Çocuk kaçakçılığı yapan bir örgüte daha küçükken satılmış olan Çilen, farkında olmadığı şizofreni hastalığıyla hayata tutunmaya çalışırken bir gece rüyasında gördüğü Kızıl Adam ile gerçek hayatta karşılaşır ve bir basketbol maçı yapar. İlerleyen gün...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yaralı ruhlarım, yaşlarımdı. Gerçektiler. Herkes elindeki silahı sırf kibir savaşı için birbirine sıkarken, kimse yaralı ruhlarıma laf edemezdi. Söylesenize? Neye göre, kime göre gerçek? Ben kafamı kaldırdığımda yaralı ruhlarımı görüyordum. Gerçektiler. Çağlar kafasını kaldırdığında, bana yenildiğini görüyordu. Yalandılar. Tek bildiğim, zar kimin elindeyse altı nokta gelene kadar istediği kadar salladığıydı.
Bazı insanlar size kendi içlerini karakterlerini göstermezler. Ama çözmeniz için can atar, gözlerinizin içine bakarak beklerler. Bazıları ise kendilerini asla göstermez, aynı zaman da çözmenizi de istemezler.
Gizemli gözükme hevesinden değildir aslında bu, tam tersine etrafa, insanlara olan güvensizliğindendir. Eğer çözerse, bütün zaaflarını öğrenip zarar vermesinden korkar.
Barın böyleydi. Kendini hiçbir zaman göstermemiş, görmem içinde çabalamamıştı. O böyleydi, böyle yaşamaya alışmış hatta bağımlı olmuştu. Hissettiği bütün duygular, hareketleri, hepsi çözülmemiş bir define haritasıydı. Cam şişenin içine atılmış, tıpası kapatılıp okyanusa bırakılan bir harita.
Kendi içinde yaşıyor, çözüyor ve kurtuluyordu.Ya da kurtulamıyor, kendini çürütüyordu.
Dirim ise tam tersiydi. Kendini gizliyordu fakat onu anlamam için bana öyle bir bakıyordu ki, sanki buna muhtaçmış, anlamama ihtiyacı varmış gibi bakıyordu. Yeşilleri kapalı bir dolap demiştim ama artık emindim Dirim o kapıyı ittirmemi benden daha çok istiyordu.
Ben kendimi anlatamam demişti ama artık ağzından kelimeler öyle bir çıkıyordu ki, onu anlamamı, dinlememi istiyordu.
Dirim onu anlamama muhtaçtı.
Başta bana kendini asla açmayacağını düşündüğüm Kızıl Adam, yaşadıklarımızdan sonra onu anlamam için can atıyordu. Belki de o da bana güveniyordu ve dilini çözmeme ihtiyacı vardı.
