10. BÖLÜM "Birliktelik"

72 36 22
                                    

Ne oldu biliyor musunuz.. hayat gözlerimi açtı. Kırmızı bir kumaş ile bağlıydı benim gözlerim 4 yıl boyunca. Görmüyordum, gülmüyordum, sesim çıkmıyordu. Sadece siyah gözyaşı süzülürdü o kumaşın altından.. ama şimdi, o düğüm gevşedi ve gözlerim açıldı. Gerçeklerin bana gösterdiği açık olan kapıyı ve mutluluğu gördüm. Mutluluk Ateş ve Bade'ydi.. annemden sonra sahip olduğum tek insanlar.

******************
Ben aslında hep korkak biriydim. Kaybetmekten, düşmekten, canımın yanmasından, yalnız kalmaktan, annemin ağlamasından hep korkardım. İnsanın korktuğu başına gelirmiş derler ya.. işte neyden korktuysam başıma geldi.

Babamı kaybettim sandım, annem hiç görmediğim kadar çok ağladı, 3 yıl boyunca yalnız kaldım, canım çok yandı, yere çakıldım, kaybettim..

Ama bir baktım ki; babam ölmemiş. En büyük ve 2. Yere düşüşüm o oldu. İhanetin ve acının kucağına düşmüştüm onu öğrendiğimde. Dikenler batıyordu sanki..

Aslında herşeye rağmen iyiki düşmüşüm diyorum. Neden mi? çünkü ben düştüm ama daha sağlam kalktım. Çünkü korkaklığımı yendim, çünkü Ateş'i buldum..

"Ne kadar sert düşersen, o kadar sağlam kalkarsın."

--------

Sevdiğim kız sensin Açelya, ben sana aşık oldum.

En az 100 bin kere kafamda yankılandı bu ses, mutsuzluktan mutluluğa geçiş yapmıştım. Gözlerim açılmıştı resmen.. ilk defa âşık olmuştum ve karşılığını aldığım için o kadar heyecanlı ve mutluyum ki anlatamam.

"Bende."

Rahatlamış şekil gülümserken tıpkı benim gibi gözleri parlıyordu. Yani ben gözlerimin parladığına emindim.. derin nefes aldım ve onu izledim.

"Açelya, ben öyle aşklı sevgili sözleri pek beceremem fazla romantik değilimdir birazcık odunumdur belki. Ama birazcık fazlasına götürtmem, her neyse.. sana demek istediğim bir şey var."

Hafifçe güldüm, bu çocuk deliydi ya. Beni hep güldürür ki bu.. ölüyorum.

"Tamam odun bey söyleyin siz."

Ciddiyetimi toplamaya çalışıp onu dinledim ve gözlerini kıstıktan sonra kendine gelip konuştu;

"Öncelikle.. ben aslında bana aşık olduğunu bildiğim için bu kadar rahat konuştum. Bakışlarından, aşık olduğum bir kız var dediğimde üzülmenden, giderken sarılmandan.. çok rahat anladım. Aslında sana mahkemede kurtardığın günden beri aşık olduğum için doğru zaman bu zamandı bu yüzden bugün açıldım. Eğer seni kırdıysam özür dilerim bekleme sürecindeyken."

Oha.. ikimizde platonik miydik birbirimize? Çünkü bende o günden yaklaşık 1 hafta tahminimden sonra aşık olmuştum! Lan keşke açılsaydım sana be çocuk.. aptal ergenler gibi profil fotoğrafına bakıp hasretten geberdim ben. Aman neyse sonuçta oldunuz ya Açi o yeter bana..

Gülümsedim ve yanaklarım hafiften yandı, bozmak istemediğim için konuşmadım. Bir kaç saniye sonra da devam etti.

"Benim tek isteğim sana sahip olmaktı. Çünkü inan bende ilk kez aşık oldum. O Ebrar denen yılanla gerçek bir şey olmadığını biliyorsun."

Kafa salladım ve arkasına yaslanıp devamını getirdi yine;

"Neyse boşverelim bunları sadede geliyorum açıklamalardan sonra."

"Kız mı istiyorsun Ateş ne sadedi? Direkt gel konuya."

Hafifçe güldü ve bende ona eşlik ettim.

Karşı Karşıya | TamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin