Chapter 24.1
“UNKNOWN”
a/n: ayan.. Dalawang UD na yan ha.. Sa saturday na lang ulit pag-uwi ko.. hehe.. imissyou guys.. :) Merry christmas ulit.. back to work na ulit..
[Kate’s POV]
“Miss, excuse me..”
“Hmmm..”
“Ikaw ba si Kate?”
Wala pa rin akong balak lingunin kung sino tong lalaking nasa likuran ko.. Pero, parang pamilyar yung boses nya sakin.. Hindi kaya…….
O_____O
“Kate!! Ikaw nga.. Kamusta kana?”
“Kuya??? Kuya Miko??”
“Grabe, akala ko nakalimutan mo na ako eh.. Kamusta na ang little baby ko??”
“Hindi na ako baby.. Dalaga na ako..”
“Hmm, oo na.. Hindi mo man lang ba ako yayakapin??”
“Waaaaaaahh.. Namiss kita.. Anong ginagawa mo dito??”
“Bakasyon lang.. Saka para naman mabantayan kita.. Balita ko madaming umaalialigid sayo dito ha..”
“Naku, maling balita yang narinig mo..” Narinig ko na lang ang malakas na tawa nya..
“Oh, sayo na lang..” Natulala na lang ako sa iniabot nya sakin..
“S-saan mo to nakuha Miko??”
“Dyan oh.. Sa katapat na upuan mo.. Mukang may makikipagmeet sana na hindi naman sinipot..”
Hindi kaya, si………………..
“Uy, natulala ka dyan??”
“A-ah, eh, w-wala..” Hindi.. Baka nagkataon lang..
“Tara, kain tayo.. My treat..”
Libre?? Ay game ako dyan..Haha.. “Sure.. Libre mo wah.. Sabi mo yan..”
“Hindi ka pa rin talaga nagbabago..” Saka nya ginulo yung buhok ko.. Namiss ko talaga tong mokong na to’.. Nakaakbay pa sya sakin habang naglalakad..
BINABASA MO ANG
Her First, His Last "COMPLETED*
Teen FictionPrologue Waiting for someone is the sweetest, yet the hardest thing that you can do for your loved one. Lalo na kung hindi mo alam kung meron ka nga bang taong hinihintay pa. O kung alam man nyang hinihintay mo sya. How will you endure the pain of w...
