Chapter 3
“2nd meeting”
[Kate’s POV]
“Ano ba kasing naisip mo at napagtripan mong magmall?” eto namang si Meanne oh. Gusto ko ng umuwi eh. Ang sakit pa rin kaya nitong likod at pwet ko. May dala pa akong gitara. Namimiss ko na yung kama ko. >__<
“kate, let me take care of that. Ako na magdadala. Alam mo namang bawal kang magbuhat ng mabibigat diba” As expected, si Dex na naman ang magdadala. Haha. yan lang ang advantage pag may BFF kang guy eh. Oyy, pero di ako ng tetake advantage wah. Haha. XD
“eh depressed ako eh. Akalain mo yun, nareject nanaman ang beauty ng campus sweetheart. Wahhhhhhhhhh!!!!!!!!!!!” I knew it. Si Clarence na naman.
“Ayaw pa kasing lakasan ang loob at magtapat eh.” Sabat naman ni Dex.
Biglang lumingon si Meanne sa kinaroroonan ni Dex at saka tiningnan ng masama. “At nagsalita at malakas ang loob.”
Ayan na naman po sila. Parang aso’t pusa kung mag-away eh. Well, hindi naman kasi buo ang araw namin kung walang riot tong dalawa. Sanayan lang din naman.
“E kasi naman eh. Ang tagal ko ng pinaparamdam sakanya diba? halos magmuka na nga akong linta kakadikit sa kanya, pero kapatid lang ang turing nya saakin. Ano ba naman yun?” Tinotopak na naman po sya. Pero ganyan lang sya kay Clarence.
“Bakit di na lang ikaw ang manligaw?” banat na naman ni Dex.
Sabay lingon naman ni Meanne.
Uh-oh. Patay ka Dex.
Mukhang nakaramdam naman tong isa kaya nagtago na sa likod ko. Napahinto tuloy ako sa paglalakad. Mukhang galit na si Meanne.
“DEXTER ROBLES……….” Ayan na!!!!!!!!!!!
.
.
.
.
BINABASA MO ANG
Her First, His Last "COMPLETED*
Teen FictionPrologue Waiting for someone is the sweetest, yet the hardest thing that you can do for your loved one. Lalo na kung hindi mo alam kung meron ka nga bang taong hinihintay pa. O kung alam man nyang hinihintay mo sya. How will you endure the pain of w...
