydı artık.
Alessi odaya geldiğinde her zamankinden farklı bir manzarayla kaşılaştı. Diana her zamankinden farklı olarak bu sefer camın önünde dışarıyı seyrediyordu.
Alessi gülümsedi. Diananın kendini toparlamaya çalışmasını büyük mutlulukla izliyordu.
Ona en çok neyin iyi geleceğinin de farkındaydı.

Alessi boğazını temizleyip , Diananın kendisini farketmesini sağladı.
Diana karşısındaki dedektife bakıp gülümsedi.

"Bende seni bekliyordum."
Alessi Diananın söyledikleriyle şaşırmıştı.
Diana onumu bekliyordu.
Bu şaşırmayı farkeden Diana tekrar gülümsedi.
Yatağa her zamanki pozisyonda oturup yüzünü duvara döndü.

"Brian geldiğinde hiç bir şey diyemedim. Onuda tehlikeye atamazdım. Sadece sımsıkı sarıldım.
Çünki güvende hissetdiğim tek yerdi onun kolları. Daha konuşma fırsatımız bile olmadan baş hekim gelmişti yanımıza. Brian hiç bir şey bilmediği için normal davranıyordu.
Ama ben o korkunç vidyodan sonra toparlanamamıştım. Baş hekim de farkındaydı o görüntüleri izlediğimin.
Yine de bir şey demedi .
Ama ertesi gün tehtitler başlamıştı.
Her gördüğü yerde tehtit ediyor , sıkıştırıyordu. Brianda farketmişti bendeki değişimi. Ama üzerime gelmiyordu. Olayların büyümesine neden olan şey yeni bir cinayetti .
Üstelik hasta 20 yaşlarında gencecik bir kızdı.
Bu duruma daha fazla sessiz kalamadım.
Polise anlatmaya gidiyordum.
Önümü kesti kimse görmeden diğer kurbanlar gibi benide götürdü işkence odasına.
Bir sürü işkence yapdı bana. En sonunda dayanamayacağım bir anda beni kendi odamın camından attı.
İntihar süsü gibi.
Ama tahmin edemeyeceği şey yaşamamdı.
Gözlerimi açtığımda bu haldeydim duygusuz.
Sonra bir adam geldi ben baş hekimim dedi.
Yeni gelmiş hastanemize.
Eskisine ne oldu diğe sordum.
Eski baş hekiminde ,doktor brianında kaybolduğunu söyledi.
Ve ben bir kez daha yıkıldım."

Sizce nasıldı bölüm ?

Alessi ne yapacak?

Diana brianla kavuşacakmı?

Yorumlarınızı bekliyorumm?

😊😊😊😊😊😊😊