ÖLÜM ÇEMBERİ D17

0.8

İyi okumalar..

İkili karşılarına çıkan her ip ucunu gözden geçirirken , bodrumda yaşanan dehşetden bihaberdiler.
Lucas dedektifin anlattıklarını ilgiyle dinlerken ,kafasında oluşan bazı sorulara cevap arıyordu.
Yerine oturmayan bazı şeyler ikilini iyice zora sokuyordu.
Alessi bu kadar yeter diğe düşünüp önündeki dosyaları kapattı.

"Bu kadar çalışma yeter bence.
Biraz uyuyalım kalktığımızda kaldığımız yerden devam ederiz.
Sen hasta bakıcıları bende hastaları sorgulamaya devam ederiz."

Alessinin düşünceleri Lucasa da mantıklı gelirken çok geçmeden kabul etmişti.
Alessi odasına geçince kapanmak için direnen gözlerine uyarak direk yatağa atmıştı kendini.
Lucas Alessi gittikten sonra yatağa uzanmış yaşadıklarını düşünüyordu.
Bu göreve gönderildiğinde bu kadar karmaşayla karşılaşacağını düşünmüyordu.
Belki de Alessiyle karşılaşacağını düşünmüyordu.

Alessinin sinirli halini getirdi gözlerinin önüne.
Yüzünde büyük bir gülümseme oluşurken daha fazla direnemedi uykuya.
Alessi uyuyorken odasına giren kişiden habersizdi.
Baş ucuna kadar gelen kişi bir süre izledi kadını .
Sonra yüzüne kibirli bir gülümseme yerleştirip bırakması gereken emaneti bıraktı genç kadının baş ucuna.
Sessiz adımlarla odadan ayrılırken , yarınki olacaklar için şimdiden sabırsızlanıyordu.
Başladığı zaman verdiği sözü hatırladı.
Masumlara asla bir şey olmayacak.

Alarm sesiyle uyanan dedektif sabaha karşı uyumasına rağmen çok dinçti.
Oturur pozisyona geldiğinde baş ucundaki dosya dikkatini çekmişti.
Oysa dosyayı oraya koymadığına emindi.
Eline aldığı dosayanın ilk sayfasını açtı.
Okuduğu satırlar bütün bedenini titretirken , burda yaşananların nasıl bir vahşet olduğunu artık algılayamıyordu.
Düşündüğü ayrıntıyla yerinden kalkması bir kaç saniyesini almıştı.
Bu dosyayı buraya bıraka bilecek tek kişi vardı.
"KATİL"

Vakit kaybetmeden dışarı çıkan dedektif Lucasın kapısına vurmaya başladı.
Lucas şaşkınlıkla kapıyı açarken karşısında endişeli görünen dedektifle oda endişelendi.

"Alessi iyimisin ne oldu?
Bem beyaz olmuşsun."

Alessi kendini toparladığında her şeyi Lucasa anlattı.
Her şeyi dinleyen Lucasın bedenini inanılmaz bir öfke kaplamıştı.
Katilin Alessiyle bir odada olması onu deli ediyordu.
Bu kadar rahat bir şekilde odaları dolaşması gerçekten de olacak şey değildi.

"Alessi sana bir şey yapmadı değilmi?
Gece hiç bir şey duymadın mı?"

Alessi Lucasın sorusuyla düşündü.
Ama aklına hiç bir şey gelmiyordu.
Aslında hafif uyuyan birisiydi küçük bir sesde bile uyanırdı.

"Bilemiyorum Lucas.
Ben bu kadar ağır uyuyan birisi değilim .
En ufak bir sesde bile uyanırım.
Nasıl oldu da uyanmadım bilmiyorum.
Hiç ses duy....."

Alessi hatırladıklarıyla susmak zorunda kalmıştı.
Rüya sandığı şey gerçek ola bilirmiydi?

"Alessi neden durdun?
Bir şeyler mi hatırladın?"

Ne diyeceğini bilemeyen Alessi düne dağir hatırladığı bazı şeyleri anlattı.

"Ben aslında tam bilmiyorum ama sanki bir nefes hissetmiştim.
Yüzüme gelen ılık bir nefes.
Rüya olduğunu sanmıştım ama gerçekte ola bilir."

Duyduklarıyla deliye dönen Lucas ne yapacağını bilememişti.
Katilin ona dokunma ,yaklaşma hissi bile deli ediyordu onu.

"Alessi bir süre o odada kalma.
Tehlikede ola bilirsin .
Belkide yeni kurbanı sensin."