Çocuk kaçakçılığı yapan bir örgüte daha küçükken satılmış olan Çilen, farkında olmadığı şizofreni hastalığıyla hayata tutunmaya çalışırken bir gece rüyasında gördüğü Kızıl Adam ile gerçek hayatta karşılaşır ve bir basketbol maçı yapar. İlerleyen gün...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Konuşuyorum. Herkes susuyor, ben konuşuyorum. Etrafımda bir sürü çiçek var, onlar susuyor ben konuşuyorum. Geçmişim dudaklarımdan akıyor ve çiçekler kararıyor. Sonra o geliyor, beni kararttığım çiçeklerin yanından alıyor. Vicdan azabı çekmemi engellerken, bulutları, ayı ve yıldızları hissetmemi sağlıyor. Yıldızlar korkularım, yıldızlar geçmişim. Yağmur damlaları, anılarım. Yağmur damlaları altında ıslanan basket sahası, ilklerim, sonlarım.
Kendi kararlarını verip, bedeline katlanmayı öğrendiğinde olgunlaşırmışsın. Öyle diyorlar.
Ben ise çoktan olgunlaştığımı düşünüyordum. Ben bir çocuğun çok fazla sevilmeyle peşinden getirdiği şımarıklığı tatmamıştım. Nazlandığım kimse olmamıştı ve bu durum beni insanların kötülüğünü gördüğüm an olgunlaştırmaya itmişti.
İlk gün, vücuduma saplanan yaralarla boğuştum ilk gün, kolumda serumla uyandığım ilk gün; annemin beni umursamadığını, suratıma bile bakmadığını fark ettiğim ilk gün, tek başıma olduğumu anlamış, olgunlaşmıştım.
Kimsenin bana acımasını istememiştim ama o gün annemin bana deli gibi acımasına, çekip almasına ihtiyaç duymuştum. Diğer anlar da böyle oldu, sadece büyüdükçe, iğrendiğini belli ettiği her bakışında ondan ümidimi kesmiştim.
Bugün ise kendi anne ihtiyacımı yine kendim kapatıyordum.
Uzun süredir kendi kararlarımı verdiğim için bu duruma alışkındım. Ama şimdi, bu kararı verirken kendimi hiçe saymıştım.
Tan ile bir gün geçirecektim. Beni öldürmeye çalışan adamla bir gün geçirecektim ama bu karardan hala pişman olmamıştım. Belki o günden sonra olurdum ama şimdi sonuna kadar arkasındaydım.
Tam olarak bu kararı ver, dememişti biliyordum ama Barın, arkamdaydı. Kendini kurduğu ailenin, babası olarak gören Barın arkamdaydı ve ben tuhaf bir şekilde ona inanmaya başlamıştım.
