Confused [COMPLETED]

Chapter 3

ADIELLE

Today is Friday, It's been 1 week since nung pinili ko si Kiel kaysa sa mga kaibigan ko. They can't blame me, I really love Kiel.

Ini-iwasan ako nina Anna and Ariane sa campus, even sa GC namin makita lang nilang online ako. Titigil na sila sa pag-uusap.

I remember nung monday, nag kita kami sa hallway. Pero nilagpasan lang nila ako.

FLASHBACK

I was walking my way towards my room, when I saw Anna and Ria near the girls comfort room.

I went to them and I'm about to say hi, but they just look at me then they left. Napangiti nalang ako ng mapa-it, ganun ba talaga kahirap para sa kanila na tanggapin yung kaligayahan ko?

Parati ko silang nakikita, at nakaka salamuha but ni isang ngiti man lang ay di ko nakita sa kanilang mukha.

Lunch time, I didn't saw them sa cafeteria. But I bought them something to eat, I went to their room and ask their classmates where they are.

They told me that the two left to grab something to eat, I smiled bitterly and went to the pavilion where we always eat our lunch together.

But this time, it is just me.

Tuesday came, maaga akong pumunta ng PIA para salubongin sila.

Di nga ako nag kamali, nakita ko silang dalawa na naglalakad sa soccer field kaya pinuntahan ko sila.

They raise their brows at me, as they watch me slowly approaching them.

A-asta sana silang aalis na, ng pinigilan ko sila.

"Wait! Guys, I'm sorry." Sabi ko sa kanila, tinignan lang nila ako at hindi sila nag salita. I took that as a chance para makapag explain sa kanila.

"I'm sorry for not choosing you, it's just that. Not all the time ay kayo ang pipiliin ko." Sabi ko sa kanila habang naka yuko.

"Naiintindihan naman namin Adielle, ang kaso lang mali yung pinili mo. Di ko sasabihin yung alam ko kasi obviously di ka maniniwala sakin." Ani ni Ria na ngayon ay matigas na nakatingin sakin.

"Mahal na mahal ko lang talaga sya, masaya ako sa kanya. Kaya hanggat maari, pipiliin ko sya." Sabi ko sa kanila.

"Bakit, di kaba masaya samin Adielle?" Tanong ni Anna, na ngayon ay nakikita ko ang sakit sa kanyang mga mata.

"Of course I'm happy!" I exclaimed "But, iba yung saya kapag kasama ko sya." Pag papatuloy ko sa sinasabi ko.

"Adielle" halata sa boses nila na nasasaktan sila.

"Gustohin man naming suportahan ka sa desisyon mo, but Adielle. Katangahan natong ginagawa mo. Alam kong alam mo na kung bakit ayaw namin sa kanya, pero pinipilit mong baliwala-in. Ngayon Adi, masaktan kaman sa desisyon na pinili mo pero hindi kana namin pagsasabihan." Sabi ni Ria tsaka tinalikuran na kami ni Anna.

"Ria." Tawag ni Anna sa kanya pero hindi lumingon si Ria at nagpa tuloy nalang na naglakad.

"Anna, nahihirapan ba talagang kayong tanggapin yung desisyon ko?" Sabi ko habang tumutulo yung luha ko.

Tinignan nya ako, at sabay sabing.

"Mahirap para saming tanggapin 'tong katangahan mo. Pero sana wag mong pagsisihan, kasi desisyon mo to. Panindigan mo." Sabi naman nya at umalis na.

Naiwan ako sa soccer field na umiiyak, alam ko naman yung dahilan nila. Kaso ayaw kong tanggapin.

End of Flashback