Çocuk kaçakçılığı yapan bir örgüte daha küçükken satılmış olan Çilen, farkında olmadığı şizofreni hastalığıyla hayata tutunmaya çalışırken bir gece rüyasında gördüğü Kızıl Adam ile gerçek hayatta karşılaşır ve bir basketbol maçı yapar. İlerleyen gün...
Şövalyelerrrrr... Yeni bölüme hazır mısınız? Artık biraz olaylara giriş yapalım mı ne dersiniz?
Perdenin Ardındakiler; Düşlerim Zifiri Karanlık
(Keyifli Okumalar :)))) )
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sevgili iç sesim; Lütfen bana gerçekleri fısıldamaktan vazgeç. Benim gerçeklerim ağır ve boğuyorlar. Ben bir belayken başka bir belaya tutuldum. Bu bela çok farklı... Beni öldürmüyor, yaşatıyor. Yaşamak için eski dostum, yaşamak için gerçekleri yalanlara çevirelim."
Hiç, bir olayda içinizdeki çocuk duymasın diye onun kulaklarını veya gözlerini kapadınız mı? Ya da ruhunuzu sağlam tutabilmek için, ruhsuz gibi davranıp onu içinize gömdünüz mü?
Ben bunu yıllardır yapıyorum. Çocukluğum ve ruhum masumluğunu kaybetmesin istiyorum. Her zaman öyle kalsın, bu iğrençlikleri görmesin, büyümesin istiyorum. Ben büyüdüm, içimdeki on yaşından sonraki Çilen de büyüdü. Büyüdükçe kirlendim. Fakat sekiz yaşından önceki çocukluğuma kimseyi dokundurtmadım. O eve girdiğimde sekiz yaşındaydım ve o çocuğu kapı dışarı bıraktım, içeriye adım atan ise artık büyüyeceğini kabullenmiş Çilendi. Hissedilir, hissettim ve ben çocukluğumun büyümesine izin vermedim.
Çocukluğumu koruyabildim.
Ama ruhumu koruyamadım. Her ruhumu sakladığımda kapının arkasından izledi olanları. Bazen yanıma geldi, dağıldığını gözlerimle gördüm. Bazen ise içimde kaldı benimle beraber parçalandı.
Hiç korumadığım, koruyamadığım kalbimin ise parçalanmasına izin verdim. Aslında ben vermedim. Onlar kalbimi aldı, ellerinde param parça edip geri verdiler. Saklamaya fırsatım olmadı.
Şimdi ise ruhum ve koruyamadığım kalbim için biraz olsun çabalamak istiyordum. Biraz olsun normal bir kız olmak. On sekiz yaşına gelmeden tek başıma hareket edemeyeceğimi biliyordum ama bu benim önceden kendimi hazırlamama engel değildi.
