Chapter 22

265 24 6
                                    

Body kasi yun hindi heart! Yan sana ang sasabihin ko pero walang lumabas na isang salita saakin.

Umupo lang ako sa gilid may hinihintay pa kami bago bumaba  mamaya maya pa daw kami aalis dahil may mga isasakay pa daw sila na dadalhin sa Calaguas. Naglagay na lang ako ng airpods pro tapos nagpatugtog.

Maya maya pa ay may mga lalaki na nagbubuhat ng malalaking square na container napakunot naman Ang noo ko.

“What is that?” I asked out of curiosity. napatingin naman saakin yung lalaki na nagbubuhat.

“ah Ito po mga isda po yan isasakay po dito idedeliver doon sinasabay po kasi dito ng mga bumibili niyan.” Napatango tango naman ako ganun pala ang ginagawa nila.

Nang maisakay na nila lahat ang mga Container pinaandar nila ang makina may tatlong tao doon na tumutulong sa pagbukas ng makina.

“1,2,3 hila!” Sigaw noong Lalaki na nasa pinakababa mga tatlong beses siyang sumigaw ng ganun ng pangatlo ay narinig kong tumunog na ang makina.

Dahan-dahan namang umalis ang bangka Naexcite tuloy ako. Hinanap ng paningin ko si Sungit nakita ko siya sa Una-unahan ng bangka nakita ko siyang nakatingin saakin napaiwas naman siya ng tingin. Nag-iwas din ako ng tingin.

Pag-iwas ko ng tingin ay may napansin akong pamilyar ng tumingin siya sa may side ko nanlaki ang mata ko sa nakita ko.

“Anong ginagawa niya dito?” Tumayo siya napaiwas naman ako ng tingin at inabala Ang sarili sa pagtingin ng mga litrato may naramdaman akong tumabi saakin kahit hindi ko na tingnan kilala ko na kung sino. Hindi ko inangat Ang tingin ko nanatili akong nakatingin sa mga pictures.

“Ah h-hi”  Narinig kong bati niya hindi pa rin ako tumingin sa kanya.

“I-i I know that you are mad at me for what I did” still no response

“I would like to say sorry” Napatingin naman ako sa kanya at napabuntong hininga pero hindi pa rin ako nagsalita.

“I'm really sorry. Hindi ko talaga sinasadya”

“Sinayang ko yung offer mo na maging friends tayo sana pala hindi ko ginawa yun.”  Dagdag pa nito nakikinig lang ako sa kanya.

“S-sige sorry ulit. I hope you can still forgive me” Ngumiti siya at tumayo.

“Wait Lee”  Yeah right it's lee I don't know what he is doing here? But I'm not mad at him I don't know why. Napalingon naman siya pabalik nginitian niya ako.

“Yes?” Nakangiting anya.

“It's okay I'm not mad” Lalong lumawak ang ngiti sa labi niya.

“Really?” I nodded and gave him a genuine smile.

“Yes thank you very much I will not let this opportunity to pass” natawa naman ako sinabi niya. Para kasi siyang bata

“Yeah right this is your last chance” Nagulat naman ako ng biglang niya akong yinakap.

“Thank you” Ramdam ko ang sinseridad sa boses niya kaya yinakap ko siya pabalik siya ang unang kumalas sa yakap.

“Sorry, I got carried away” napakamot siya sa ulo niya. Napailing naman ako.

“Nah it's okay” Ngumiti siya saakin naalala ko na tatanungin ko siya kung anong ginagawa niya dito.

“By the way what are you doing here?” Halatang nagulat siya sa tinanong ko.

“You didn't know?” Takhang tanong niya.

Chasing A Masungit ManTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon