Chapter 27

31 3 3
                                    

ADIELLE

Iginiya nya ako papasok sa bahay nya, kung sa labas palang nang bahay nya ay manghang-mangha na ako. Mas dumoble yung nung pag pasok ko.

The Interior designs are all modern, white, grey, and black yung halos nakikita ko na kulay sa loob ng bahay.

May grand staircase, a spacious modern living room, and he even has a freaking Elevator!

I can't help my self to feel emotional, ang layo na ng narating nya. Tinignan ko sya gamit yung maluha-luha kong mga mata.

Napansin naman nya yun, kaya nilapitan nya ako at inilagay yung isa nyang kamay sa pisngi ko.

Mag sasalita na sana sya, pero inunahan ko sya. I need to tell him everything, now that he's here. Di ko kakayanin pag umalis sya ulit.

I will not let him leave me again, I'll fight for my love and I'll fight for us as well.

"I'm sorry." Sabi ko sa kanya "I'm so sorry for everything Cypher, I didn't know that you were facing a big problem that time. Sarili ko lang yung ini-isip ko, kasiyahan ko lang yung ini-isip ko. I'm sorry for not returning your love years ago, sorry I was late. I'm sorry for not realizing it fast. Nung umalis ka, nag hanap ako ng masisisi even though I my self know that I was to blame. I blamed Kiel for the lose of your company, I know that it was him behind that. I told my father about it but wala kaming hawak na ebidensya para mapatunayan na sya yung may gawa, I also blamed my self for hurting you, I blamed my self for pushing you away. I'm sorry Cypher, I'm so sorry. Please, please, please. Don't leave me again, please don't. I love you so much-" Naputol yung sasabibin ko pa sana ng, sinakop nya yung pisngi ko at hinalikan ako ng buong ingat at puno ng pagmamahal.

I felt my tears streaming down in my face.

Finally, na sabi ko nadin sa kanya yung nararamdaman ko. Lumayo sya sakin ng kunti, at tinignan ako sa mga mata.

There were unshed tears forming in his eyes. Hinaplos nya ng marahan ang pisngi ko, at hinila ako payakap sa kanya.

"Oh God, my ears are not messing with me right? You said you love me right? Did I hear you say you love me?" Sunod sunod na tanong nya sakin, I feel him shaking as he hug me tighter.

Tumango naman ako at inulit yung mga salitang nais kong sabihin sa kanya noon pa man.

"I. Love. You. Cypher, so so much." Mabagal ngunit puno ng tamis kong sabi. Bumitiw ako sa yakap, at sinakop yung pisngi nya. Tears were now streaming down in his face, pinunasan ko yun at hinalikan sya sa noo. Ngumiti sya sakin at hinalikan ako sa noo, pababa sa ilong, at papunta sa labi.

Tinignan nya ako diretso sa mata habang patuloy sa pag-agos ang kanyang luha, he keeps on drying my tears as I also did to his.

And he said those 3 magical words that I wanted to hear from him.

"I love you too Adielle, mula noon hanggang ngayon. Mahal na mahal kita. Ikaw padin yung laman ng puso ko, and now that you're mine. I'm not planning to let you go, you're mine to keep for enternity." He kissed after he said those words to me.

Tumango ako sabay pahid ng mga luha ko.

"You're mine to keep too Cypher, I'm not planning to give you away. Kahit kay Venice pa, and mamahalin kita kahit magsawa ka pa." Natawa naman sya, at umupo sa couch at hinila ako pa upo sa lap nya.

Nagulat naman ako dun, at tatayo na sana. But niyakap nya ako sa bewang at hinigpitan yun.

"Ako mag sasawa? Not gonna happen baby, you're stuck with me for as long as we both shall live. And Venice? We're just friends love, she already has someone in her heart." Sabi nya at hinalik-halikan yung batok ko papunta sa balikat.

Confused [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon