İnsan denen varlık ne olursa olsun yaşamak zorundaydı.
Bir kere düşerseniz, arkanızdan koşan sorunlar üstünüze çıkmaya başlar ve asla kalkamazsınız.
Ben çok düştüm, çokta kalktım.
Öyle şeyler yaşadım ki, hayat bana yaşamayı bir zorunluluk olarak değ...
Bonus bölüm olduğu için bu bölüm çok kısa olacak, iyi okumalar.
*********************************** Yıllar Sonra
"Ateş.. sabahtan beri bana soğuktun akşam birden bir yere gideceğiz diyorsun beni bu ağaç altı yerlere getiriyorsun tamam güzel teşekkür ederim ama hala soğuksun.. bir şey mi yaptım?"
Beni buraya getirme sebepleri aklımda dolanıp duruyordu. Ya ciddi bir konu varsa? Ya ayrılmak isterse? Veya romantik bir şeyler olursa.. of sus Açelya sus.
"Evet yaptın."
Yutkunup ona doğru döndüm, oda bana doğru.
"Şey.. ne yaptım?"
"Çok büyük bir şey yaptın."
Kalbim deli gibi çarpıyor, korku bedenimi sarmaya başlıyordu.
"Her ne yaptıysam özür dilerim.."
"Yaptığın şey beni kendine fena aşık etmek. Bunun için özür dileme.. ben, ben aşk nedir bilmezken lisede aniden bir kız hayatına girip yıllarca seni kendine aşık edecek dese hayatta inanmazdım."
Bedenimi saran korkuyu ona olan sevgim söküp attı. O kalp şimdi heyecandan deli gibi çarpıyordu. Ateş ağaçlardan birinin yanına gidip ağaçlara bağlı olan ışıklardan bir kaç tanesini yaktı. Etraf loş kırmızı-turuncu renkte aydınlandı. Tıpkı onun adı gibi ateşi anımsatıyordu. Birbirimize olan sevginin ateşi gibiydi.
Yanıma gelip konuşmasına devam ederken rüzgar saçlarımıza hafifçe karışıyordu.
"Benim adım seninle anlamlandı. Sana yandım ben, senin için yandım. Kalbimi ateşe verdin.. seni bütün bedenimde, damarlarımda akan kanda, kalbimin tam ortasında hissettim o ateşten sonra."
Bir adım yaklaştım. Bakmaya asla doyamadığım gözleri sabahki soğukluktan ötürü heyecan ve sevgi kaplamıştı. Ağaçların yapraklarının hışırtı sesi, ay ile yıldızların güzelliği, çimlerden gelen güzel koku, aynı zamanda çimlere karışan ama rüzgardan doğru bana gelen güzel kokusu.. çok huzurlu hissediyordum.
"Ben bu bedenime yayılan sevginin ömür boyu sürmesini istiyorum. Ben ömür boyu her saat seni görmek istiyorum. Ben ömür boyu yorulunca senin koynunda yer alayım istiyorum. Ben ömür boyu sana destek olmak istiyorum. Ben ömür boyu seni sevmek istiyorum.."
Ne yapacağını anladığımda sabahki davranışlarıda anlamlandı kafamda. Herşeyi planlamıştı..
Heyecan rüzgara rağmen bedenimin ısısını arttıtırken bir adım da o yaklaştı bana.
"Çok güzel seviyorsun Ateş.. bende seni ömür boyu sevmek istiyorum."
"O zaman.."
Diz çöktü.
"Ömür boyu birbirimizi sevelim mi?"
Açtığı kutuda çok güzel çiçekli bir yüzük vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Tabiki."
İkimizde hafif dolu gözlerle gülerken bende dizlerimi yere koyup Ateş'in boynuna sarıldım. Hiç bırakmamak istercesine, sıkıca.
"Teşekkür ederim Açelya.."
"Etmene gerek yok."
Ben gülümserken kolları belime dolandı, orada öylece sıkıca birbirimize sarılıyorduk. Hiç bırakmak istemesem bile onu öldürmemek için yavaşça bıraktım ama hala yakındık.
"O zaman.. yakında eşimsin."
"Şuan bile yarı eşinim."
Gülerken bir yandan yüzüğü taktı. Bunu yaparken gözlerini gülüşümden ayırmayınca utanıp gülmemi durdurdum.
"Sen hep gül güzelim."
Ben bir şey diyemeden dudaklarımda baskısını hissettim.
Evlendikten 2 Yıl Sonra
"Adını ne koyacağız?"
Ateş ile çok tatlı bir kızımız olmuştu tam 30 dakika önce. O çok güzeldi.. sonbaharın en güzel zamanında gelmişti kucağımıza. Şuan bile dökülmeye devam eden turuncu yaprakların güzelliği, yeni doğmuş olan güneşin camdan ona vuruşu..
"Rana olsun. Rana hoş, güzel görünen demektir, oda çok güzel."
Gülümserken sonbahardan ötürü aklıma bir isim geldi.
"Rana'ya Hazal ismini de ekleyelim. Hazal, kuruyup dökülen yaprakların güzelliği demek. O hem çok güzel, hem de yapraklar ile güneşin turunculuğu ona vuruyor."
