ÖLÜM ÇEMBERİ D17

1.1

   İyi okumalar..

   "Dianayı"

  Baş hekimin kurduğu cümleyle dedektif şaşkınlığını gizleyememişti.

  "Dianamı?"

  Dudaklarından çıkan fısıltı  bile buram buram şaşkınlık kokuyordu.
  Lucasın da ondan kalır bir yanı yoktu.
  Bu hastanede daha ne kadar gizem duyacaktı bilmiyordu.
  Her şey bir birine karışıyordu.
   Bir şeyleri çözdük derken yeni bir olay dönüyordu.
  Bu da iki genci deli ediyordu.

 
  "Siz bizimle dalga mı geçiyorsunuz?
Ne demek Dianayı?
  O öleli kaç sene oldu."

  Alessi kurduğu son cümleyi fısıltı gibi söylemişti.
  Oda inanmak istiyordu ölmediğine.
  Ama her kanıt bas bas bağırıyordu onun intihar edip de öldüğünü.

  "Bilmediğiniz bazı şeyler var.
  O intihar ettikten sonra ölmedi.
Hastaneye yetiştirdik.
  Şu an bu hastane de tedavi görüyor.
   Bizim Dianayı öldü göstermemizin nedeni farklı.
  Katil onu öldürmeye çalıştı tekrar gele bilir diğe saklamak istedik."

  Baş hekim kendince açıklama yaparken  terden  ıslanmış yüzünü kuruluyordu.
  Zzaten en başından bu adamı sevmeyen alessi şimdi daha da şüpheleniyordu .

"Siz ne dediğinizin farkında mısınız?
Birini ölü göstermek büyük bir suç.
Üstelik polislere de yalnış bilgi vermişsiniz."

Lucasın konuşmasıyla baş hekim iyice paniklemişti.
   Onun tek istediği Dianayı korumaktı.
Tabi bir de suçluluk duygusunu hafifletmek.
  Ama işler gittik çe karışıyordu.
  Alessi daha fazla beklemeden çıkmıştı odadan. Onların saçma konuşmasını duymak istemiyordu.
   Bir an duraksadı doğru gitmeyen şeyler vardı.
    Tekrar odaya dönüp baş hekimin önünde durdu.
  Her kes dedektifin neden döndüğünü anlamaya çalışırken Lucasta yaklaşmıştı baş hekime.

  " Dianayı görmek istiyorum. Şimdi !."

  Alessinin kesin sesi baş hekimi germişti.
  Başka çıkış yolu olmayınca kabul etti.

"Tamam size eşlik edeyim odaya kadar."

   Baş hekimi onaylayan Alessi Lucasla birlikte çıkmıştı odadan.
  Onları takip eden baş hekim endişelenmesine engel olamıyordu.
Sonunda odanın önüne geldiklerinde baş hekim konuştu.

"Oda burası lütfen fazla yormayalım.
O iyi değil."

  Son kelimeyi fısıltıyla söyleyen baş hekim  kalbindeki  pişmanlığa  engel olamıyordu.
 
  Alessi duydu cümleyle kaşlarını çatmıştı.
  O iyi değil cümlesindeki kastı anlamaya çalışıyordu.
   İçerideki görüntünün iyi olmayacağını biliyordu, ama yinede bir umut vardı içinde Diana için.

  Baş hekim kapıyı açıp içeri girince ikili de onu takip etmişti.
   Odayı iceleyen genç kadın şaşırmadan  edememişti.
   Diğer hastaların odalarından haberdar olması daha da şaşırtıyordu onu.
   Oda çok temiz ve çok hoş duruyordu.
  Köşede duran ahşap dolap eğirti gibi duruyordu.
    Gözlerini yatağa çeviren dedektif nefesini tutmuştu.
  Karşısında görmeği beklemediği bir görüntü vardı.
 
    Bem beyaz çarşafların üzerinde.
Soğuk bir beden vardı sanki.
  Bu beden ölmüşte beyaz çarşaflar kefeniymiş gibi.
     Alessi resimde olan kızı hatırladı.
Kahve rengindeki beline kadar uzanan saçları , yeşilin en güzel tonu olan ışıl ışıl gözleri , gülümsemesiyle insanın içini ısıtan bir genç kız.

   Şimdiyse karşısında donuk cansız bir çift yeşil  göz duruyordu.
  Bakımsız olduğu her halinden belli olan uçları kırılmış saç , zayıf bir beden .
   Genç kadın tanıyamamıştı karşısında ki  Dianayı.

   O kadar bitik görünüyordu ki , fazlasıyla üzülmüştü Alessi.
  Lucasın da ondan kalan bir yanı yoktu.
  Karşısında ki ölü gibi olan bedene daha fazla bakmadan kaçırmıştı gözlerini.
  
  Alessi biraz yaklaştı Dianaya fakat o hiç bir tepki vermemişti.
  Sanki odada kimse yoktu.
    Alessi biraz daha yaklaşdı Dianaya.
   Yatağın ucuna oturduğunda yine bir tepkia alamamıştı.
  
    Alessi elini genç kadının elinin üzerine koydu.
    Sonunda genç kadın ağır hareketle kafasını Alessiye çevirmişti.
  Alessi yeşil gözlerdeki soğuklukla üşüdüğünü hissetdi.
   Bu kadar duygusuz olucak ne yaşadın diye geçirdi içinden.
   
   "Diana beni duyuyormusun?"

   Alessi sorduğu sorunun saçmalığına yüzünü buruşturmadan edemedi.
    Ama hala bir tepki alamamıştı genç kadından.
  
    "Ben Alessi vatson dedektifim."

  Genç kadın hala boş bir şekilde Alessiye bakıyordu.
  Sanki Alessiye bakıyor ama hiç bir şey göremiyordu.
   Bu durum Alessinin canını sıkıyordu.
  Kimseyi karşısında böyle görmek istemiyordu.
    
   "Bana her şeyi anlata bilirsin.
  Ben yardımcı olmak istiyorum sana.
    Her ne yaşadıysan , neden korkuyorsan bana anlat kurtarayım seni burdan bu durumdan."

  Alessinin söyledikleriyle tekrar dikişti gözlerini duvara.
  Tek fark vardı bu kez gözlerinde çaresizlik vardı , hüzün vardı.

Alessi cevap alamayınca umutsuzca ayağa kalktı.
   Gözlerini genç kadının solgun yüzünde gezdirdi.
     Yüreği bir kez daha yandı çaresiz kalışına.
   Ama bu kez pes etmeyecekti.
  Çözecekti bütün gizemi.

  "Sen her ne kadar dirensen de ben her gün gelicem bu odaya.
En sonunda anlatacaksın içinde biriken zehiri.
   İnan bana bu zamana kadar sabırla bekliycem."

  Odadan çıkan dedektif kapıda onu bekleyen genç adama sarıldı.
  Lucas beklenmeyen bu durum karşısında şaşırsada hemen toparlanıp sarıldı dedektife.
    Alessi sıcak ve güvenli kollara biraz daha sığınıp gülümsedi.
  Neden bilmiyordu ama güven duymaya ihtiyacı varmış gibi hissetmişti.

  Alessi kendi odasına geçtiğinde hatırladığı ayrıntıyla gülümsedi.
  Ne yapması gerektiğini iyi biliyordu.
    En azından bir şeylerin çözülme zamanı gelmişti.
   Alessi bunu en güzel şekilde sağlayacaktı.

  Bölümü beğendiniz mi?

  Sizce Diana iyileşecekmi?

Peki ya Alessi oda iyi olacakmı?

  Alessinin aklında ne gibi bir pilan ola bilir ki?.