Çocuk kaçakçılığı yapan bir örgüte daha küçükken satılmış olan Çilen, farkında olmadığı şizofreni hastalığıyla hayata tutunmaya çalışırken bir gece rüyasında gördüğü Kızıl Adam ile gerçek hayatta karşılaşır ve bir basketbol maçı yapar. İlerleyen gün...
40 küsür bölümü bitirip benimle bu noktada yeni bölümü bekleyen, okuyan herkese çok çok teşekkür ederim. İyi ki varsınız. Bu bölümü sizlere armağan ediyorum.🫶🏻
25.06.2022
Madrigal; Bambaşka Cem Adrian; Zincir
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kamelya, Kamelya, Kamelya... Kaldıramıyorsun dimi? Kabullenemiyorsun. Gerçekten bunu sana nasıl yapabildi? Bir aile şefkatini öğrettiği kimsesiz çocuktan annesini nasıl gizleyebildi?
Barın Çınak
Bir hafta önce...
Ormanda yaşamayı bıraktığım günden sonra yirmili yaşlarımın başında ilk defa insanların mutlu ve huzurlu yaşadığıyla yüzleşmiştim. İyi hissediyorlardı ve o kadar çok gülüyorlardı ki; ben en son ne zaman güldüğümü hatırlamazken, ister istemez kendime dönmeme sebep oluyordu. Ve ben sordum, korku dışında bir hissi... Eskiden Barın derdim hep en son ne zaman korktun, cevabı birkaç saat önce olurdu, ya da gece ormandan garip sesler duyunca, çalılardan hışırtı gelince, mağaranın önünü gizlediğim yapraklar hareket edince... Bazen Açelya benden gözlerini kaçırınca, Kutay kurduğu cümleleri unutunca, Dirim'in yalanlarını yakalayınca...
Yine sordum ama başka, asla alışık olmadığım ve oldukça yeni bir soru. Barın kendini en son ne zaman iyi hissettin? Cevapsız kaldı sorduğum her an ve asla bir cevap bulamamak öleceğimin kanıtı gibiydi.Fakat bugün bu noktada kendime tekrar aynı soruyu sorduğumda cevap bulduğumla yüzleştim. Hem de cevap değil, cevaplar; en az korkularım kadar fazla.
Açelya'ya evlenme teklifi ettiğimde ve o bana aynı teklifle geri dönüş yaptığında çok iyi hissettim mesela, yaşıyormuşum gibiydi... Ve o kurabileceğimiz, asla imkânsız olmayan ailenin her gün hayalini kurarken, iyi hissetmeye, yaşamaya devam ettim. Açelya, bana nefes oldu. Açelya, korkularıma kılıcını çeken Şövalyeydi, geldi kurtardı beni. Öfkeli biri olabilirim, dışarıdan çok sert ya da güçlü de durabilirim... Ama çok korkağım, yemin ederim kendi içimde öyle bir korkağım ki acılarım korkularım olduğundan; Açelya olmasa korkularımdan o mağaraya gider yine saklanırdım.
