✨
Dünya gözlerinin yüzümün her hattında gezindiğini hissedince istemsizce yutkundum ve dudaklarımın kurumaya başlamasıyla dilimle onları nemlendirdim. Bu hareketim bakışlarını dudaklarıma yönlendirince harelerinin arasına yerleşen ışıltılar yerini...
Merhaba, son bölümün üzerinden uzun bir zaman geçtiğinin farkındayım. Maalesef ki söz verdiğim gibi bölümü erken yayınlayamadım ama bu bölümün sonunda sizin için yeni bölüm alıntısı bıraktım. Instagram'da da ikinci bir alıntı paylaşacağım. Takipte kalın.
Keyifli okumalar☃️
✨
Bir yağmur yağsa, son günlerde yaşadığım kötü olaylar hafızamdan silinse, ben kendime gelir miydim? Hiç sanmıyorum artık. Her şey çığırından çıkmıştı. Bir adam vardı şimdi karşımda. Ben şaşkınlıktan konuşamıyordum. Baha her hareketimi dikkatle inceleyip benden bir cevap bekliyordu.
"Bir şey söylemeyecek misin?"
"B-ben" en sonunda kendime gelince anlamsız bir kelime çıktı ağzımdan.
"Şaşkınsın."
"Evet!"
"Allah aşkına kaç kişi düğün günü terk edilir ve terk edildiği adam tarafından hayatı yönetilmeye çalışılır. Üstelik başka bir adamla evlendirilir. Bütün bunları seni terk eden öyle güzel planlar ki ruhun bile duymaz. Sonra kendin bir karara varıp o adama evlilik teklifi etmek isterken, karşındakinin de sana aynı teklifle gelmesini beklemezken. Gerçekten artık hastanelik olacağım yahu. Birkaç gündür yaşadığım hayatın, benim hayatımla alakası yok. Bıktım ben ya. Ben her şeyime kendim karar veririm. Yediğim yemekten, yattığım saate kadar planlı bir insanım ben! Gerçekten birkaç gündür yaşadıklarımı ben mi yaşıyorum?"
Sinirlerimi bozan cümleler bir anda ardı arkasına ağzımdan kaçarken yanaklarıma hücum eden sıcaklıkla utancım güz yüzü gibi ortaya çıktı. Ne yaptığımı fark eder etmez elimle ağzımı kapatıp kendimi konuşmamak için zorladım.
Baha'nın bir anda yüzünde oluşan gülümsemeyle ben daha fazla kızarmaya başladım. Bu kez kahkahalarla gülmeye başlamasıyla elimle yüzümü örtüp kafamı masanın üzerine koydum. Sıkıntıdan dudaklarımı kemirmeye başlarken yanaklarımdaki sıcaklığın elimi ısıtmaya başlamasıyla ağlamaya benzer sesler çıkarttım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ne olur gülme!" Ben kafam masanın üzerinde utancımla boğuşurken kahkahalarının arasından konuşmaya çalışan Baha'nın ne dediğini anlamıyordum.
"Tamam. Tamam, gülmeyeceğim daha."
"Ses tonundan hala daha gülümsediğini anlıyorum." Yavaşça kafamı kaldırırken saç tutamlarımı gözlerimin önünden de çekmeye çalışıyordum. Bakışlarını bana dikmiş bana gülümseyen Baha'yla göz göze geldiğim saniyelerin ardından bakışlarıma dolan düşüncelerle gözlerimi kaçırdım.
