KALP YARASI

~3.BÖLÜM ~

Elimdeki telefon yere düşmesiyle Hayal tedirgin ve korku dolu bir sesle "Buket ne oldu? Gül teyzeye ne oldu?"

"Bi- bi- bilmiyorum. Hemen annemin yanina gitmeliyim."
Hızla evden çıkıp Hayalin arabasına binip şirkete doğru son sürat arabayı sürdüm.  Hayal yetişmeye çalışsa da başarılı olamadı.

Gördüğüm ambulans ve polislerle ani firen yapıp hızla araban indim.

"Anne!"

Yüksek sesle bağırmamla  birlikte görevli olan polis bana baktı. Koşarak kazanın olduğu yere gittim ama o polis benim annemin yanına gitmeme izin vermemişti.

"Bırak beni annemi görecem ben" diye bağırdım.

"Buket kızım..."

Duyduğum sesle hızla sesin geldiği yere baktım. Annem oradaydı. Yaşıyordu...

Koşarak anneme sarıldım. Alnı bandajlı  kolunda kesikler vardı.

"Anne sana bir şey oldu diye çok korktum. İyisin demi?"

"İyim kızım, ne olduğunu anlamadım. Bilerek kaza yapmama sebep oldu sonrada son sürat kaçıp gitti."sesi oldukça tedirgin ve korkmuş geliyordu.

O yapmıştı. Onu bulma zamanı gelmişti artık. Bu dünyada tek varlığım olan annemi de benden almasına izin veremem.

Telefonumun melodi sesiyle sol cebimden telefonu çıkarıp gelen aramaya baktım. Bilinmeyen numaraydı.

Yanımıza gelen Hayal'e "annem sana emanet hemen geliyorum" dedim elimde ki telefonu işaret ederek.
Beni başıyla onaylayıp annemi abmulansa doğru yönlendirirken bende ısrarla çalan telefonu açtım

"Bunun bedelini sana çok fena ödeyeceğim. Anladın mı beni benim anneme bunu yapmanın bedelini ödeyeceksin. Ne olursa olsun senin kim olduğunu ortaya çıkaracağım adi herif." Koca bir kahkaha sesi geldi telefonun diğer ucundaki adamdan.

"Kendini fazla önemsiyorsun küçük kız. Daha yeni başlıyoruz annen dediğini yaparsa baban gibi anneni de sonsuza kadar göremezsin."

"Benim annemin bana anlattığı tek bir konu var oda başka bir adamla evleneceği. Sende bu durumun onayını istemediğine göre o adamla bir bağın var. Yada-" dedim ve sinsi bir gülümseme attım. " Yada o adamın oğlusun. Oğlu olma olasılığı yüksek olduğuna göre sen o adamın oğlu oluyorsun. Yaptığın bu hareket şımarık ve arsız bir bebekten farkının olmadığını gösteriyor. Ama şunu da unutma ben o şımarık çocuğu çok fena canını yakacağım. Hazır ol bay ergen."Telefonu bir şey demesine izin vermeden suratına kapattım. Şimdi savaş sırası bendeydi.

Ama ilk olarak bunu doğrulamam  gerekiyordu. Birde sesini değiştirmiş ergen.

Telefonumun tekrar çalmasıyla ekrana baktım. Yabancı bir numaraydı. Telefonu açıp " alo" dedim .

"Sen hangi cüretle telefonu yüzüme kapatırsın!"

Şaşkın bir şekilde ekranda ki numaraya baktım ama bu numarayı tanımıyordum.

"Pardon ama ben sizi tanımıyorum. Yanlış numarayı çevi-" bir dakika yoksa bu? Tabi yaa artık ne kadar sinirlendiyse numarayı gizlemek aklına gelmedi. Ama ya mesaj attığı numara. O numarayla bu numara aynı değildi. Demekki bu kendi şahsi telefonuydu.

Alaylı bir ses tonuyla "demek asıl ses tonun bu ergen çocuk diyecem sesinde gayet olgun geliyor. Beyin yaşın küçükse onu bilemem tabi."

"Kes sesini sen kendini ne saniyorsun da benim suratıma telefonu kapatiyorsun" o kadar çok bağırıyordu ki telefonu kulağımdan uzaklaştırmak zorunda kalmıştım.