Chasing A Masungit Man

Chapter 12

A/N: You will notice grammatical errors in spelling, punctuation, typos, etc. Please reconsider. I'm not that professional at writing stories. Thanks! Enjoy Reading!

Isang linggo makalipas noong shoot namin. Bumalik na naman sa isip ko yung huling pagkikita namin ni Sungit, hindi ako makapaniwalang ngumiti at tumawa siya hindi ko masiyadong napansin noon dahil masiyadong occupied ang isip ko ng mga oras na yun.

Andito ako ngayon sa kwarto doing nothing, scrolling social media nakakabored. Maya-maya pa'y tumunog ang phone ko.

Nag-email pala sa akin si Karen

From: Karen

I sent some photos regarding to the photoshoot you have had in palawan.

I checked the other pictures, she sent, and I saw some pictures that caught my attention.

Kaming dalawa yun ni Sungit na nakatingin sa isa't isa habang nakahawak sa baywang ko hindi ko maiwasang maalala ang nangyari non. Ipinilig ko ang ulo ko nang maalala ko na naman ang bagay na iyon.

Itinigil ko na ang pagtingin ng mga litrato, dahil wala na akong magawa ay bumaba na lang ako.
Pagkababa ko ay pumunta ako sa sala para manood ng tv, pero nabored ako agad kaya pinatay ko na lang ang tv.

Pumunta ako sa kusina at nakita ko na itinatabi nila ang mga tirang pagkain, napatingin ako sa mga tirang pagkain parang nanghihinayang akong itapon yun na kahit dati naman ay wala akong pakialam, I don't know what's happening to me.

"What will you do to those foods?" Napalingon sa akin ang kasambahay namin.

"I-itatapon po." Nakayukong sabi nito.

"What? No!" Nagtaka naman ang kasambahay. I don't know what is her name, and I don't care about her name.

"Give me that." Kinuha ko ang mga tirang pagkain.

"A-ano pong gagawin mo?" hindi ko siya pinansin at naghanap ng mga videos sa YouTube, kung anong puwedeng gawin sa mga tirang pagkain. Maya Maya pa ay umalis na rin ang kasambahay namin.
Una kong ginawa ay ininit ang mga tirang ulam, nakita ko rin sa isang video na sinangag niya ang tirang kanin kaya ganoon din ang ginawa ko. But I don't like the taste of garlic kaya I did not put garlic.

Itinigil ko ang ginagawa ko, lumabas ako para kunin ang cellphone para tawagan si Veronica.

"Hi 'cous! How are you? Are you free?" Masiglang bati ko.

("Wala naman akong masiyadong ginagawa Bakit?")

"I cooked something, can you please come here to judge it?" Linambingan ko ang boses ko.

("Whoaa! Anong sabi mo? You cooked? Are you kidding me?") Natatawang sabi nito kaya napasimangot ako. Gulat na gulat niyang sabi sa akin sabagay kahit ako rin naman nagulat na pinapakialaman ko ang kusina.

("Ito naman linoloko lang kita eh") kilang-kila na talaga ako ni Veronica.

"Fine! Fine bilisan mo ah!" Paalala ko sa kaniya bago ibinaba ang phone. Maya Maya pa ay lumapit sa akin yung kaninang nagliligpit ng pagkain.

"Ma'am may bisita po kayo" 

"Si Veronica?" Napailing naman siya.

"Eh Si—"  Hindi pa ako tapos magsalita ng marinig ko ang boses ng sinasabi nito.

"Hi bessy!" Tili ni Sabrina habang papalapit sa akin, yumakap siya sa akin.

"What are you doing here?" naguguluhang tanong ko, napakalas siya sa yakap.