Çocuk kaçakçılığı yapan bir örgüte daha küçükken satılmış olan Çilen, farkında olmadığı şizofreni hastalığıyla hayata tutunmaya çalışırken bir gece rüyasında gördüğü Kızıl Adam ile gerçek hayatta karşılaşır ve bir basketbol maçı yapar. İlerleyen gün...
Merhabaaa, lütfen yorum yapıp oy vermeyi unutmayın🙏🏻
Teoman; On Yedi
Keyifli Okumalar🧡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ağladım, gözyaşlarımı kendim sildim. Düştüm, geri dönüp bedenimi kendim kaldırdım. Korktum, durup ruhumu cesaretlendirdim. Yalnızdım, düşünmeden kendime sarıldım. Sadece ben her zaman kendimin yanında oldum. Beklemedim, durmadım, devam ettim. Kendimin ilacı yine kendim oldum, kanlı parmaklarımla sürdüm. Gülümse tamam mı? Gülümsemeyi unutursan, kaybedersin."
Ölümün saati bir sarkaç gibi odamın içinde sallanıyordu. Her gün bir sarkaç duvara vuruyor, her gün bir gün daha azalıyordu. Ama ben ölmüyordum. Bedenim ölmüyordu.Bedenim yaşamak için savaşıyordu.
Gündüz'ü bulutlar güzelleştirirken geceyi ise karanlığı aydınlatan yıldızlar mükemmelleştiriyordu. İnsan gündüz bulutları izlemeyi severdi gece ise yıldızları... Fakat bulutlar da yıldızlar da gerçeği her zaman gizliyorlardı. Bulutlar güneşin yakıcı ışığının arkasındaki gerçekleri, yıldızlar ise karanlığın korkutucu sessizliğini örtbas ederken kusursuzlardı. Sadece tek farkı bütün mükemmelliklerine rağmen yıldızlar korkaktı. Bu yüzden belki de yıldızlardan bu kadar uzak duruyordum.
Sonuçta her mükemmelliğin bir de kusuru olmalıydı dimi? Evrende mükemmel diye bir şey hiçbir zaman olmazdı. Bu dünyanın da kusuru insanlardı. İnsanların, karakterleri ve düşünceleri...
Bana bütün bunları öğreten bir insandı ama vicdanıma rağmen beni bir katile dönüştürecek olanda yine bir insandı. Katil olacağım için güçlü değilim ben, kendimi korurken, Çağlar'a kontrolden çıkan duygularıma rağmen başkaldırırken güçlüyüm ve bu hep böyle olacak. On bir yaşımda da, bugün on yedi yaşımda da ona asla boyun eğmeyeceğim.
Gecenin ürkütücü karanlığını aydınlatan yıldızlar gözlerimin içine parlarken derin bir nefes daha aldım. Havanın soğukluğuna rağmen, umursamadan balkonda oturmuş vücudumu korkuluğa yaslayarak gökyüzünü izliyordum. İzlerken de bir yandan düşünüyordum aslında... Yarın akşam ne yapacağımı düşünüyordum. Çağlar Kurt'dan oldukça uzak durmam lazımdı ama o benden uzak durur muydu? Sanmıyorum. Beni kendisinin bir kuklası olarak gören bir adamdı. Avukat olup, şirketindeki bütün yönetimi öldükten sonra bana bırakacak bir adam... Beni kendisi gibi olmaya zorluyordu. Kendisinin küçük bir versiyonu olmamı istiyordu.
